Silne słońce od 2017 roku

Słońce wytworzyło silny rozbłysk, którego szczyt nastąpił o 16:55 EST31 grudnia 2023 r. NASAObserwatorium Solar Dynamics, które w dalszym ciągu obserwuje Słońce, zarejestrowało obraz zdarzenia.

Potężne wybuchy energii słonecznej. Flary i rozbłyski słoneczne mogą stwarzać zagrożenie dla komunikacji radiowej, sieci elektroenergetycznych, sygnałów nawigacyjnych oraz statku kosmicznego i astronautów.

Rozbłysk ten jest klasyfikowany jako rozbłysk X5.0. Klasa X oznacza najbardziej intensywne oparzenia, natomiast liczba dostarcza więcej informacji o jej sile.

Źródło: Centrum prognoz pogody kosmicznej NOAA

Więcej szczegółów dostarczyło Centrum Prognoz Pogody Kosmicznej Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej:

Flara X5.0 (silna przerwa w radiu R3). NIEAAStrefa /SWPC 3536 wystąpiła 31/2155 UTC. Rozbłysk ten pochodzi z tego samego regionu, który wytworzył rozbłysk X2.8 14 grudnia 2023 r. Jest to największy rozbłysk zaobserwowany od rozbłysku X8.2 10 września 2017 r. Pomimo niskiego poziomu pewności, modelowanie CME (koronalnego wyrzutu masy) związane z tym zdarzeniem określiło możliwość uderzenia wstrząsu zbliżeniowego w pobliżu Ziemi już 2 stycznia. W odpowiedzi na to od 2 stycznia obowiązuje zegarek dotyczący burzy geomagnetycznej G1 (mała).

Koronalne wyrzuty masy i rozbłyski słoneczne. Źródło: Centrum Lotów Kosmicznych Goddard NASA/Mary Pat Hrypike-Keith

Oparzenia słoneczne

Rozbłyski słoneczne to nagłe i intensywne rozbłyski promieniowania emitowane z powierzchni Słońca, często w pobliżu plam słonecznych. Rozbłyski te powstają w wyniku uwolnienia energii magnetycznej zmagazynowanej w atmosferze Słońca. Energia ta podgrzewa materiał słoneczny do miliardów stopni, emitując promienie gamma, promieniowanie rentgenowskie i promieniowanie ultrafioletowe.

Rozbłyski słoneczne dzieli się głównie na trzy kategorie w zależności od ich siły: klasa C, klasa M i klasa X.

• Spalanie klasy C: Są to małe rozbłyski o minimalnym wpływie na Ziemię. Występują powszechnie i mogą występować częściej w okresach dużej aktywności słonecznej.
• Spalanie Klasy M: Są to rozbłyski średniej wielkości, które powodują krótkie przerwy w odbiorze sygnału radiowego na biegunach oraz małe burze radiacyjne, które zagrażają astronautom.
• Flary Klasy X: Rozbłyski te są najbardziej intensywne i mogą wywołać na całej planecie przerwy w odbiorze sygnału radiowego i długotrwałe burze radiacyjne. Często towarzyszą im koronalne wyrzuty masy (CME), które mogą mieć znaczący wpływ na magnetosferę i pole geomagnetyczne Ziemi.

Każda klasa jest dziesięć razy potężniejsza od poprzedniej, a każda klasa ma skalę finezji od 1 do 9. Na przykład rozbłysk X5 jest pięć razy dłuższy niż rozbłysk X1.

Artystyczna koncepcja obrazu satelity SDO krążącego wokół Ziemi. Źródło: NASA

Laboratorium Dynamiki Słońca NASA

Obserwatorium dynamiki słonecznej (SDO) NASA to statek kosmiczny wystrzelony w lutym 2010 roku w ramach programu Living with a Star (LWS). Podstawową misją SDO jest zrozumienie wpływu Słońca na Ziemię i przestrzeń bliską Ziemi poprzez badanie atmosfery słonecznej w małych skalach przestrzennych i czasowych oraz przy wielu długościach fal jednocześnie.

SDO dysponuje zestawem instrumentów zapewniających obserwacje prowadzące do pełniejszego zrozumienia dynamiki Słońca:

1. Zespół obrazowania atmosfery (AIA): Rejestruje obrazy atmosfery słonecznej przy różnych długościach fal, aby powiązać zmiany powierzchni ze zmianami we wnętrzu.
2. Kamera heliosejsmiczna i magnetyczna (HMI): Badaj pole magnetyczne Słońca i generuj dane w celu określenia wewnętrznych źródeł zmienności Słońca.
3. Eksperyment w zakresie skrajnego ultrafioletu (EVE): Mierzy ekstremalne promieniowanie ultrafioletowe słońca DokładnośćJest to ważne dla zrozumienia wpływu na atmosferę ziemską.

Kontynuacja obserwacji Słońca pomaga naukowcom dowiedzieć się więcej o aktywności słonecznej i jej wpływie na Ziemię, odgrywając ważną rolę w naszej zdolności przewidywania zdarzeń pogody kosmicznej.