Najważniejsze wydarzenia olimpijskie: Chiny zdobywają swój pierwszy medal na igrzyskach w Pekinie

Therese Johaug z Norwegii zdobyła w sobotę pierwszy złoty medal Igrzysk w Pekinie, dominując na 15-kilometrowym skiathlonie po tym, jak otworzyła prowadzenie w połowie wyścigu, który wyłonił najlepszego narciarza na świecie.

33-letni Johaug, 14-krotny mistrz świata i trzykrotny medalista olimpijski, zszedł z boiska za pierwszą połowę wyścigu, który w połowie odbywa się w „klasycznym” stylu jazdy w górę i w dół, a w połowie w mniej pułkowym stylu „skatingowym”.

Liderka Pucharu Świata, Natalia Nepryayeva z Rosji, powstrzymała Teresę Stadlober z Austrii w zaciętej walce o srebro i brąz. Nepryayeva wyprzedził Stadlobera, medalistę-niespodziankę, przez trzy dziesiąte sekundy, ale obaj skończyli ponad 30 sekund za Johaug, którego czas zwycięstwa wyniósł 44 minuty 13,7 sekundy.

Wyścig odbył się w mroźnych, wietrznych warunkach Narodowego Centrum Narciarstwa Biegowego Zhangjiakou, w dzień tak zimny, że dziesiątki narciarzy rywalizowały w czapkach i maskach na twarzach oraz taśmach na policzkach, aby zapobiec oparzeniu wiatrem, co jest rzadkością w sporcie, który wymaga tak dużo wysiłku.

Amerykanin Jessie Digginsbohaterka Igrzysk 2018 po dramatycznym zakończeniu meczu, w którym zdobyła złoto w sprincie drużynowym kobiet –Dali mu wszystko na Bakken Klaebo!”- zajął szóste miejsce, prawie minutę za Johaug.

„Naprawdę obiecujący początek” – powiedziała Diggins, której specjalnością są wyścigi sprinterskie i która byłaby niespodziewaną medalistką w wyścigu, który wymagał tak dużo klasycznego narciarstwa, jej słabszego stylu.

Mroźne temperatury i porywiste wiatry sprzyjały brutalnym warunkom wyścigowym. Hailey Swirbul, kolejna Amerykanka, powiedziała, że ​​jeden podmuch wiatru prawie ją zatrzymał.

Złoto to drugie miejsce Johauga w wyścigu olimpijskim, dołączając do kolekcji, która obejmuje złoto sztafetowe z Igrzysk w Vancouver w 2010 roku oraz srebro i brąz z Soczi w 2014 roku.

READ  Drużyna Trumpa chełpi się zwycięstwem w ratuszu, podczas gdy pracownicy CNN wściekają się na „pokaz kłamstw” | CNN

Czas
	Norwegia	44: 13,7
	Rosyjski Komitet Olimpijski	44: 43,9 +30,2
	Austria	44: 44,2 +30,5

+ Pokaż wszystko

Jednak opuściła Igrzyska w Pyeongchang 2018, odsiadując zawieszenie dopingowe za pozytywny wynik testu na zakazany steryd w 2016 roku. Johaug i norwescy urzędnicy narciarscy obwiniali wynik o błąd lekarza zespołu, twierdząc, że przypadkowo podał jej substancję zawartą w balsam do ust.

Ale międzynarodowa federacja narciarska naciskała na dłuższy zakaz i Sąd Arbitrażowy ds. Sportu zgodziła się, przedłużając jej zawieszenie do 18 miesięcy.

Diggins, amerykańska gwiazda, chciała rozpocząć igrzyska w wielkim stylu, ale nie mogła dorównać sile Johauga i grupce innych europejskich narciarzy podczas klasycznej pierwszej połowy wyścigu. Cztery lata temu Diggins i jej były kolega z drużyny Kikkan Randall zostali pierwszymi Amerykanami, którzy zdobyli złoto w biegach przełajowych, i pierwszymi Amerykanami, którzy zdobyli medal przełajowy od 1976 roku.

Od tego zwycięstwa Diggins stała się jednym z najbardziej przerażających narciarzy na świecie, druciana świeca zapłonowa z pozornie nieograniczonymi rezerwami energii, która zmusza jej konkurentów do uległości i napędza ją do mety, gdy wyścig jest na linii.

Skiathlon jest jednak wyjątkowym testem, ponieważ wymaga od narciarzy doskonałości zarówno w narciarstwie klasycznym, w którym narty pozostają w linii prostej, jak i w stylu dowolnym lub łyżwach, czyli ruchu podobnym do jazdy na łyżwach.

To wydarzenie, które zawsze okazywało się trudne dla amerykańskich narciarzy, z których większość dorastała na nartach freestyle, a gdy dorosną i zaczną rywalizować, uczy się jeździć na nartach w stylu klasycznym. Europejscy narciarze znacznie częściej poznali narciarstwo klasyczne w młodym wieku.

Diggins spędziła niezliczone godziny w ciągu ostatnich czterech lat, próbując poprawić swoje występy w grze klasycznej. Wysiłki pomogły jej stać się pierwszą Amerykanką, która wygrała prestiżowy Tour de Ski w 2021 roku, multidyscyplinarny, ośmioetapowy wyścig, który odbywa się w trzech miejscach w wielu krajach w ciągu 10 dni.

Będzie miała jeszcze kilka szans na medal w Pekinie, zwłaszcza w zaplanowanym na wtorek sprincie indywidualnym.