Choroba jeleniowatych „ZOMBIE” może przenieść się na ludzi po tym, jak w Parku Narodowym Yellowstone po raz pierwszy odkryto śmiercionośnego wirusa mózgowego, który powoduje, że zwierzęta ślinią się i nie boją się ludzi.

Naukowcy ostrzegają, że wirus znany jako „choroba jeleni zombie” może rozprzestrzenić się na ludzi po tym, jak został po raz pierwszy wykryty w Parku Narodowym Yellowstone w zeszłym miesiącu.

Niektóre władze ostrzegają, że śmiercionośny wirus mózgowy może powodować u zwierząt dezorientację, ślinienie się i brak strachu przed ludźmi.

Alarm został podniesiony w listopadzie po pozytywnym wyniku testu na zwłoki jelenia w kierunku przewlekłej choroby wyniszczającej (CWD) w Parku Narodowym Yellowstone w północno-zachodnim Wyoming.

Dr. Cory Anderson powiedział The Guardian: „Epidemia BSE (wściekłych krów) w Wielkiej Brytanii jest przykładem tego, jak bardzo może dojść do zamieszania, gdy z dnia na dzień przenosi się choroba ze zwierząt gospodarskich na ludzi”.

Według US Geological Survey w ostatnich latach wirus rozprzestrzenił się na ponad 31 stanów USA, dwie prowincje Kanady, a nawet Koreę Południową.

Alarm podniesiono w listopadzie po pozytywnym wyniku testu na zwłoki jelenia w kierunku przewlekłej choroby wyniszczającej (CWD) w Parku Narodowym Yellowstone w północno-zachodnim Wyoming.

Tusza zarażonego jelenia została znaleziona na półwyspie na południowym krańcu jeziora Yellowstone w marcu zeszłego roku, z zamontowaną obrożą GPS do badania dynamiki populacji.

„Mówimy o możliwości wystąpienia czegoś podobnego” – powiedział Anderson, zastępca dyrektora programowego w Centrum Badań i Polityki Chorób Zakaźnych.

Dodał: „Nikt nie mówi, że tak się stanie na pewno, ale ważne jest, aby ludzie byli przygotowani”.

Według Andersena, którego badanie koncentruje się na drogach przenoszenia CWD, choroba ta jest „zawsze śmiertelna, nieuleczalna i wysoce zaraźliwa”.

„Problem polega na tym, że nie mamy skutecznego i łatwego sposobu na wyeliminowanie tej choroby ze zwierząt, które infekuje, lub ze środowiska, które zanieczyszcza”.

CWD to choroba przenoszona przez priony, podobna do „szalonej krowy”, która może powodować utratę masy ciała, utratę koordynacji i inne ostatecznie śmiertelne objawy neurologiczne u jeleniowatych i gatunków pokrewnych.

Służba Parków Narodowych Stanów Zjednoczonych stwierdziła w zeszłym miesiącu: „Obecnie nie ma dowodów na to, że CWD wpływa na ludzi lub gatunki zwierząt domowych”.

Agencja federalna wyraźnie ostrzegła jednak myśliwych: „Zaleca się, aby nie spożywać tkanek zwierząt zakażonych CWD”.

Przewlekła choroba wyniszczająca (CWD) to choroba przenoszona przez priony, podobna do „szalonej krowy”, która może powodować utratę masy ciała, utratę koordynacji i ostatecznie śmiertelne objawy neurologiczne u jeleni. Powyżej jeleń zabity przez CWD zidentyfikowany przez urzędników zajmujących się dziką fauną i florą w Mississippi

Według US Geological Survey CWD rozprzestrzeniła się na 31 stanów USA, dwie prowincje Kanady i Koreę Południową.

Próbki z tusz zakażonych mulaków uzyskały pozytywny wynik na obecność CWD w wielu rundach przeprowadzonych przez Laboratorium Zdrowia Dzikiej Przyrody Wyoming Game and Fish Department (WGFD).

Rutynowe badanie żywych i martwych zwierząt polega na pobieraniu próbek tkanki układu nerwowego organizmu z ośrodkowego układu nerwowego, takiego jak rdzeń kręgowy, lub z układów obwodowych, takich jak węzły chłonne zagardłowe i migdałki.

Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom badania wykazały, że choroba ta stwarza ryzyko dla naczelnych innych niż ludzie, w tym małp.

„Badania te budzą obawy, że ludzie mogą być zagrożeni” – stwierdziła agencja. „Od 1997 r. Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby czynniki wszystkich znanych chorób prionowych trzymać z dala od ludzkiego łańcucha pokarmowego”.

Urzędnicy parku w Yellowstone oświadczyli, że planują współpracować z WGFD w celu monitorowania jeleniowatych oraz innych martwych i żywych zwierząt kopytnych w parku, aby lepiej ocenić, jak daleko CWD rozprzestrzeniła się w parku narodowym.

Urzędnicy Parku Narodowego Yellowstone powiedzieli, że odkrycie skłoniło park do ponownego rozważenia tej kwestii Program nadzoru nad CWD na rok 2021 — nowa wersja protokołu oczekiwana jest w przyszłym roku.

CWD wykryto po raz pierwszy u mulaków w Wyoming w 1985 r. w południowo-wschodnim regionie stanu.

Choroba, która pojawiła się w Yellowstone, rozprzestrzeniła się na zachód po całym stanie przez kilka dziesięcioleci, docierając do parku narodowego w północno-zachodnim narożniku Wyoming.

Rzeczniczka parku, Morgan Warthin, powiedziała, że ​​Yellowstone planuje zwiększyć wspólne wysiłki z WGFD w celu określenia, które obszary parku są najbardziej narażone na choroby.

CWD wykryto po raz pierwszy u mulaków w Wyoming w 1985 r. w południowo-wschodnim regionie stanu.

Według WGFD w następnym roku u łosia z Wyoming wykryto śmiertelną chorobę mózgu.

Choroba, która pojawiła się w Yellowstone, rozprzestrzeniła się na zachód po całym stanie przez kilka dziesięcioleci, docierając do parku narodowego w północno-zachodnim narożniku Wyoming.

Urzędnicy zajmujący się grą w Wyoming śledzili mulaka od marca 2023 r. do października 2023 r., kiedy jego znacznik GPS wskazywał, że nie żyje.

Poszukiwania ciała doprowadziły ich do punktu lądowego pomiędzy południowymi i południowo-wschodnimi ramionami jeziora Yellowstone, znanego jako Cypel.

Na północ od parku kontrolerzy dzikiej przyrody stanu Montana pomagają lokalnym myśliwym w swoim stanie w łapaniu i monitorowaniu zwierzyny łownej.

powiedziała Morgan Jacobson, rzeczniczka Montana Fish, Wildlife and Parks Region 3. Codzienny Montanan Wiele przypadków CWD pozostaje niezdiagnozowanych w stanowych okręgach łowieckich graniczących z Yellowstone.

Jacobson określił tę wiadomość jako „interesujący punkt danych”, ale nie wiadomość, która radykalnie zmieniłaby programy nadzoru CWD w Montanie.

„Będziemy kontynuować monitorowanie i komunikację z parkiem oraz nadal współpracować z myśliwymi jako główne narzędzie zarządzania CWD w Montanie” – powiedział Jacobson.