Naukowcy być może rozwiązali zagadkę dotyczącą pochodzenia neandertalczyków

Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.

CNN
—

Nowa analiza starożytnych genomów pogłębia wiedzę naukowców na temat DNA neandertalczyka przenoszonego przez grupy ludzkie w Europie i Azji – śladów genetycznych, które mogą mieć dziś znaczenie medyczne.

Odkrycia, opublikowane w środę w czasopiśmie Science Advances, śledzą dziedzictwo genetyczne Zdaniem naukowców, starożytny krewny naszego gatunku, Homo sapiens, a dokładniej, dzięki masie krytycznej bezcennych danych.

Większość żyjących dzisiaj ludzi może prześledzić bardzo niewielki procent swojego DNA od neandertalczyków – jest to wynik prehistorycznych kontaktów seksualnych między naszymi przodkami a obecnie wymarłymi homininami z epoki kamienia, zanim ten ostatni zniknął około 40 000 lat temu.

Jednakże DNA neandertalczyka jest nieco liczniejsze w genomach mieszkańców Azji Wschodniej.

Ta rozbieżność od dawna intryguje naukowców, ponieważ szczątki neandertalczyka odnajdywano powszechnie w całej Europie i na Bliskim Wschodzie, ale nie na wschód od gór Ałtaj w Azji Środkowej.

„Zaskakujące jest to, że w regionie, w którym nie znaleźliśmy żadnych szczątków neandertalczyka, znajduje się więcej neandertalskiego DNA” – powiedział współautor badania Mathias Korat, starszy wykładowca genetyki i ewolucji na Uniwersytecie Genewskim.

Korat powiedział, że DNA neandertalczyka stanowi średnio około 2% składu genetycznego ludzi w Eurazji, podczas gdy w Azji Wschodniej może sięgać nawet 4%.

Korat i jego współpracownicy z Uniwersytetu Genewskiego znaleźli wyjaśnienie tej rozbieżności, analizując rozmieszczenie DNA neandertalczyka w ludzkich genomach na przestrzeni ostatnich 40 000 lat.

„Zaczynamy pozyskiwać wystarczającą ilość danych, aby dokładniej scharakteryzować odsetek DNA pochodzenia neandertalskiego w genomie Sapiens w określonych okresach prehistorii” – wyjaśnił Korat.

Naukowcy odkryli, że z biegiem czasu rozmieszczenie DNA neandertalczyka nie zawsze wyglądało tak, jak obecnie.

Zespół badawczy pozyskał informacje od A Baza danych Zespół kierowany przez dr Davida Reicha, profesora genetyki i biologii ewolucyjnej człowieka w Harvard Medical School w Bostonie zebrał ponad 4000 starożytnych genomów z całej Europy i Azji.

W przypadku próbek starszych niż 20 000 lat naukowcy odkryli, że genomy Homo sapiens z epoki kamienia, którzy po wyginięciu neandertalczyków żyli w Europie jako łowcy-zbieracze, zawierały nieco wyższy procent DNA neandertalczyka niż genomy tych, którzy żyli w Azji.

Zespół badawczy doszedł zatem do wniosku, że obecny wzorzec wyższego odsetka przodków neandertalczyków w populacjach azjatyckich w porównaniu z populacjami europejskimi musiał ewoluować na późniejszym etapie, najprawdopodobniej w okresie przejściowym do neolitu, kiedy rolnictwo zaczęło zastępować łowiectwo i zbieractwo środek utrzymania.. Życie około 10 000 do 5 000 lat temu.

W tym czasie pierwsi rolnicy z Anatolii, na terenach dzisiejszej zachodniej Turcji i Morza Egejskiego, zaczęli kontaktować się z łowcami-zbieraczami z zachodniej i północnej Europy. Spowodowało to w tym okresie spadek udziału DNA neandertalczyka w genomach europejskich.

„Rzeczy w tym, że mieli mniej przodków neandertalczyków, więc rozrzedzili się (rodowód neandertalczyków) w populacji europejskiej” – powiedział Korat.