Emma Brails o reprezentacji na Alasce, koreańskiej tradycji i upodmiotowieniu młodych kobiet

Emma Braille z Anchorage została w tym tygodniu koronowana na Miss Ameryki Pierwsza Miss Alaski i pierwsza dama koreańskiego pochodzenia Aby wygrać konkurs.

Brails, lat 20, ukończył Service High School, a obecnie jest juniorem na Uniwersytecie Stanowym Arizony, gdzie studiuje nauki biomedyczne i wykonawstwo wokalne. Jej wygrana była w czwartek wieczorem Stypendium wynosi 100 000 dolarów, które, jak powiedział, pomogą opłacić studia i szkołę medyczną podczas studiów dermatologicznych.

Obchodzące w tym roku 100. urodziny wybory Miss America skupiają się na przywództwie, talencie i umiejętnościach komunikacyjnych, z dala od nacisku na wygląd – Braille mówi, że docenia zmianę.

„Jestem bardziej niż szczęśliwa, że ​​kładę nacisk na to, co kobiety mają do powiedzenia, niż na to, jak powinny wyglądać kobiety America Miss America” – powiedziała.

Dołącza do grona młodych kobiet z Alaski, które w 2021 roku wyróżniły się na scenie krajowej i światowej, w tym do 17-letniej pływaczki. Lidia Jacoby Sewardine, 19 lat, zdobyła złote i srebrne medale na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Próbka i aktywistka Guana goni konia, Wyróżniona na okładkach tegorocznych magazynów Vogue Mexico i Elle, Eagle wykorzystała swoją witrynę, aby rzucić światło na kwestie plemienne.

Spotkaliśmy się z Broilers w piątek, aby porozmawiać o jej korzeniach w języku angielskim, reprezentacji w wyborach Miss America oraz o tym, co jej zwycięstwo oznaczało dla Alaski. Ten wywiad został zredagowany dla jasności i długości.

?

ADN: Powiedz mi, co czujesz dziś rano. Co działo się w twojej głowie, kiedy się obudziłeś?

Pieczywo: Obudziłem się i zobaczyłem sari Miss America i koronę siedzące na moim łóżku. „Czyja to jest? Czyje to jest? To jest moje? „

Byłem tak zszokowany, że tak się stało. Jestem bardzo wdzięczna za to, że zostałam pierwszą Miss Alaski, która wygrała Miss Ameryki, bo to był wielki zaszczyt, a szczególnie w setną rocznicę Miss America. … To miało dla mnie taki sens, że zabierałem koronę do domu i czułem wsparcie i miłość wszystkich moich rodaków z Alaski.

ADN: Opowiedz nam o dorastaniu w Anchorage i o tym, jak rozpocząłeś tę konkurencyjną podróż.

Pieczywo: Oboje moi rodzice dorastali w kotwicowisku Alaski. Właściwie poszedłem do Service High School w języku angielskim. Zacząłem na Olimpiadach Specjalnych i tam zacząłem odkrywać moje zainteresowanie Olimpiadami Specjalnymi.

Byłem prezesem Klubu Partnerów w Service High School, szkolnego programu Olimpiad Specjalnych. Liceum Usługowe zostało wówczas nazwane Ogólnopolską Zintegrowaną Szkołą Mistrzów Olimpiad Specjalnych. Zostaliśmy uznani przez ESPN za jedną z 30 najlepszych szkół w kraju, co jest wspaniałą rzeczą.

Myślę, że wtedy zdałem sobie sprawę, że Olimpiady Specjalne odgrywają ogromną rolę w społecznościach w całym kraju i na całym świecie. Zdałem sobie sprawę, że praca, którą wykonam, będzie miała naprawdę wpływ na życie innych i całą naszą społeczność.

Tam zacząłem na Olimpiadach Specjalnych. Mając starszego brata z zespołem Downa, który startował w Olimpiadach Specjalnych od dziecka, nie mogę się teraz doczekać rozmowy o Olimpiadach Specjalnych i nawiązania współpracy z Olimpiadami Specjalnymi i Miss Ameryki. Myślę też, że bycie otwartym i otwarcie rozmowy o tym, dlaczego treść i współczucie są ważne, szczególnie w świecie, w którym dzisiaj żyjemy.

ADN: Czy możesz opowiedzieć więcej o swojej rodzinie, tradycji koreańsko-amerykańskiej io tym, jak ukształtowała ona Twój sukces? Czy to część większej tradycji? Jest tak wiele prawyborów, to ekscytujące.

Pieczywo: Bycie pierwszą Miss America koreańskiego pochodzenia to kolejna wspaniała rzecz, którą wiemy, ponieważ myślę, że odzwierciedla wszystkie pozytywne zmiany, które widzieliśmy w Miss America w ciągu ostatnich 100 lat.

Oznacza to, że nawet w ostatniej dekadzie widzieliśmy tak różnorodną grupę jak Miss America, a reprezentowanie Azjatów w Stanach Zjednoczonych jest dla mnie wspaniałym i bardzo wyjątkowym momentem.

Moi dziadkowie przybyli do Ameryki około 50 lat temu – zanim urodziła się moja mama – z myślą, że chcą, aby ich dzieci spełniły ten amerykański sen i otrzymały wszystkie możliwe możliwości. Właściwie pojechali prosto do Anchorage na Alasce, więc zostali tu przez jakiś czas, dlatego moja rodzina ma swoje korzenie w Anchorage na Alasce, a wszyscy pozostali członkowie rodziny przybyli z Korei do Anchorage na Alasce.

Mam dużą koreańską rodzinę, która posługuje się językiem angielskim, co jest naprawdę miłe, ponieważ mój dziadek był szefem koreańskiej organizacji na Alasce.

Był to również wielki sukces dla moich dziadków, którzy widzieli, jak ich koreańskie wnuczki awansowały w konkursie takim jak Miss America. Wiesz, że na scenie było ze mną wielu Koreańczyków – to było wspaniałe doświadczenie i jestem bardzo wdzięczny za moje dziedzictwo i umiejętność reprezentowania innych koreańskich Amerykanów w całym kraju. Myślę, że moi dziadkowie są szczególnie wdzięczni i szczególnie podekscytowani.

ADN: Pływaczka olimpijska Lydia Jacoby, modelka i aktywistka Guana Chasinghorse: W tym roku dołączasz do Drużyny Młodych Kobiet na Alasce. Wszyscy jesteście w pewnym wieku. Co to znaczy być częścią grupy naprawdę młodych kobiet z Alaski, które są znane w całym kraju?

Pieczywo: Myślę, że na Alasce, zwłaszcza w tego rodzaju krajowych zawodach, i Lydii, ogólnoświatowej konkurencji, jest to niesamowicie wzmacniające, ponieważ stan taki jak Alaska pozostaje w tyle. Ludzie myślą o Alasce jako o losowej tundrze, zimnej, jałowej ziemi, a ja czuję, że nie starają się zdobyć uznania, na które zasługują.

Uważam, że jest to sukces nie tylko dla Alaski, ale także dla młodych kobiet, które mogą reprezentować inne młode kobiety z naszego stanu, a nawet z naszego kraju, i mogą być kimś, na kogo można ufać. Wiesz, zabawne jest to, że mój trener pływania w szkole średniej był również trenerem pływania dla Lydii. Opublikowała na Facebooku: „Cóż, chłopaki, Lydia, którą trenowałem, była złotą medalistką olimpijską, a Emma, ​​którą trenowałem, była teraz Miss Ameryki”.

Jeśli tak, to moje szczęście czy coś. Ale to był taki zimny moment, w tym sensie mam ten związek z Lydią, wiesz, mamy tego samego trenera pływania.

Ale myślę, że była to wygrana dla młodych kobiet z Alaski na całym świecie. Mamy nadzieję, że możemy służyć jako pewnego rodzaju inspiracja dla mieszkańców Alaski, aby zobaczyli, że mimo iż są zacofani, są niewyobrażalnie bardziej utalentowani.

ADN: Wiele dzieciaków z Alaski obudziło się dziś rano, słysząc tę ​​wiadomość i być może widziało cię na krajowej scenie. Co twoim zdaniem dzieje się teraz w ich głowie?

Pieczywo: Myślę, że jednym z moich głównych celów jako Miss Ameryki jest bycie kimś, kto ma znaczenie. Myślę, że ludzie mają tendencję do umieszczania Miss America na piedestale i widzą wszystkie te wspaniałe stypendia jako tę dziewczynę. W rzeczywistości, wczoraj wieczorem wygrałem stypendium w wysokości 100 000 dolarów, co jest całkiem niesamowite. Myślę, że myślą, że prowadzi to idealne, seksowne życie.

A tak nie jest. Jesteśmy bardzo prawdziwymi ludźmi. Zeszłej nocy, podczas mojego pytania na scenie, podzieliłem się swoimi zmaganiami z byciem kobietą z ADHD i kobietą, u której zdiagnozowano ADHD. Zostałem zdiagnozowany w zeszłym roku w wieku 19 lat. Wiesz, ktoś, kto zmaga się z dermatolomanią, która jest formą OCD.

Na początku trudno było mi się podzielić. Na scenie narodowej oglądanej przez setki i tysiące ludzi nie miałam pojęcia, że ​​jestem gotowa być najbardziej bezbronną. Ale w końcu wiem, że to właściwy wybór, ponieważ pod koniec dnia myślę, że są tacy, którzy czują, że mogą się połączyć.

Byli we mnie ludzie, którzy czuli się tak, jakby widzieli siebie. Udało mi się uzyskać tak wiele dobrych wiadomości i komentarzy dziś rano i wczoraj od ludzi, jak cudownie było zobaczyć kogoś takiego jak ty, kogoś z niepełnosprawnością neurologiczną lub poznawczą, kogoś kto widzi we mnie siebie i tego rodzaju powiązany obraz i Widzenie kogoś, kogo widzą.

Mam więc nadzieję, że nadal będę mógł być źródłem inspiracji. Udało mi się przejść przez tak trudny okres w moim życiu w zeszłym roku, ponieważ wiele osób z Covid i towarzyszącą mu izolacją doświadczyło bardzo słabych punktów w swoim życiu. Wiesz, udało mi się to przezwyciężyć i oto jestem z Miss America rok później, mając nadzieję, że inni będą wiedzieć, że mogą zrobić to samo. Potrafią poradzić sobie z tym, z czym się zmagają.

ADN: Jaką wiadomość chcesz wysłać do domu?

Pieczywo: Myślę, że najważniejsze jest to, że chciałbym podziękować wszystkim, którzy wysyłali mi pełne miłości wiadomości podczas mojej podróży Miss Alaska i wspierali mnie dobrymi komentarzami.

Jestem tak dumna, że ​​po raz pierwszy w historii mogę zabrać ten tytuł na Alaskę i zobaczymy, jak wiele Miss Alaski zabiera do domu tytuł Miss Ameryki i zobaczymy o wiele więcej słabszych. Robią niesamowite rzeczy, o których nikt inny nie myśli.