Powstaje nowy rząd Chin. Podobnie jak jego polityka gospodarcza.

Ma jest oczywiście założycielem Alibaba Group Holdings (symbol giełdowy: alibaba), charyzmatycznej twarzy chińskiego kapitalizmu, dopóki jakieś bezczelne uwagi skierowane do państwowych bankierów nie zmusiły go do wygnania dwa lata temu. Bao, dyrektor generalny banku inwestycyjnego China Renaissance, był najsłynniejszym zaklinaczem deszczu w kraju, dopóki nie został Zniknął dwa tygodnie temu. Jego firma ujawniła później, że „współpracuje nad dochodzenie Robią to jakieś władze”.

Te dwie sesje to wielka sprawa i mają miejsce po tym, jak Xi Jinping osiągnął trzecią kadencję jako przywódca partii komunistycznej w październiku. Będą zawierać nowy rząd i być może pewne wytyczne na następne pięć lat polityki gospodarczej. Inwestorzy, którzy ostatnio stracili na chińskich akcjach, będą bacznie obserwować oznaki tego, czy druga gospodarka rzeczywiście odzyskała swój urok. the

iShares MSCI Chiny

Fundusze giełdowe (MCHI) wzrosły o połowę między listopadem a styczniem, a następnie straciły 8% w lutym.

Nieobecność Ma i Bao nie jest zachęcająca. Elita polityczna Xi musi naprawić stosunki z chińskimi przedsiębiorcami, ponieważ dwa inne wyzwania strukturalne – spadek liczby ludności i deglobalizacja, która napędza inwestycje zagraniczne w innych miejscach – są w dużej mierze poza ich kontrolą, mówi Qian Wang, główny ekonomista regionu Azji i Pacyfiku w Xinhua Awangarda. „Prawdziwym czynnikiem decydującym jest to, czy Chiny mogą ożywić sektor prywatny i lokalne innowacje” – mówi.

Scott Kennedy, starszy doradca ds. gospodarki Chin w Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych, popiera argumenty Wanga liczbami: Inwestycje chińskich przedsiębiorstw państwowych w środki trwałe wzrosły w zeszłym roku o 10%. Krajowe inwestycje prywatne są stabilne. „Sektor prywatny głosuje w renminbi” – podsumowuje.

Rząd wysłał więcej wrogości do biznesu w okresie poprzedzającym dwie sesje. Komisja Partii Komunistycznej ds. Nadzoru Dyscypliny, Centralna Komisja Kontroli Dyscypliny, opublikowała tekst na 3500 słów wzywający do „zwalczenia hedonizmu i ekstrawagancji” wśród „elit finansowych”. Pracownik znany jako „rzeźnik maklera” został zatrudniony jako potencjalny nowy regulator papierów wartościowych.

Wydaje się, że chińskim prezydentom brakuje solidnych pomysłów na inny problem strukturalny: wyciągnięcie kraju z uciekającej bańki na rynku nieruchomości, która napędza jedną czwartą gospodarki. Niewielkie złagodzenie kredytu może skończyć się mieszkaniami dla kupujących przedpłacone, którzy zostają z pustymi skorupami. Jednak sektor prawdopodobnie pozostanie słaby, co będzie miało efekt domina dla samorządów regionalnych, które napełniły swoje kasy sprzedażą gruntów.

Robert Gilhooly, główny ekonomista Abrdn specjalizujący się w badaniach rynków wschodzących, mówi, że przychody w niektórych obszarach spadły nawet o 30%. „Przywództwo otwiera drogę do długoterminowego wyzwania mieszkaniowego” – mówi.

Chiny pozbyły się etykiety „nieosiągalny”, do której nalegali niektórzy gracze rynkowi w zeszłym roku. Nie zmierza też w kierunku nowej rewolucji kulturalnej. Xi pokazał, że czasami potrafi pozytywnie zaskoczyć rynki, gwałtownie kończąc Covid zera zeszłej jesieni. Kandydat na premiera, Li Qiang, jest doradcą Xi, ale w ciągu pięciu lat pracy jako szef partii w komercyjnej stolicy Szanghaju zyskał reputację pragmatyka, jeśli nie pro-biznesu.

„Chiny próbują znaleźć złoty środek między kontrolą rządu a przedsiębiorczością” — mówi John Théophile Dreyer, sinolog z University of Miami. „Ale nie przyciąga się przedsiębiorców, ukrywając ich”.

e-mail: [email protected]