Kursy wymiany dolara amerykańskiego i inflacja: co dalej?

Dolar amerykański przechodził recesję, co zapobiegło dalszemu wzrostowi inflacji. Ale to może nie potrwać długo.

za pomocą Wilk Richter. To jest transkrypcja mojego podcastu nagranego w ubiegłą niedzielę, Raport z Wolf Street.

Dolar amerykański przeżył jedną podróż, odkąd stało się jasne, że Fed będzie musiał w końcu zacząć zacieśniać stopy, gdy inflacja zacznie rosnąć.

Ta inflacja zaczęła się spieszyć i stała się widoczna w lutym 2021 roku. Rezerwa Federalna, przynajmniej publicznie, zlekceważyła tę inflację jako tymczasową i przedstawiła wszelkiego rodzaju fikcyjne powody, dla których jest to tylko przelotny obraz.

Ale wtedy krzyczałem o inflacji i wyjaśniłem, dlaczego to nie jest tymczasowe, dlaczego to nie był tylko przemijający obraz, a wiele osób krzyczało o tym, wyjaśniając, dlaczego to nie jest tymczasowe, a niektóre zakręty rynków, które wiedziały, nie były tymczasowe. A my, którzy w tym czasie krzyczeliśmy o inflacji, wszyscy wiedzieliśmy, że Fed w końcu rozprawi się z inflacją, będzie musiał ją rozprawić i zrobi to poprzez zaostrzenie polityki pieniężnej. Zakończy skup aktywów, podniesie stopy procentowe i rozpocznie zacieśnienie ilościowe.

Rynki walutowe też o tym wiedziały.

W lutym 2021 r. – ten niesławny luty, kiedy wiele z najbardziej przerażających akcji osiągnęło szczyt, a następnie załamało się o 80% lub 90% – w lutym 2021 r. dolar amerykański odnotował zwrot w stosunku do dużych, swobodnie obracanych walut, w tym euro i jena.

W tamtym czasie, wracając do lutego 2021 r., kupno 1 euro kosztowało 1,20 USD. Od tego czasu dolar umocnił się w stosunku do euro. W piątek rano wystarczyło około 1 dolara, aby kupić 1 euro. Ostatni raz ten „parytet” miał miejsce w 2002 roku.

Dolar również wzrósł w stosunku do japońskiego jena. W piątek zakup 1 dolara kosztował 136 funtów. Kurs wymiany od końca czerwca oscyluje wokół 136. Aby znaleźć te kursy wymiany, trzeba cofnąć się do późnych lat 90-tych.

Rezerwa Federalna utrzymuje szeroki indeks dolara, który obejmuje waluty 22 największych partnerów handlowych Stanów Zjednoczonych, a więc nie tylko euro i jen, ale także chińskie renminbi, meksykańskie peso, dolar hongkoński, dolar kanadyjski , real brazylijski, łaźnia tajska itp. 22 z nich.

W przypadku tego szerokiego indeksu dolarowego waluty są ważone wolumenem handlu ze Stanami Zjednoczonymi. Istnieje skorygowana o inflację wersja tego szerokiego indeksu dolarowego, zwana „rzeczywistym szerokim indeksem dolarowym”. Wskaźnik ten pochodzi z 2006 roku i do końca czerwca wzrósł do najwyższego poziomu od początku istnienia wskaźnika. Od lutego 2021 zyskał prawie 11%.

Gwałtowny wzrost wartości dolara od lutego ubiegłego roku miał duży wpływ na inflację, ponieważ mieliśmy ogromny deficyt w handlu towarami z resztą świata. Ten deficyt handlowy wzrósł do rekordowego poziomu w pierwszym kwartale tego roku.

Ceny importu również wzrosły, ale silny dolar osłabił wzrost cen tego importu. W strefie euro i Japonii ich niestabilne waluty spowodowały, że ceny importu wzrosły bardziej niż w Stanach Zjednoczonych.

Tak więc silny dolar pomógł powstrzymać ogromną inflację w USA. Ta ogromna inflacja, która w ciągu ostatnich kilku miesięcy przekroczyła 8%, w oparciu o wskaźnik cen towarów i usług konsumenckich, byłaby wyższa, gdyby dolar nie zyskał tej siły od lutego 2021 roku, kiedy ta hiperinflacja się rozpoczęła.

Stany Zjednoczone produkują wiele towarów, w tym ropę naftową, produkty ropopochodne, gaz ziemny, artykuły spożywcze, minerały itp., ale importują ogromne ilości towarów o wysokiej wartości, w tym duże ilości towarów konsumpcyjnych, od telefonów komórkowych po samochody, komponenty i produkty Elektroniczne, przemysłowe produkty, sprzęt… Ty to nazywasz.

Na przykład niespokojny Boeing 787 Dreamliner jest montowany w Stanach Zjednoczonych, ale wiele części i komponentów jest produkowanych w krajach na całym świecie i importowanych. Producenci samochodów, którzy montują pojazdy w Stanach Zjednoczonych, importują wiele komponentów z innych krajów. Jest to dodatek do dużej ilości importowanych produktów gotowych o wysokiej wartości dolara.

W ten sposób Stany Zjednoczone uzyskują ten ogromny deficyt handlowy – a za te towary płaci się w dolarach, a kiedy dolar się umacnia, zmniejsza to ukąszenie wzrostu cen, które teraz kaskadowo rozlewa się po całym świecie.

Kurs walutowy, podobnie jak dolar w stosunku do euro, jest wynikiem ruchów rynkowych na szerokim rynku walutowym. Waluty są przedmiotem handlu między sobą i ma miejsce ogromna liczba spekulacji, w tym walutowych instrumentów pochodnych i hedgingu, od codziennych handlowców detalicznych po gigantyczne domy handlowe. W ten sposób kursy walut wahają się od sekundy do sekundy.

Jest też osobna miara, która wpływa na waluty i wszystko denominowane w tych walutach, czyli inflacja. Inflacja zmniejsza siłę nabywczą tej waluty w kraju. Ta ogromna inflacja wpłynęła na siłę nabywczą dolara w Stanach Zjednoczonych. Każdy wie, co to oznacza: za kupowane towary i usługi trzeba płacić więcej dolarów.

Te dwie dynamiki – kursy walut i siła nabywcza walut ich poszczególnych krajów – niekoniecznie muszą iść w tym samym kierunku w krótkim okresie. Kursy walut są ustalane przez handel na ogromnym rynku walutowym. Inflacja ma inne przyczyny.

Dlaczego więc dolar rośnie w stosunku do euro i jena, skoro w USA jest tak wysoka inflacja?

Po pierwsze, w strefie euro jest teraz taka sama ogromna inflacja, jak w USA, aw niektórych państwach członkowskich strefy euro inflacja jest znacznie gorsza, dwucyfrowa, przekracza 20%, co jest szokującą liczbą. Nawet w Japonii inflacja rośnie.

Po drugie, Fed od początku tego roku był na wąskim ścieżce – i obecnie jest na dość agresywnej ścieżce, z podwyżką stóp procentowych o 75 punktów bazowych i ilościowym zaostrzeniem. Ale zarówno Europejski Bank Centralny, jak i Bank Japonii nadal utrzymują ujemne stopy procentowe.

Europejski Bank Centralny rozpocznie zacieśnianie stóp wraz z pierwszą podwyżką stóp w tym miesiącu i większą podwyżką we wrześniu oraz QT. Obecnie niektórzy prezesi EBC mówią o podwyżce stóp we wrześniu. Ktoś teraz powiedział, że Europejski Bank Centralny powinien wzrosnąć o 1 i ćwierć punktu procentowego we wrześniu, aby przeciwdziałać szalejącej i wymykającej się spod kontroli inflacji w strefie euro. co byłoby ogromne.

Bank Japonii zobowiązał się na razie nie zaostrzać polityki, ale to też może się zmienić, jeśli jen będzie nadal spadał. Japonia ma już duży deficyt handlowy, częściowo ze względu na niski jen, co sprawia, że ​​import jest znacznie droższy, a Japonia importuje ogromne ilości towarów energetycznych, spożywczych, innych materiałów i wielu komponentów oraz towarów przetworzonych, w tym elektroniki użytkowej i wszelkiego rodzaju rzeczy.

Tak więc zacieśnienie polityki pieniężnej przez bank centralny generalnie wspiera kurs walutowy, Fed dotarł tam na długo przed pojawieniem się Europejskiego Banku Centralnego, a Bank Japonii wciąż tkwi w swoich starych drogach.

Bank Japonii być może w końcu będzie musiał pójść w ich ślady. Wszyscy pozostali główni partnerzy handlowi Stanów Zjednoczonych, z wyjątkiem Chin, zaczęli podnosić stopy procentowe, aw niektórych przypadkach, np. w Brazylii, znacznie podniosły stopy procentowe.

I ten jastrzębi dramat w innych krajach w końcu zacznie wpływać na kursy walut, a dolar może się wtedy odwrócić i znowu stracić na sile.

Mniej więcej miesiąc temu zarządzający funduszem hedgingowym, Stanley Druckenmiller, powiedział, że wczesne zaostrzenie polityki pieniężnej przez Fed wzmocniło dolara, ale w amerykańskiej gospodarce nie było nic wyjątkowego, dodając: „Byłbym zaskoczony, gdybym tego nie zrobił kiedyś w ciągu najbliższych sześciu miesięcy w krótkim dolarze”.

Dolar jest notowany na niestabilnych wysokich poziomach. Historycznie, kiedy notowano na niebezpiecznie wysokich poziomach w stosunku do innych głównych walut, ponownie spadał. A czasem dużo.

Prawdopodobnie powtórzy się to kiedyś, może nie jutro, w lipcu lub sierpniu, ale prawdopodobnie stanie się, gdy EBC zacznie starać się dogonić Fed.

Nie będzie nic szczególnego w powrocie dolara do środka swojego 20-letniego zakresu handlowego względem głównych walut. Robiłem to już wcześniej. A w przeszłości przeszedłem przez ulicę w dół.

A jeśli kurs dolara powróci do średniego lub niższego przedziału, automatycznie stanie się coś innego: usunie to osłonę, jaką silny dolar nałożył na inflację.

Słaby dolar rzuci nowe paliwo na inflację w USA poprzez ceny importowe – zwłaszcza towary i komponenty o wysokiej wartości. I tylko wtedy, gdy inflacja dóbr trwałych osłabnie, zostanie do niej dorzucone nowe paliwo — słaby dolar.

Kurs walutowy ma opóźniony wpływ na wycenę towarów importowanych. Wiele z tych cen jest negocjowanych w dolarach z miesięcznym wyprzedzeniem, więc słabszy dolar będzie tylko stopniowo napędzał inflację cen konsumpcyjnych w USA, a to może nastąpić jeszcze w tym roku, a potem jeszcze bardziej intensywnie w przyszłym roku. Właśnie wtedy, gdy ludzie spodziewają się, że inflacja dóbr trwałych jakoś osłabnie, nagle pojawi się dodatkowe paliwo do wzrostu inflacji.

Ta hiperinflacja prawdopodobnie szybko spadnie poniżej 5%, teraz, gdy inflacja jest mocno zakorzeniona w usługach, gdzie kończy się prawie dwie trzecie wydatków konsumenckich. Te stawki CPI zmieniają się z roku na rok i zawsze się zmieniają, czasami w bardzo dużym stopniu, ale kiedy wydają się wracać do akceptowalnego zakresu, ponownie rosną.

Zobaczymy niektóre z tego, zobaczymy, jak stawki CPI trochę spadną, a potem wrócą, i będzie ku temu wiele powodów, ale część ożywienia będzie spowodowana dolarem ponieważ przegrywa z innymi głównymi firmami.

Możesz zaprenumerować RAPORT WOLF STREET na youtube Lub pobierz go, gdziekolwiek zdobędziesz pliki audio.

Lubisz czytać WOLF STREET i chcesz ją wesprzeć? Używaj programów do blokowania reklam – całkowicie rozumiem dlaczego – ale czy chciałbyś wesprzeć witrynę? Możesz przekazać darowiznę. Bardzo to doceniam. Kliknij na szklankę piwa i mrożonej herbaty, aby dowiedzieć się, jak to zrobić:

Czy chcesz otrzymywać powiadomienia e-mailem, gdy WOLF STREET opublikuje nowy artykuł? Rejestracja tutaj.