Fizycy tworzą najmniejszy tunel czasoprzestrzenny, jaki można sobie wyobrazić

„Czynimy niepewność sojusznikiem i akceptujemy ją” – powiedział dr Spiropolou.

Aby osiągnąć pełny potencjał, komputery kwantowe potrzebowałyby tysięcy działających kubitów i kolejnego miliona kubitów do „korekcji błędów”. Według Hartmuta Nevena, szefa Quantum Artificial Intelligence Lab w Wenecji w Kalifornii, który jest również członkiem zespołu dr Spiropolou, Google ma nadzieję osiągnąć ten cel do końca dekady.

Fizyk z Caltech i laureat Nagrody Nobla, Richard Feynman, przewidział kiedyś, że ostatecznym zastosowaniem tej siły kwantowej może być zbadanie samej fizyki kwantowej, jak w eksperymencie z tunelem czasoprzestrzennym.

„Jestem podekscytowany widząc, że naukowcy mogą spełnić marzenie Feynmana” – powiedział dr Nevin.

Eksperyment z tunelem czasoprzestrzennym przeprowadzono na kopii komputera Google Sycamore 2, który ma 72 kubity. Spośród nich zespół wykorzystał tylko dziewięć, aby zmniejszyć ilość zakłóceń i szumów w systemie. Dwa z nich były kubitami referencyjnymi, które pełniły rolę wejścia i wyjścia w eksperymencie.

Pozostałe siedem kubitów zawierało dwie wersje kodu opisującego „rzadką” wersję już prostego modelu wszechświata 3D o nazwie SYK, nazwanego na cześć jego trzech twórców: Super Sachdev z Harvard University, Gino Yee z Mississippi State University i Alexei Kitaev z Caltech. Oba modele SYK są upakowane w tych samych siedmiu kubitach. W eksperymencie te systemy SYK działały jak dwie czarne dziury, jedna przekształcając wiadomość w nonsens – kwantowy odpowiednik jej połknięcia – a druga wyrzucając ją z powrotem.

„W tym rzucamy kubit” – powiedział dr Laikin, odnosząc się do wiadomości wejściowej – kwantowego odpowiednika ciągu jedynek i zer. Ten kubit wchodził w interakcję z pierwszą kopią kubitu SYK; Jego znaczenie zmieniło się w przypadkowy dźwięk i zniknęło.

Następnie, w czasie tykania zegara kwantowego, dwa systemy SYK połączyły się i wstrząs ujemnej energii przeszedł z pierwszego systemu do drugiego, na krótko odblokowując ten drugi.

Następnie sygnał pojawił się ponownie w swojej pierwotnej, nieuporządkowanej postaci – w dziewiątym i ostatnim kubicie, który jest powiązany z drugim systemem SYK, który reprezentuje drugi koniec tunelu czasoprzestrzennego.