Dramat Netflixa Jeffreya Dahmera denerwuje przyjaciół i rodziny ofiar

Przez wiele lat Eric Wayne był jedyną czarną królową w Club 219 w Milwaukee. Występował jako Erica Stevens, jako Whitney Houston, Grace Jones i Tina Turner śpiewały ku uwielbieniu fanów, ostatecznie zdobywając tytuł Miss Jay Wisconsin w 1986 i 1987 roku.

„Uczęszczałem do tej grupy czarnych dzieciaków, ponieważ są aktorami”, Wayne, obecnie 58-letni, opowiada o swoim czasie spędzonym w klubie pod koniec lat 80. i na początku lat 90. „Widziałem ich i powiedziałem im, że ich widziałem, ponieważ w końcu zagrali na scenie”.

Wśród nich byli Eddie Smith, znany jako „Starszy”, ponieważ często nosił chustę, oraz Anthony Hughes, który był głuchy. Hughes był „moim ulubionym fanem wszechczasów” i zarumienił się, gdy Wayne mrugnął do niego ze sceny. W zamian Hughes nauczył go abecadła języka migowego.

„Siedział tam, śmiejąc się ze mnie, kiedy próbowałam nauczyć się języka migowego moimi wielkimi, sztucznymi paznokciami”, wspomina śmiejąc się Wayne.

Ale potem, powiedział Wayne, grupa młodych czarnych mężczyzn zaczęła słabnąć.

„Byli tam i nagle było ich mniej” – powiedział.

Smith i Hughes byli dwojgiem 17 chłopaków Jeffrey Dahmer został zamordowany, poćwiartowany i poćwiartowany w serii morderstw w dużej mierze wymierzonych w społeczność gejowską w Milwaukee w latach 1978-1991. Skazany na 15 kolejnych wyroków dożywocia W więzieniu, ale zginął w więzieniu w 1994 roku.

Życie Dahmera było tematem wielu filmów dokumentalnych i książek, ale żadna nie spotkała się z taką uwagą ani krytyką, jak „The Beast: The Jeffrey Dahmer Story” na Netflix, który przedstawia szał zabijania w 10-odcinkowym serialu Ryana Murphy’ego. W rolach głównych Evan Peters jako Dahmer i Niecy Nash jako sąsiad, który wielokrotnie próbował ostrzec policję, zamierza zbadać wstrząsającą historię Dahmera poprzez historie jego ofiar.

Dla wielu krytyków ta próba nie powiodła się natychmiast, gdy Netflix zaklasyfikował serial jako LGBTQ, gdy miał swoją premierę w zeszłym miesiącu. Etykieta usunięta Po udzieleniu odpowiedzi na Twitterze. Wayne i rodziny ofiar kwestionowali potrzebę dramatyzowania i uczłowieczenia seryjnego mordercy w ogóle.

„Nie może być bardziej źle, bardziej niewłaściwie i jest to chwyt mediów”, powiedział Wayne, dodając, że był rozczarowany Murphym. „Myślałem, że to lepsze niż to.”

Murphy, najbardziej znana ze swojego licealnego programu komediowego „Glee”, już wcześniej badała prawdziwe przestępstwa. Jego miniserial American Crime Story dotyczył zabójstwa Gianniego Versace, procesu OJ Simpsona i postawienia w stan oskarżenia prezydenta Billa Clintona. Ale dopiero przełom Murphy’ego, od „Normal Heart”, opartego na sztuce napisanej przez aktywistę AIDS Larry’ego Kramera, i „Pose” o nowojorskiej scenie balowej w latach 80., do „Bestii”, powstrzymał Wayne’a.

Wayne powiedział o „Bozie”: „Byłem pod takim wrażeniem, że w końcu dostaliśmy obsadę, w którą byliśmy zaangażowani”. Dodał: „To był wielki hołd dla nas wszystkich. A potem odwróć się i zrób to, ktoś atakujący społeczność czarnych gejów”.

Wayne powiedział, że zamiast skupiać się na ofiarach, film Monster skupia się na Dahmerze. Wayne powiedział, że Netflix nazwał film LGBTQ i wyczucie czasu tuż przed Halloween również nie pomogło.

Netflix nie odpowiedział na prośbę o komentarz.

W artykule dla InsideraObserwując, Rita Espel, której brat Errol Lindsey został zamordowany przez Dahmera, opisała obserwację Fotografowanie oświadczenia ofiary O doświadczeniach Dahmera w serialu Netflix i „ożywić go”.

„Przywróciło to wszystkie uczucia, które wtedy czułam” – napisała. „Nie skontaktowano się ze mną w sprawie serialu. Czuję, że Netflix powinien był zapytać, czy mamy coś przeciwko lub co czuliśmy przed jego zrobieniem. Nie pytali mnie o nic. Po prostu to zrobili”.

Eric Berry, który powiedział, że jest krewnym Isbells, napisał, że serial był „wciąż szokujący i dlaczego?”.

62-letni Scott Gunkel pracował w Club 219 jako kelner, gdy Dahmer był jego klientem. Gunkel obejrzał dwa pierwsze odcinki „Monstera”, ale nie mógł kontynuować. On i jego przyjaciele „nie chcieli go wskrzesić”, powiedział.

„Na początku nie było kontekstu dla ofiar, byłem zaskoczony” – powiedział o odcinkach, dodając, że sceny barowe nie odzwierciedlały dokładnie etnicznej mieszanki gejowskich barów w mieście w tym czasie. Był w dużej mierze biały, a nie czarny, jak pokazuje serial.

Junkel przypomniał sobie również Hughesa, głuchego mężczyznę, który powiedział, że przyjdzie do pubu i poczeka, aż będzie zajęty. Hughes był jedną z niewielu ofiar, które otrzymały cały odcinek poświęcony jego historii.

„Przychodził tam wcześnie, jadł kilka napojów gazowanych i pisał mi notatki, aby podtrzymać rozmowę” — wspomina Junkel. „Po prostu zniknął i wtedy nie myślałem o tym zbyt wiele”.

Dzieje się tak częściowo dlatego, że lata Dahmera zbiegły się również z epidemią AIDS. W programie Netflix znajdują się niejasne odniesienia do kryzysu, w tym niechęć policji do pomocy ofiarom i scena w łazience, w której mówi się o używaniu prezerwatyw. Ale Jonkel powiedział, że zniknięcia klientów są powszechne.

„Mieliśmy takie powiedzenie w barach – jeśli kogoś już tam nie było, albo miał AIDS, albo się ożenił” – wspomina Gonkel.

Michaił Takash, kurator, powiedział Projekt historii LGBTQ w Wisconsin. Takash miał 18 lat, kiedy Dahmer został aresztowany.

„Ludzie zawsze szukali czegoś nowego, a ludzie zawsze znikali” – powiedział 50-letni Takash. „To było inne, bo było coraz gorzej”.

Powiedział, że plakaty z zaginionymi osobami wspinały się „jak drzewo w klubie 219, aż dotarłem do sufitu”.

Takash powiedział, że serial przywrócił te wspomnienia, a ludzie, którzy twierdzą, że są spokrewnieni z latami Dahmera, również wypłynęli na powierzchnię, którzy nie byli.

„To jest niewidoczny koszt pojawienia się Dahmera, te przerażające legendy, ta niewytłumaczalna potrzeba odniesienia się do czyjegoś strachu” – powiedział.

To „z natury literatura wyzyskująca”, powiedział Nathaniel Brennan, adiunkt filmoznawstwa na Uniwersytecie Nowojorskim, który w tym semestrze bierze udział w prawdziwym kursie kryminalnym.

Powiedział, że nawet przy najlepszych intencjach „ofiary stają się pionkiem, grą lub żetonem”.

Brennan powiedziała, że ​​współczesna prawdziwa zbrodnia często pada ofiarą nierozwiązywalnego napięcia. „Nie możemy tolerować zapominania o niej”, powiedział, „ale jej aktorstwo nigdy nie będzie idealne”. „Ta równowaga stała się bardziej widoczna w ciągu ostatnich 25 lat”.

Powiedział, że przestępcy są często przedstawiani z tragicznym pochodzeniem. „Istnieje pomysł, że gdyby społeczeństwo zrobiło więcej, można by tego uniknąć”.

Duża część „potwora” została poświęcona pochodzeniu Dahmera, w tym sugestia, że ​​operacja przepukliny w wieku czterech lat lub problemy ze zdrowiem psychicznym matki po porodzie mogły wpłynąć na jego rozwój umysłowy.

Wayne, który obecnie mieszka w San Francisco, powiedział, że nie planuje oglądać serialu i powiedział, że Murphy jest winien przeprosiny rodzinom ofiar i miastu Milwaukee. – To blizna na mieście – powiedział.

Przed premierą serialu od dawna nie mówił o latach Dahmera. Ale nadal regularnie myśli o Hughesie, kiedy ćwiczy swój język migowy.

– Zrobiłem to dziś rano – powiedział. „Nadal to robię, więc nie zapomnę”.

Shellagh McNeill Wkład w badania.