Rozwiąż zagadkę eksplozji sonaru w pobliżu Titanica po 26 latach

Zapisz się na biuletyn CNN Wonder Theory. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o niesamowitych odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.

CNN
–

Wrak Titanica znajduje się dwójkami na dnie Północnego Atlantyku, powoli rozpadając się prawie 4000 metrów (13 000 stóp) pod powierzchnią, ale nie jest sam. Błysk sonaru został odkryty około 26 lat temu i obecnie pokazał, że obszar ten jest znacznie bardziej podwodny niż wcześniej sądzono.

PH Nargeolet, weteran łodzi podwodnej Nautile i nurek Titanic, uchwycił światło reflektorów na sprzęcie do sondowania echa w 1996 roku, ale jego pochodzenie pozostaje nieznane.

Podczas wyprawy na wrak Titanica na początku tego roku Nargolet i czterech innych badaczy udali się do wcześniej zarejestrowanej lokalizacji małego dysku, aby szukać tajemniczego obiektu, który reprezentował. Ze względu na wielkość punktu świetlnego, Nargolet pomyślał, że szuka innego wraku – zamiast tego znalazł skaliste rafy różnych formacji wulkanicznych, pełne homarów, ryb głębinowych, gąbek i wielu rodzajów koralowców, których mogą być tysiące. lat.

„To biologicznie fascynujące. Zwierzęta, które tam żyją, bardzo różnią się od zwierząt, które normalnie bytują w oceanie głębinowym” – powiedział Murray Roberts, profesor stosowanej biologii morskiej i ekologii na Uniwersytecie w Edynburgu w Szkocji i jeden z badaczy Nargolet) za naprawdę ważną pracę naukową. Myślał, że to wrak statku, a moim zdaniem okazał się wspanialszy niż wrak statku”.

Równina otchłani to termin używany do opisania dna oceanicznego na głębokości od 3000 do 4000 metrów (około 12 000 stóp), co według Robertsa stanowi 60% powierzchni Ziemi. Uważa się, że jest to bezkształtne, błotniste dno morskie bez znaczącej struktury. Kilkakrotnie nurkowie zauważyli na równinie formacje skalne. Od czasu niedawnego odkrycia w pobliżu Titanica Roberts uważa, że ​​takie cechy mogą być bardziej powszechne niż wcześniej sądzono.

Skaliste obszary mogą również pomóc wyjaśnić odległości, jakie gąbki i koralowce pokonują po dnie oceanu, co zawsze było tajemnicą dla naukowców. W błotnistym środowisku, w którym zwykle są obserwowane, istnieje niewiele twardych powierzchni, na których gatunki te mogą przyczepiać się, aby rosnąć i rozmnażać się.

„Czasami przychodzą do miejsc, w których myślimy:„ Cóż, jak się tam dostali?” „Oni nie żyją wystarczająco długo, aby się tam dostać” – powiedział Roberts. „Ale jeśli jest więcej tych skalistych miejsc, tych kluczowych punktów, niż myśleliśmy, myślę, że może to pomóc nam zrozumieć rozmieszczenie tych gatunków w oceanie”.

Naukowcy pracują obecnie nad analizą zdjęć i filmów wykonanych z koralowców podczas nurkowania i zamierzają podzielić się swoimi odkryciami, aby poszerzyć zbiorową wiedzę społeczności naukowej na temat życia w głębinach morskich. Roberts ma również nadzieję, że powiąże to odkrycie z szerszym projektem ekosystemu atlantyckiego, którego jest liderem iAtlantyk Pozwoli to na dalsze badania i ochronę delikatnego ekosystemu w obrębie rafy.

W pobliżu Titanica znajduje się kolejna latarnia sonaru, którą Nargolet ma nadzieję zidentyfikować podczas przyszłej ekspedycji. Zostało to zarejestrowane w tym samym badaniu, które przeprowadził lata temu, między wrakiem Titanica a nowo odkrytą rafą – teraz nazywaną na jego cześć grzbietem Nargeolet-Fanning i specjalistą od misji z 2022 r. Oisínem Fanningiem. Nargeolet oczekuje, że wszystko będzie większe niż ta rafa.

Wycieczki OceanGate Ich fundacja – która wraz z Fanning zapewniła wsparcie finansowe na nurkowanie w Nargeolet w tym roku – będzie kontynuować swoje długofalowe prace badawcze nad Titanicem i jego otoczeniem w 2023 roku.

„Życie morskie było… tak piękne. To było naprawdę niewiarygodne, ponieważ nigdy nie spodziewałem się, że zobaczę to w moim życiu” – powiedział Nargolet. „Byłbym tak szczęśliwy, mogąc dalej patrzeć na Titanica”.