US Open 2022 – Jak to jest być Ajlą Domljanovic jako złoczyńcą w bajkowym pożegnaniu Sereny Williams

Nowy Jork — Ajla TomljanovicPierwsze słowa w jego pomeczowym wywiadzie w piątek po wygranej Serena Williams „Tak mi przykro.”

Przemówił minutę po tym, jak Williams zszedł z boiska na stadionie Arthura Ashe, co miało być jego ostatnim występem jako zawodowiec. Tomlajanovic pokonał ją w epickim trzygodzinnym meczu.

To było jedno z największych zwycięstw w jej karierze, ale nie było świętowania.

„Kocham Serenę tak jak ty” – powiedział Tomlajanovic tłumowi, przypominając sobie, jak uwielbiała ją dorastając. „To był dla mnie surrealistyczny moment”.

Williams zaoszczędziła sześć punktów meczowych, aby zakończyć swoją kampanię. Zbudował po wygraniu dwóch pierwszych meczów na US Open Tanka Kovinic i nr 2 na świecie Annette Condweed. Z Tomljanoviciem jest faworytem – mecz po raz pierwszy w tym turnieju. Rosnące poczucie, że może zrobić coś nie do pomyślenia i podbić całość; Pożegnalna trasa zamieniła się w najbardziej niesamowity taniec finałowy, jaki mogła wykonać tylko Serena Williams.

Ale godne uwagi bajki sportowe są rzadkością. Dla każdego z tych jednorożców istnieje wiele historii ze snów, które zostały zrujnowane przez niechętnych bohaterów.

„Czuję się jak czarny charakter” – powiedział Tomlanovic.

Nie po raz pierwszy tak się czuła i nie ostatni. Niektóre z największych postaci tego sportu nie są w stanie zakończyć kariery na wysokim poziomie, a to pozostawia niezatarte wrażenie na tych, którzy postawili swoich bohaterów na ostatnich krokach.

Weźmy Larry’ego Holmesa, który zatrzymał Muhammada Ali w październiku 1980 roku. Ali wyszedł po rocznej przerwie, by walczyć z Holmesem, ale Ali był cieniem swojego dawnego ja, a Holmes wygrał z trenerem Ali, Angelo Dundee, przerywając walkę. 10. runda. Holmes płakał w wywiadzie po walce. „Kiedy walczysz z przyjacielem, ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ i​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ i​​ i​​ i​​ i​​ i​​​​​​​​ ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​najbardziej za żadnego​​​ ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ Holmes powiedział:. „Walczyłem w sytuacji bez wygranej”. Ali walczyłby jeszcze raz i przegrał.

Istnieją inne rodzaje wspaniałych narracji sportowych, w których starsza osoba cofa się o lata, aby zbić z tropu młodsze pokolenie. Te cztery niezapomniane dni miały miejsce podczas Open 2009, kiedy 59-letni Tom Watson chybił dzbanka bordo po utracie 1-strzałowej przewagi w ostatnim dniu.

Później zapytano Singha, czy uważa, że ​​zrujnował zakończenie hollywoodzkiego filmu. „Nie, nie czuję się w ten sposób. Czuję to samo, niezależnie od tego, czy Tom miał 59 czy 29 lat, wiesz, był jednym z facetów na boisku i musiałem grać przeciwko wszystkim na boisku i zdecydowanie wyjść Top.” Zlew powiedział. – Nie sądzę, żeby cokolwiek można było odebrać. Ktoś może się z tym nie zgodzić, ale trudno byłoby mnie przekonać.

Dodał: „Nie czuję się zakłopotany. Nie jestem rozczarowany. Cieszę się, że wygrałem ten mecz”.

A potem są pożegnania z premedytacją, takie jak Serena, gdzie nostalgia i nadzieja wywołują szał dla wszystkich oglądających, którzy mają nadzieję złapać ostatni złoty moment. Złoty medal Usaina Bolta na 100 metrów na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce 2017 w Londynie był pożegnaniem, które definiują świat.

Ale zamiast tego Justin Gatlin wygrał złoto, a Bolt był trzeci.

Kiedy Gatlin była na swoim zwycięskim okrążeniu, tłum kibicował jej. „Bolt podszedł do mnie po wyścigu i powiedział, że nie zasłużyłem na wszystkie pochwały od tłumu i cieszę się, że mam klasę”. Gatlin powiedział. „To surrealistyczny moment. Będzie postacią, której bardzo brakuje, nawet przeze mnie”.

Sześć dni później Bolt zwichnął ścięgno podkolanowe w wyścigu 4×100 mężczyzn. Byłby to jego ostatni akt na szlaku – obraz upadłego bohatera, jego ciało odchodzące, tylko dodałoby legendy.

W piątek na Arthurze Ashe zwycięstwa Tomlajanovica spotkały się z ciszą, a następnie z hałasem próbującym dopingować Williamsa. Zwycięstwo zajęło Tomlajanovicowi 3 godziny i 5 minut, ale zostało zbudowane na umiejętnościach i sile psychicznej przez całe życie. Za każdym razem, gdy trafiała do siatki po raz pierwszy, błąd był ekscytujący. W pewnym momencie jej frustracja spłynęła, a kiedy rozmawiała z sędzią o tym, że przeszkadzał jej hałas z tłumu, jej irytacja spotkała się z buczeniem.

Skierował większość z 23 859 widzów dopingujących swojego przeciwnika Novak Djokovicsztuczka. – Kiedy tłum był przeciwko niemu, udawał, że to dla niego – powiedział po zwycięstwie w drugiej rundzie. „Kiedy śpiewali, nie wiem, Rafa, Roger, ktokolwiek, pytał Novaka, Novaka. Uwielbiałem tę odpowiedź”.

To zadziałało dla niej. „Użyłem tego [tactic] I blokowałem to tak bardzo, jak tylko mogłem” – powiedział Tomlajanovic po pokonaniu Williamsa. „Dotarło to do mnie kilka razy. To znaczy, nie brałam tego do siebie, bo gdybym nie grała Sereny, też bym mu kibicowała. Ale z pewnością nie było to łatwe. Nie ma innego wyjścia.”

Stworzyła swoją własną „małą bańkę”, a następnie po trzech seriach ostrego tenisa obejrzała wywiad na korcie Williamsa i przepłynęło przez nią milion emocji.

„[It was] Być może najbardziej skonfliktowane uczucie, jakie kiedykolwiek czułem po zwycięstwie” – powiedział. „Podczas turnieju bardzo chciałem wygrać. Ale kiedy to się skończy, nie jest już tak dobre. Kiedy zaczęła mówić o swojej rodzinie i wszystkim, tak, poczułem się emocjonalnie, ponieważ mogę mieć silną więź z twoją rodziną. Kiedy powiedziała, że ​​nie byłoby jej tam, gdzie jest, gdyby nie oni, bardzo bym się do tego odnosiła. Cały czas po tym był trochę trudny w obsłudze”.

Tłum klaskał i wiwatował po jej przemówieniu – co było jak pierwszy wiwat, jaki usłyszała tej nocy, z wyjątkiem około 15 osób siedzących w jej boksie na mecz.

W niedzielę Tomlajanovic mierzy się Ludmiła Samsonowa W czwartej rundzie. Nie będzie to znowu w Ashes, ale na następnym największym korcie wystawowym – Louis Armstrong. Aby wrócić do Asha, musi wygrywać.

Jego największym do tej pory powrotem do Wielkiego Szlema były dwa odpadnięcia z ćwierćfinału na Wimbledonie. Pokonała ogromną przeszkodę, aby spróbować zrobić to lepiej.

Ale cokolwiek się tu wydarzy, zawsze będzie miała zaszczyt być graczem, który pokona Williamsa w jej ostatnim US Open. I dzięki temu odpowie na jedno z najlepszych pytań o ciekawostki w sporcie.

– To znaczy, nikt nigdy nie pisze poprawnie mojego imienia – powiedziała. To byłoby nudne. Ale, to znaczy, nie sądzę, że byłabym częścią historii tenisa, więc to całkiem fajne… Chciałem zagrać z Sereną, zanim odejdzie na emeryturę.

„Gdybym dzisiaj był przegrany, byłbym naprawdę smutny. Nie chcę powiedzieć, że jestem smutny, ale trochę skonfliktowany”.