Recenzja finałowa drugiego sezonu Lokiego: Znalezienie sensu w całym szaleństwie

Loki Sezon 2 często sprawiał wrażenie bardziej kapryśnego punktu początkowego dla kolejnego wielkiego crossovera Marvela niż pozawymiarowego studium postaci jego tytułowego boga oszusta. Ale od pierwszego odcinka LokiWyjaśniłem, że pomimo całego przeskakiwania między osią czasu a właściwym czasem, zawsze będzie to opowieść o tym, jak Loki w końcu odkrył swój prawdziwy cel po kilku latach niewiedzy, kim lub czym chce być.

Trasa jest już oficjalnie ostateczna LokiSezon 2 dobiega końca, co sprawia wrażenie finału serialu i oznaki poważnych i trwałych zmian, które będą miały dalekosiężne konsekwencje dla Marvel Cinematic Universe. Patrząc w pewnym świetle, trudno postrzegać finał tego sezonu – „Glorious Purpose” – jako całkowicie satysfakcjonujące zakończenie, które łączy oba… LokiTajemnicze tematy związane z Agencją Odchylenia Czasu, Kangiem i Lokim.

Ale kiedy spojrzysz na koniec jako… LokiIlustrując niektóre z najważniejszych pomysłów wprowadzonych po raz pierwszy w premierze serialu (z którym ten odcinek ma taką samą nazwę), „Glorious Purpose” stanowi oszałamiające zakończenie tego rozdziału życia Lokiego, otwierając zupełnie nowy świat możliwości na to, co będzie dalej .

Ta recenzja zawiera spoilery dotyczące sezonu 1 Loki. Aby zapoznać się z naszą wstępną recenzją, idź Tutaj.

LokiPierwszy sezon serialu skupiał się głównie na samym Lokim (Tom Hiddleston), który wyruszał w pozawymiarowe podróże, aby odkryć alternatywne ja. Jednak drugi sezon serialu sprawiał wrażenie przedstawienia zbiorowego próbującego rzucić światło na to, co sprawia, że ​​ludzie tacy jak Mobius M. Mobius (Owen Wilson) i Hunter B-15 (Wunmi Mosako) działają nawet wtedy, gdy wydaje się, że sama rzeczywistość wymyka się spod kontroli. .

Sezon 1 ujawnił, że Ten, który pozostaje (Jonathan Majors) jest prawdziwym źródłem większości chaosu zagrażającego większemu MCU i ustalił, że jego śmierć będzie oznaczać koniec wszystkiego. Ale nie było rzeczywistości, w której Sylvie (Sofia Di Martino) mogłaby odpocząć, dopóki nie zemści się na Tym, Który Pozostaje, ponieważ zaaranżował jej okropne wychowanie, a Loki nie mógł jej powstrzymać – po części dlatego, że tak bardzo się od siebie różnili. Ale także dlatego, że wydają się być w czymś niejasno przypominającym miłość.

W następstwie debiutu Kanga w wersji He Who Remains, który odniósł wielki sukces w Ant-Man i Osa: obsesja kwantowaNa początku tak to wyglądało LokiByć może drugi sezon serialu zmierzał w stronę przyszłości, którą złoczyńca ukrywał lub której nie był świadomy. Było to szczególnie prawdziwe, ponieważ w tym sezonie wprowadzono fajną, nieudolną, ograniczoną technologicznie wersję Kanga, znaną jako Victor Timely, którego bezinteresowność sprawiała, że ​​wydawał się jedyną wersją Kanga zdolną ocalić TVA bez żadnych ukrytych motywów.

Tym, co sprawiło, że Timely odegrał ważną rolę w tym sezonie, nie tylko jego niesamowite podobieństwo do Kanga i Tego, który pozostaje, była jego relacja z ekscentrycznym technikiem TVA, Ouroborosem (Ke Huy Quan). Chociaż ma zostać Timely Kangiem – kolejną wielką złą rzeczą w MCU – Loki Przedstawił Timely’ego i Uroborosa jako dwa genialne umysły, które rozmawiają ze sobą w czasie, przestrzeni i różnych rzeczywistościach w sposób, który nigdy nie miał być możliwy.

Pytanie, w jaki sposób ziemskie badania Timely’ego z XIX wieku mogły bezpośrednio doprowadzić do napisania przez Uroborosa przewodnika TVA (który następnie cofnął się w czasie i najpierw dał młodemu Timely’emu inspirację do kontynuowania swoich wynalazków) podniosło intrygującą możliwość między tą dwójką głębiej, bardziej Egzystencjalne połączenie. Loki Przez większą część pierwszego sezonu podkreślano, że pomimo różnic fizycznych i wyjątkowego pochodzenia między Lokim i Sylvie istniał niezaprzeczalny rodzaj pokrewieństwa, który przemawiał do ich różnorodnych sposobów wyrażania podobnych podstawowych doświadczeń, takich jak poczucie bycia poza rodziną.

W swoich ostatnich odcinkach LokiSezon 2 niemal wskazywał, że tego rodzaju związek może również istnieć pomiędzy Timely i Uroborosem, co samo w sobie byłoby znaczącym zwycięstwem, ale szczególnie biorąc pod uwagę pogłoski na temat Marvela Rozważ przekształcenie Kanga po problemach prawnych Majors. Zamiast jednak skupiać się na nowym Kangu lub nawet wprowadzać Kanga do akcji w jakiejkolwiek większej roli, Glorious Purpose wychodzi z hukiem, który ma przypomnieć, o kim zawsze był ten serial, a do cholery o filmach, które nadejdą.

Narracyjnie sposób, w jaki „Chwalebny cel” przybliża Lokiego – który może teraz kontrolować upływ czasu i dowolnie skakać tam i z powrotem – gdy powoli zdaje sobie sprawę, że nie ma sposobu, aby ocalić wszystkie rozgałęzione linie czasu i co Krosno Czasu przekazuje prawda. To, co mu powiedział, pozostało w pierwszym sezonie. Bez względu na to, ile skoków wykona Loki do określonych momentów na osi czasu, w których jego działania mogą zmienić los i uczynić niemożliwe możliwym, rzeczywistość zaczyna się wyjaśniać zaledwie kilka chwil po jego przybyciu.

Przez oba sezony Hiddleston wykonał kilka ze swoich najlepszych dzieł w roli Boga psot Marvela, ale jest to przejmujące spojrzenie na ponowne spotkanie Lokiego i Sylvie w The End of Time, gdy ten wkracza, by powstrzymać ją przed zabiciem Tego, Który Pozostaje, co wydaje się wyjątkowe. Powtórzony odcinek tych samych scen z niewielki Różne punkty widzenia szybko tracą dynamikę w sekwencjach, gdy Loki i jego gang starają się wysłać Timely’ego na ratunek Krosno. Ale za każdym razem, gdy Loki bezskutecznie próbuje powstrzymać Sylvie przed zabiciem każdego, kto pozostanie na końcu czasów, staje się jasne, że „Chwalebny Cel” wskazuje na daremność prób zmiany punktu widzenia kogoś, kto nie chce. Zmienić się.

„Glorious Purpose” podkreśla także, jak Sylvie była całkowicie szczera i konsekwentna w tym, że chciała dożyć swoich dni po zabiciu Tego, Który Pozostaje, nawet jeśli oznaczało to tylko krótki czas, zanim wszystko z jej nowej rzeczywistości zniknie. Jednak zamiast rzucić Sylvie w nihilistyczne światło, „Wspaniały cel” krępuje jej determinację i służy Lokiemu jako lustro, w którym może zobaczyć, jak on również może wybrać podążanie za głosem serca, wiedząc, że to może się nie udać.

Chociaż pomysł, że Ouroboros może być klonem Kanga, jest niezłym pomysłem, „Glorious Purpose” podąża za Timely korytarzem, próbując ocalić Temporal Loom wystarczająco dużo razy, aby wyglądało na to, że Majors może jeszcze trochę pożyć. Ale w kontekście Lokiwydaje się, że nie ma scenariusza, w którym Timely uratuje sytuację, ponieważ jest to po raz kolejny historia Lokiego.

Choć ten sezon był dogłębny w badaniu natury wolnej woli, jest całkiem jasne, że robiła wszystko, co w jego mocy, aby uniknąć sugerowania, że ​​być może Loki, asgardzki bóg, byłby bardziej odpowiedni niż Timely, ludzki człowiek, do odejścia w podróż. Przejdź się po kosmicznej przestrzeni, aby ulepszyć maszynę. Kiedy jednak „Glorious Purpose” udaje się sprostać swojej nazwie i zapewnić Lokiemu moment wielkiego bohatera, pojawia się pomimo swojej gwałtowności ze względu na to, jak mocno przemawia do samozwańczego pragnienia Lokiego, by chronić swoich przyjaciół i jego strachu przed zagrożeniem. Pojedynczy.

W tym sezonie pojawiło się znacznie mniej dziwnych wariantów Lokiego niż w pierwszym, ale „Glorious Purpose” nadrabia brak klasycznego Lokiego Richarda E. Granta, gdy Loki idzie korytarzem, aby magicznie powstrzymać eksplozję Temporal Loom. Chociaż efekty wizualne Marvela były szalenie niespójne, można to zauważyć Loki Odniosło ogromny sukces dzięki sekwencji transformacji na tle ponurego, umierającego multiwersu wypełnionego pogarszającymi się liniami czasu i okazało się absolutną rozkoszą. Trochę trudno jest zrozumieć, co dokładnie się dzieje i dlaczego Loki nagle jest w stanie dokonać tak potężnego czynu, że można by się tego spodziewać w filmie. Ale jest fajne, a jego ogólne znaczenie jest dość proste.

„Glorious Purpose” wyjaśnia, że ​​przejmując każdą z osi czasu wieloświata i splatając je razem na ruinach tronu, który pozostaje na końcu czasu, Loki wydaje się stać się nowym rodzajem strażnika czasu. Zakończenie nie wyjaśnia, jaką rolę Loki – którego magia przywraca osie czasu do życia – odgrywa w ich dalszym istnieniu poza byciem ogniwem, które łączy ich wszystkich razem. Jednak wraz z jej powrotem do TVA, skupiającą się teraz na monitorowaniu wszystkich wariantów Kanga rozsianych po całym Lokiwersum, wygląda na to, że przez co najmniej jakiś czas będzie to duża część nowej normalności w MCU.

W tym odcinku jest mnóstwo przypomnień, że wszystko, co wydarzyło się w tym sezonie, nieuchronnie doprowadzi do wojny, której nikt się nie spodziewał. LokiPostacie – z wyjątkiem Tego, który zostaje – gotowe do wciągnięcia. Zamiast jednak rozkręcać kolejny projekt Marvela, „Glorious Purpose” skupia się na Mobiusie i Sylvie, aby podkreślić, że ich wolność jest obecnie nierozerwalnie związana z poświęceniem Lokiego.