Uwaga spoiler: W tym artykule omówiono wątki fabularne z finału serii Pohamuj entuzjazm.
Ponad 25 lat po tym, jak w finale znienawidzonego serialu komediowego wysłał do więzienia gang „Seinfelda”, Larry David oczyszcza się – dosłownie i w przenośni – w końcowych momentach „Pohamuj entuzjazm”.
W finale serialu z 7 kwietnia, który kończy 12 sezonów i 24 lata nieskryptowanej komedii w HBO, Larry staje przed sądem za bezprawne naruszenie gruzińskiego prawa wyborczego. (W odcinku otwierającym 12 sezon daje butelkę wody ciotce Leona, która jest w kolejce do głosowania, co prowadzi do jego aresztowania i czyni z niego swego rodzaju bohatera praw obywatelskich.) Na koniec podobnie jak w ostatnim odcinku „ Seinfeld” Larry zostaje postawiony przed sądem, podczas gdy rywale z jego przeszłości – tacy jak Moka Go i pan Takahashi – występują w charakterze świadków oskarżenia, opowiadając o każdym złym uczynku Larry'ego.
Larry został uznany za winnego i trafił do celi, ale podczas gdy załoga „Seinfelda” pozostała w więzieniu, Larry został w końcu zwolniony – dzięki ostrzeżeniu prawnemu wykorzystanemu przez jego starego przyjaciela Jerry'ego Seinfelda. Gdy wychodzą z więzienia, Larry otrzymuje metaujawnienie: „O mój Boże, tak powinniśmy byli zakończyć koniec!”
Gdy Curb odjeżdża w stronę zachodzącego słońca, Susie Iseman oraz producent wykonawczy, scenarzysta i reżyser Jeff Schiffer rozmawiali z różnorodny O przepisaniu historii „Seinfelda”, współpracy z gościnnym sezonem 12. Brucem Springsteenem i o tym, co czeka Larry’ego Davida.
Jeff, czy pomysł zakończenia „Curb Your Enthusiasm” poprzez przepisanie finału „Seinfeld” był czymś, czym ty i Larry zawsze się bawiliście? A może wydarzyło się to w sezonie 12?
Jeffa Schiffera: Nie taki był plan, kiedy byliśmy zremisowani początek Sezon 12. Wiedzieliśmy, że zaczynamy od Gruzji i tego głupiego prawa, a kiedy zaczyna się w ten sposób, wydaje się, że proces może być nieuchronny, ale nawet nie zdecydowaliśmy się na proces. Szczerze mówiąc, pisaliśmy odcinki i rozmawialiśmy o historii, w której Larry wdaje się w związek z dzieckiem, które zrobiło coś złego, na przykład rzucił mu piłkę w głowę, a mama próbuje dać mu nauczkę, a Larry nie chce być częścią z lekcji. Kiedy odgrywaliśmy tę scenkę, Larry powiedział: „Mam 76 lat i nigdy w życiu nie dostałem żadnej lekcji”.
Kiedy tak żartowaliśmy, zdaliśmy sobie sprawę, że tak właśnie to robimy. Mówimy wszystkim, że Larry nigdy w życiu nie nauczył się żadnej lekcji, a potem stajemy przed sądem, jak w finale Seinfelda i po prostu jesteśmy jego właścicielami. Wracamy do tego płonącego budynku i jeśli ci się to nie podoba – trudno. Zbyt często zacieramy granice między prawdziwym Larrym a Larrym z telewizji. Często TV Larry robi rzeczy, których prawdziwy Larry nigdy by nie zrobił lub zawsze chciał zrobić. Ale obaj Lars nigdy nie odrobili lekcji. Właśnie to mi się podoba w tym zakończeniu. [With “Seinfeld,”] Larry zrobił to, co uznał za zabawne. Potem zrobił to ponownie.
W sezonie 12 TV Larry jest zasmucony finałem Seinfelda. Czy reakcja na ten odcinek przeszkadza mu w prawdziwym życiu?
Schiffera: Nie, jedną z najlepszych rzeczy w Larrym jest to, że nigdy nie martwi się o innych ludzi i ich pomysły. Dlatego ten spektakl jest tak dobry. Jeśli uważamy, że to zabawne, robimy to. Wróciliśmy do środka i rozdaliśmy te rzeczy [scenes where Larry is ribbed about the “Seinfeld” finale] W pierwszym sezonie wiedzieliśmy, co zrobimy na koniec.
Co zrobiłeś sekretarzowi stanu Gruzji Bradowi Rafenspergerowi? Wyślij wiadomość do Larry'ego DavidaLekko go zganić za historię dotyczącą prawa wyborczego? [He wrote, in part, “We’d like to congratulate you on becoming the first, and to our knowledge, only person arrested for distributing water bottles to voters within 150 feet of a polling station.”]
Schiffera: Wiadomość jest naprawdę zabawna! Był bezczelny. Pomyślałem, że to jest naprawdę fajne. Swoją drogą, zbieżność Prawa Dobrego Samarytanina w finale „Seinfelda” z wodą w finale „Mola” jest tylko zbiegiem okoliczności. Napisaliśmy materiał do „Curb”, nie mając na wodzie pojęcia, że finał „Seinfelda” zamierzamy powtórzyć na „Curb”.
Zatem kłopoty prawne Larry'ego zaczęły się od prostej historii, do której nie planowałeś wracać?
Schiffera: Planowaliśmy do tego wrócić, ale wymyślono, że ludzie z Seinfelda zrobili coś złego i poszli do więzienia, a Larry zrobił coś dobrego i poszedł do więzienia. Taki związek nie istniał w naszych głowach. Jest to coś, na co ludzie zwracają uwagę po fakcie, ale nigdy nie było to zamierzone ani o tym nie myślano.
Larry zasłynął z sugestii, że każdy sezon „Curb” będzie prawdopodobnie jego ostatnim. Ale czy możesz porozmawiać o ostatnich dniach na planie i czy narastało poczucie ostateczności?
Susie Esam: Ostatnia scena, którą nakręciliśmy, była ostatnią sceną, nie licząc powtórek. To był jedyny moment w samolocie, kiedy naprawdę poczułem: „To jest to”. Wcale nie czułem, że to do tego prowadzi. Ostatniego dnia zdjęć wszyscy byliśmy świadomi, że jest to ostatnia scena ostatniego sezonu serialu. Wszyscy o tym rozmawialiśmy. Było mnóstwo uścisków i wiele słów „kocham cię”. Nie jesteśmy tego typu, ale pojechaliśmy tam.
Nawet Larry był trochę zakłopotany zakończeniem?
Schiffera: Nie powiem tego.
Esam: Nie zakrztusił się. Myślę, że miał tego pełną świadomość. Od początku był to wynalazek Larry'ego i on go porzucał. Ale to wystarczy; Ma swój własny sposób radzenia sobie z takimi sprawami. Nie czułem z jego strony jakiejś wielkiej sensacji ostatniego dnia, aż do końca, kiedy się wymknął i ucichł. Chciał się do tego nie przyznać i stąd wyjść.
Schiffera: Prawdę mówiąc, przed nami kolejne osiem miesięcy montażu. Wcale nie skończyliśmy. Właśnie rozpoczynamy trzecią fazę – piszesz i kręcisz, a potem montujesz. Mieliśmy więc mnóstwo pracy.
Esam: Chciałbym napisać do Jeffa i Larry'ego [while they were editing] Powiedziałem im, że za nimi tęsknię, a oni na to: „Nie tęsknimy!” Do zobaczenia każdego dnia!
Schiffera: Tak, obserwowałem, jak mówisz przez 45 minut, ujęcie za ujęciem. Susie, uwierz mi, widzę cię w moich snach!
Wiem, że oboje jesteście blisko Larry'ego w prawdziwym życiu. Co się stanie teraz, gdy wpadnie na idealny pomysł na „Curb”? Czy wszyscy macie SMS-y grupowe?
Esam: Jestem pewien, że będziemy w kontakcie. Ale znając Larry'ego, znajdzie inne ujście dla wszystkich rzeczy, które przeciekają mu do głowy. Dla Jeffa też. Jeff jest młodszy od nas wszystkich – jest najmłodszym dzieckiem w rodzinie – więc nie mogę się doczekać, co zrobi dalej.
Schiffera: Ale siedzę też tutaj, w moim biurze. Tam jest biuro Larry'ego. Larry przyjdzie, poskarży się na coś i wtedy o tym porozmawiamy. Tak jak to zrobiliśmy kilkadziesiąt lat temu. Wierzę, że dopóki człowiek nie będzie mógł opuścić domu i nie przeszkadzać mu bliźni, będzie kontynuował pracę.
Jeff, byłeś mecenasem młodych głosów w komediach, zwłaszcza w przypadku „Dave’a”, który stał się ogromnym hitem w FX i Hulu. Czy spodziewasz się, że Larry będzie potrzebował dodatkowej pomocy za kulisami, aby pomóc w kształtowaniu młodych głosów w komedii?
Schiffera: Myślę, że Larry to wciąż bardzo młody głos w komedii. Ludzie zawsze mówią, że „Curb” opowiada o życiu Larry'ego. to jest źle. „Curb” opowiada o myślach Larry’ego. I nadal ma pomysły. Nadal wychodzi i współpracuje z zachodnią częścią Los Angeles, która, nawiasem mówiąc, jest pełna okropnych ludzi. To ponadczasowa praca, dokumentująca wady ludzi na West Side. Nie pójdzie nagle do klasztoru i będzie malował akwarelami. Zajmie się sprawą. Zobaczymy, co się stanie.
Esam: Mieszkam w Nowym Jorku i większość ludzi, którzy podchodzą do mnie na ulicach, to mężczyźni po dwudziestce. Fakt, że ta grupa wiekowa uwielbia ten program – wszyscy powyżej 60. roku życia – pokazuje, jak ważne są głosy Larry'ego i Jeffa dla każdego pokolenia.
W piątek byłem na wydarzeniu, podczas którego zapytano Larry'ego, dlaczego „Curb” tak głęboko odbił się echem wśród młodych widzów, na co odpowiedział nieśmiało, mówiąc jedynie: „To zabawne”. Ale czy ktoś z was ma inny pomysł, dlaczego „Curb” łączy pokolenia, najwyraźniej bardziej niż jakikolwiek inny serial telewizyjny w telewizji?
Esam: Bo to zabawne.
Schiffera: NIE Potroić No cóż, ale powiem to samo w inny sposób. Ponieważ jest to spełnienie życzeń. Każdy – niezależnie od tego, czy masz 20, czy 60 lat – kiedykolwiek spotkałeś się z kimś i powiedziałeś: „To moment, w którym należy się powstrzymać”. Oglądasz program i mówisz: „Ktoś mi to zrobił. Szkoda, że nie mogłem powiedzieć tego, co zrobił Larry. Albo: «Nie mogę uwierzyć, że Larry to zrobił.»”. To spełnienie życzeń publiczności, ponieważ Larry mówi o tym, o czym myśleli na głos — a może nawet nie wiedzą, że o tym myśleli, dopóki on tego nie powie. Ciekawe w tym jest to, że jest to także spełnienie życzenia Larry'ego. Któregoś dnia przyszedł i powiedział: „Ja był na tym przyjęciu i gospodyni podała wodę z kranu. Kto podaje wodę z kranu na przyjęciu? Powinienem był coś powiedzieć.” A ja na to: „No cóż, prawdziwy Larry nic nie powiedział, ale Larry z telewizji coś powiedział”. To jest historia. Tak istnieje ten serial.
Esam: Larry zwykł mawiać, że chciał być taką osobą. Pragnie być facetem, który kiedy spotykasz go na ulicy i mówisz: „Zjedzmy lunch”, mówi: „Wiesz co? Nigdy nie zjemy lunchu. Dlaczego przechodzimy przez tę farsę? W przypadku mojej postaci Nie jestem w stanie zliczyć, ile kobiet mi to powiedziało. on chciałby Potrafią rozmawiać ze swoimi mężami tak, jak ja rozmawiam ze swoim mężem.
Wczoraj wieczorem byłem na koncercie Bruce'a Springsteena, co wyjaśnia moją koszulkę, a na widowni było wiele tabliczek wskazujących na pojawienie się Bruce'a w „Curb”, w tym jeden z napisem: „Jeśli jestem libertynem na ziemi”.
Schiffera: Wczoraj wieczorem dostałem mnóstwo takich SMS-ów. A tak przy okazji, czy wyprałeś tę koszulę? A może dostałeś go na imprezie i teraz go nosisz?
Dostałam go na imprezie i teraz noszę.
Schiffera: ciekawy.
Wyglądasz na mnie zawiedzionego.
Schiffera: Martwię się o twoją skórę. Ale tak czy inaczej, zadaj pytanie.
Jak to było, kiedy Bruce pojawił się w serialu i jak to było, gdy Susie improwizowała z nim?
Esam: To było wspaniałe. To było naprawdę naturalne i słodsze nie mogło być. Kiedy odchodził, powiedział do mnie: Nie masz nic przeciwko, żebym zrobił sobie z tobą selfie? Pozwoli pan? Nie, daj spokój, Bruce, wszystko w porządku. Zrobię wyjątek!
Był bardzo pokorny i improwizował wszystkie swoje kwestie. Był świetnym aktorem i naprawdę cieszyliśmy się, że mogliśmy go mieć na planie.
Schiffera: Pomimo swojej błyskotliwości i hojności w prowadzeniu programu – zrobił to wszystko w jeden dzień – czy wiesz, jak został nagrodzony? Teraz przez całe życie nosi napisy z napisem „pierdolony parkiet” na każdym koncercie, na który przychodzi. A tak na marginesie, było mi źle, bo robiliśmy program o tym, jak Larry zachorował i musiał odwołać koncerty. Miesiąc później byliśmy w montażowni, a Bruce zachorował i musiał odwołać koncerty. Zwróciłem się do Larry'ego i powiedziałem: „Masz niezwykłą zdolność manifestowania negatywnych rzeczy. Zrobiłeś to”.
Esam: Uważam, że Larry jest bardzo wnikliwy. Coś z serialu pojawi się wtedy w realnym świecie tyle razy, że nie może to być przypadek. Robi coś w rodzaju woo woo.
Cóż, dziękuję obojgu za poświęcony czas i gratuluję wspaniałej podróży.
Schiffera: Dziękuję, Ethan. Umyj koszulę.
Wywiad ten został zredagowany i skrócony.
„Twitter geek. Nieprzejednany czytelnik. Dumny fanatyk mediów społecznościowych. Subtelnie czarujący muzyczny nerd.”
More Stories
Jerry Seinfeld reżyseruje film biograficzny Pop-Tart
Ryan Gosling opowiada o tym, dlaczego nie gra już „mrocznych” ról filmowych
Andrew Haigh wyreżyseruje film o Leonardo da Vinci dla Universal