Problem z zaworem wycieku zastępuje moduł serwisowy Boeing Starliner

Sonda Boeinga Starliner została wystrzelona 20 grudnia 2019 r., prawie dwa lata po nieudanym pierwszym locie testowym. Teraz wreszcie jest pewne wyjaśnienie, kiedy pojazd może ponownie wystartować i spróbować połączyć się z Międzynarodową Stacją Kosmiczną. .

NASA i Boeing powiedzieli w poniedziałek, że próbują uruchomić Starlinera w maju 2022 roku. Aby dostosować się do tej daty premiery dla misji „Lot orbitalny-2” lub misji OFT, Boeing wymieni wadliwy moduł serwisowy, który zapewnia moc i impet. Z nową kapsułą Starliner w samolocie.

Boeing początkowo próbował latać OFT-2 w sierpniu. Jednakże, gdy do odliczania startu pozostało mniej niż pięć godzin, podczas normalnej pracy, 13 z 24 zaworów kontrolujących przepływ utleniania czterotlenku diazotu przez moduł serwisowy statku kosmicznego nie będzie się obracać w zamkniętych i otwartych odstępach czasu. Uruchomienie zostało zatrzymane.

Decyzja, ogłoszona w poniedziałek, ma miejsce kilka miesięcy po naprawieniu problemu z „zaworem wycieku” na statku kosmicznym Starliner, który ma lecieć w locie testowym.

„NASA współpracuje z firmą Boeing nad badaniem zaworów modułu serwisowego, w tym nad materiałami agencji i wiedzą na temat motywacji, aby lepiej kategoryzować potencjalne przyczyny problemu” – powiedział Steve Stitch, kierownik projektu grupy biznesowej NASA. W komunikacie prasowym. „Dzięki zintegrowanej pracy lepiej rozumiemy współautorów, którzy doprowadzili do problemów z zaworami i sposobów zapobiegania ich występowaniu w przyszłości”.

NASA i Boeing nie zorganizowały konferencji prasowej, aby ogłosić swoje odkrycia, ale niestety jest kilka ważnych pytań. Na przykład wydaje się, że Boeing nie zidentyfikował jeszcze w pełni przyczyny awarii zaworu, która, jak się uważa, jest związana z wysoką wilgotnością w miejscu startu na Florydzie. Spowodował korozję.

„Bieżące wysiłki dochodzeniowe nadal badają najbardziej prawdopodobną przyczynę związaną z kontaktem z utlenianiem i wilgocią” – czytamy w komunikacie prasowym. „NASA i Boeing będą nadal analizować i testować początkowy moduł serwisowy, który wykrył problem”.

Pod koniec misji moduł serwisowy zostaje wyrzucony przez kapsułę Starliner przed ponownym wejściem w ziemską atmosferę. Nie jest ponownie używany. Aby dostosować się do misji OFT-2, Boeing przedstawi moduł serwisowy przeznaczony do użytku na pierwszych samolotach testowych grupy. Aby zapobiec ponownemu wystąpieniu problemu korozji, Boeing powiedział, że jego technicy i inżynierowie podejmą „prewencyjne działania naprawcze” dla nowego modułu serwisowego.

Z wydań NASA i Boeinga nie wynika jasno, jaki los czeka moduł serwisowy z wadliwymi zaworami, co jest kosztowną stratą. Wcześniej Boeing uzyskał 410 milionów dolarów przychodów w czwartym kwartale 2019 r. za prace OFT-2. Nie jest to częścią pierwotnego celu umowy NASA-Boeing Business Group, która płaci ustaloną cenę astronautom lecącym na Międzynarodową Stację Kosmiczną.

Jednak NASA i Boeing zgodzili się, że przed umieszczeniem astronautów na orbicie potrzebny jest drugi bezzałogowy samolot testowy, po tym jak szereg problemów z oprogramowaniem spowodowało, że pierwszy lot kosmiczny Starlinera zakończył się katastrofą.