Desmond Tutu, którego głos pomógł zabić rasizm, zmarł w wieku 90

Do tego czasu arcybiskup Tutu w dużej mierze przestał udzielać wywiadów z powodu złego stanu zdrowia i rzadko pojawiał się publicznie. Ale z obietnicą „nowego świtu” dla narodu, pan. Kilka miesięcy po tym, jak Ramaphosa objął urząd nowego prezydenta, arcybiskup powitał go w swoim domu.

„Wiedz, że nieustannie modlimy się za ciebie i twoich kolegów, aby nie był to fałszywy świt” – powiedział arcybiskup Tutu. Ostrzeżony Pan. Ramafosa.

W tym czasie spadało poparcie dla Afrykańskiego Kongresu Narodowego, mimo że był to największa partia polityczna w kraju. w Wybory 2016, Pan. Pod przywództwem Zumy udział partii w głosach gwałtownie spadł od końca apartheidu. Pan. Ramaphosa walczył o zmianę tego kursu, ale otrzymał pochwałę za jego mocne radzenie sobie z kryzysem koronawirusa.

Globalna celebrytka

Przez większość swojego życia arcybiskup Tutu był czarującym pastorem, którego głos stawał się coraz głośniejszy. Często schodził z głoszenia, aby objąć członków swojego kościoła. Od czasu do czasu przerywał przypominający pixie taniec między przejściami i przerywał swoje przesłanie pomysłowością i śmiechem, co stało się jego znakiem rozpoznawczym, zapraszając publiczność do szczęśliwej społeczności. Zapewniając członków swojego kościoła o Bożej miłości, radził im podążać ścieżką niestosowania przemocy w ich walce.

Polityka była naturalna w jego naukach religijnych. „Mieliśmy ziemię, oni mieli Biblię” — powiedział w jednej ze swoich przypowieści. „Potem powiedzieli: 'Będziemy się modlić’. Zamknęliśmy oczy. Kiedy otworzyliśmy je ponownie, mieli ziemię, a my mieliśmy Biblię. Być może moglibyśmy zawrzeć lepszy interes.

Jego moralne przywództwo w połączeniu z udanym entuzjazmem uczyniły go światową sławą. Był fotografowany podczas błyskotliwych działań towarzyskich, występował w filmach dokumentalnych i rozmawiał z prowadzącymi talk-show. Nawet pod koniec 2015 roku, kiedy wydawał się słabnąć po walce z rakiem prostaty od 1997 roku, spotkał brytyjskiego księcia Harry’ego, który złożył mu hołd w imieniu królowej Elżbiety II.