„Maestro” i galeria sław fałszywego nosa

1 sierpnia przyczepa do „Maestro”, film biograficzny Leonarda Bernsteina, autora „West Side Story” i nie tylko, wywołał niemal natychmiastową reakcję: Bradley Cooper w roli głównej nosił protezę nosa.

Krytycy w mediach społecznościowych Oskarżył gwiazdę, która jest jednocześnie reżyserką, o zabawę w antysemicki trop z protezą XL – i zapytał, czy Żyd byłby bardziej wyczulony na wybory makijażu

Cooper i Netflix, gdzie w środę rozpocznie się transmisja „Maestro”, odmówili komentarza. W wydanym wówczas oświadczeniu trójka dzieci Bernsteina, które współpracowały z Cooperem przy filmie, stanęła w obronie aktora, zauważając, że… Seria postów na temat X„Leonard Bernstein ma duży, piękny nos”. (Rodzina odmówiła przedstawienia dodatkowych komentarzy.)

To nie pierwszy raz, kiedy na ekranie pojawia się ponadwymiarowa bariera lub wywołuje kontrowersje. Oto 12 najbardziej zapadających w pamięć sztucznych nosów w historii kina, uszeregowanych według rozmiaru od eleganckiego 🥸 do słoniowego 🥸🥸🥸🥸🥸.

Podobnie jak poeta i szermierz Edmond Rostand, Cyrano de Bergerac, Orson Welles miał obsesję na punkcie nosa. (On Uważał, że jest za młody; Było to oczywiście zupełnie normalne.) Jednak zamiast skierować swoją obsesję na zdrowe przedsięwzięcie – na przykład pomóc innemu mężczyźnie zdobyć uczucia kochanki – w ciągu swojej kariery przywdział dziesiątki podróbek. Jednym z największych były zadziorne nozdrza, które założył w roli skorumpowanego kapitana policji Hanka Quinlana w kryminalnym filmie Touch of Evil z 1958 roku.

Nicole Kidman „Godziny” 🥸

Nicole Kidman mogła dać rewelacyjną rolę Virginii Woolf w Godzinach (2002), ale Denzel Washington zażartował, że to proteza dzioba, którą nosiła, zapewniła jej Oscara dla najlepszej aktorki. („Oscar trafia do Nicole Kidman za nos” – powiedział – zażartowała, ogłaszając swoje zwycięstwo.) Kidman nosiła nową codziennie podczas kręcenia zdjęć, chociaż powiedziała Associated Press, że przykleiła się do srebrnej, którą dostała, gdy była pakowana na potrzeby filmowania.

Czy to coś jest w ogóle skuteczne? Prawdopodobnie nie; Węże nie mają nosów, tylko nozdrza i wąchają rozwidlonymi językami. Nie bylibyśmy zaskoczeni, gdyby przerażający złoczyńca grany przez J.K. Rowling w finale serii z 2011 roku również miał taki egzemplarz. Ale przynajmniej możemy w końcu uzyskać odpowiedź na pytanie, do czego służyły nienormalnie długie palce Voldemorta: do dłubania w nosie.

Meryl Streep „Żelazna Dama” 🥸

Podobnie jak Kidman, Meryl Streep założyła protezę nosa, którą nosiła, grając brytyjską premier Margaret Thatcher w filmie biograficznym w reżyserii Phyllidy Lloyd z 2011 roku, za co zdobyła Oscara (już trzecia). Ale tym razem geniusz przemiany polegał na jej subtelności. Kiedy opublikowano pierwsze zdjęcia Streep na planie, prasa dostrzegła jej nos.

Laurence Olivier, „Ryszard III” 🥸🥸

W przeciwieństwie do Wellesa, Laurence Olivier nie miał zwyczaju noszenia sztucznego nosa w swoich rolach ze względu na niepewność co do rozmiaru nosa; Zamiast tego był to tylko jeden z szeregu akcesoriów teatralnych, w tym maski i peruki, których on i kilku innych aktorów używali do przekształcania się w różne postacie. W Ryszardzie III (1955), który także wyreżyserował Olivier, nos jego bohatera brzmiał, jak to ujął jeden z blogerów, „Majestatycznie wybitny„.

Rudolf, „Rudolf Czerwononosy Renifer” 🥸🥸

W tym odcinku specjalnym z 1964 r., w pobliżu warsztatu elfów Świętego Mikołaja, najlepszym, co ojciec Rudolfa, Donner, mógł zrobić, aby pomóc swojemu synowi radzić sobie w szkole, było zrobienie sztucznego nosa z gliny? Za ten wysiłek nie zdobędzie żadnej nagrody Ojca Roku.

Margaret Hamilton „Czarnoksiężnik z krainy Oz” 🥸🥸🥸

Margaret Hamilton miała pewne zalety, by w naturalny sposób zagrać Złą Czarownicę z Zachodu: była znana ze swojego dużego nosa, do którego chirurgicznej zmiany namawiał ją ojciec. Ale śmiała się ostatni raz, kiedy dostała rolę słynnego złoczyńcy w Czarnoksiężniku z krainy Oz (1939) – dzięki czemu jej nos był dłuższy (i bardziej zielony).

Matt Damon, „Trzynasta oceanu” 🥸🥸🥸

Na tej liście z pewnością są artyści z większymi nosami, ale Matt Damon może być jedynym, który zaplanował wokół siebie żart. W sequelu z 2007 roku jego postać, Linus, nosi protezę – Którego Damon nazwał „Brodym”. Nawiązanie do studni aktora Adriena Brody’ego, wiesz, próbującego się ukryć i uzyskać dostęp do pudełka pełnego diamentów.

Steve Carell, Foxcatcher 🥸🥸🥸

Wzmocniona historia Steve’a Carella w prawdziwym kryminale z 2014 roku mogła niektórych zniechęcić Drapanie po głowach – Prawdziwa wersja jego postaci, Johna du Ponta, milionera, entuzjasty wrestlingu, który stał się zabójcą, nie była dobrze znana, więc dbałość o szczegóły wydawała się przesadna. Ale nos służył innemu celowi: sprawiał, że widzowie zapominali, że patrzą na Carella, który wówczas był znany głównie z komedii.

Alec Guinness „Oliver Twist” 🥸🥸🥸🥸

Charles Dickens napisał Fagina w „Oliver Twist” jako całkowicie antysemickiego złoczyńcę, a w adaptacji filmowej z 1948 roku Alec Guinness, nieżydowski aktor, który grał tę postać, przemówił ptasim seplenieniem i pojawił się z zakapturzonymi oczami i ogromną protezą . nos. Nos uznano za „niezwykle niewrażliwy” Pisał także historię ŻydówWywołało to wielki gniew wśród ocalałych z Holokaustu.

Billy Crystal „Narzeczona księżniczki” 🥸🥸🥸🥸

Billy Crystal był tak zabawny w Narzeczonej księżniczki (1987), że reżyser Rob Reiner stwierdził, że podczas scen z Crystal w roli Miracle Max musiał opuścić plan, ponieważ nie mógł powstrzymać śmiechu. Dodatek bulwiastego pomidora do nosa podniósł komedię fizyczną Crystal na szczyt. (Właściwie Mandy Patinkin, która grała Inigo Montoyę Próbując stłumić śmiech, zmiażdżył jedno żebro.)

Steve Martin, „Roxanne” 🥸🥸🥸🥸🥸

Można na tym wylądować ptaka (co zrobił reżyser Fred Schepisi). Nakładanie pięciocalowego przedłużenia Steve’a Martina do filmu z 1987 r. trwało każdego dnia 90 minut, a usuwanie – dwie minuty. „O mój Boże, nienawidzę tej rzeczy” – powiedział The Washington Post.