Jak wynika z nowego badania przeddruku, opartego na wcześniej niepublikowanych zdjęciach, księżyc Marsa, Fobos, może w rzeczywistości być kometą – lub przynajmniej częścią komety – przechwyconą przez Czerwoną Planetę dawno temu.
Od wielu lat badacze zastanawiają się nad pochodzeniem Fobosa i jego bliźniaka Deimosa. Niektórzy przypuszczali, że księżyce były dawnymi asteroidami, które przyciągnęły MarsGrawitacja, ponieważ jej skład chemiczny jest podobny do niektórych skał w głównym pasie asteroid pomiędzy Marsem a Jowiszem. Jednak modele komputerowe symulujące ten proces przechwytywania nie były w stanie odtworzyć prawie kołowych ścieżek pary wokół Marsa.
Inna hipoteza sugeruje, że A Gigantyczny efektPodobnie jak ten, który nas stworzył księżyc, wykorzeniając duet z czerwonej planety; Jednak Fobos ma inny skład chemiczny niż Mars, co sprawia, że ten scenariusz również jest mało prawdopodobny.
Dowiedzenie się, jak dokładnie narodził się Fobos, jest jednym z celów Japońskiej Agencji Badań Kosmicznych Misja eksploracji Księżyca na Marsie (MMX).Jego uruchomienie zaplanowano na rok 2026. Sonię Fornacer, profesor astronomii na Uniwersytecie Miejskim w Paryżu i główny autor nowego badania, jest naukowcem zajmującym się instrumentami misji MMX. Podczas gdy ona i inni naukowcy analizowali obrazy, aby doprecyzować planowaną trajektorię statku kosmicznego, Fornacier natknął się na niepublikowane zdjęcia.
Powiązany: Na nowych zdjęciach satelitarnych dostrzeżono setki czarnych „pająków” w tajemniczym „mieście Inków” na Marsie.
Zostało to uchwycone przez kamery wysokiej rozdzielczości znajdujące się na pokładzie statku Statek kosmiczny Mars Express, orbiter Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), który od 2003 roku bada Marsa i jego księżyce, a te 300 zdjęć pięknie dokumentuje cechy Fobosa. Obejmuje to krater Stickney o szerokości 9 km (5,6 mil), największy obiekt Fobosa.
Fornacer i jej współpracownicy wykorzystali zdjęcia do analizy intensywności światła słonecznego odbitego od Fobosa pod różnymi kątami. Technika ta, zwana fotometrią, pozwoliła im określić, ile światła Fobos odbija, gdy Słońce znajduje się bezpośrednio przed nim lub pod przeciwnym kątem.
Naukowcy odkryli, że powierzchnia Fobosa nie odbijała światła równomiernie. Niektóre obszary, takie jak północno-wschodnia krawędź krateru, były silnie odblaskowe. Jednak analiza zespołu wykazała również, że ogólnie powierzchnia Fobosa wydawała się zauważalnie jaśniejsza słońce Znajdowało się bezpośrednio nad głową. Zjawisko to, zwane boomem opozycji, jest charakterystyczną cechą wielu pozbawionych powietrza obiektów Układu Słonecznego. Naukowcy odkryli również, że powierzchnia Fobosa była porowata niczym piasek. To skłoniło zespół do wysnucia sugestii, że powierzchnia Księżyca może być pokryta grubą warstwą pyłu z rowkowanymi cząsteczkami, których cienie znikają po bezpośrednim oświetleniu.
Te dwie właściwości są również charakterystyczne dla komet z rodziny Jowisza, których orbity są modyfikowane przez grawitację Jowisza. Wśród tych komet znajduje się kometa 67P Europejskiej Agencji Kosmicznej Misję Rosetta badano bliżej w 2016 roku. W rzeczywistości właściwości optyczne Fobosa niemal idealnie pokrywają się z właściwościami komety 67P. Dlatego zespół doszedł do wniosku, że Fobos był prawdopodobnie kometą przechwyconą przez Marsa.
Wyniki badania mają także konsekwencje dla Demos. Fornacer zauważył, że jeśli Fobos był winny, to być może Deimos był również winny. W rzeczywistości na podstawie badań jej zespół sugeruje, że oba księżyce mogły zostać połączone w jedną dwupłatkową kometę, która została uwięziona i ostatecznie rozerwana przez grawitację Marsa. Innymi słowy, bliźniacze księżyce Marsa mogą w rzeczywistości stanowić dwie połówki jednej całości.
„Jeśli satelity marsjańskie rzeczywiście zostały przechwycone przez komety, oznacza to, że mogą one również zostać przechwycone przez komety. [terrestrial] Fornacer dodał, że niektóre księżyce gigantycznych planet gazowych, takich jak Saturn, prawdopodobnie pochodzą z planet Pas KuiperaJest to obszar w kształcie pączka pokrywający Układ Słoneczny, z którego pochodzi wiele komet. Jednakże astronomowie nie zidentyfikowali dotychczas „księżyca komety” składającego się z planet ziemskich, co czyni Fobosa prawdopodobnie pierwszym.
Jednak interpretacja komety również napotyka problemy. Niektóre parametry fotometryczne, takie jak udział światła rozproszonego, nie odpowiadają parametrom komet. Jednak Fornacer powiedział, że symulacje dynamiczne – które uwzględniają ruchy ciał niebieskich, w tym Marsa i Fobosa – pomogą zespołowi określić prawdopodobieństwo wystąpienia takiej pułapki kometowej. Docelowo program MMX, który pobierze fizyczne próbki Fobosa, może być największą nadzieją na rozwiązanie tajemniczego pochodzenia tego enigmatycznego księżyca.
Wyniki nowego badania zostaną wkrótce opublikowane w czasopiśmie Journal of Astronomy and Astrophysics Dostępne na serwerze preprintów arXiv.
„Nieuleczalny student. Społeczny mediaholik. Niezależny czytelnik. Myśliciel. Alkoholowy ninja”.
More Stories
Należące do NASA promieniowanie rentgenowskie Chandra rejestruje gromadę „super” gwiazd znajdujących się najbliżej Ziemi
NASA twierdzi, że Voyager 1 powrócił znad krawędzi po poważnej awarii
Zmarł Edward Stone, lat 88, fizyk, który nadzorował misję Voyager