Kompaktowe moduły pamięci w zestawie mogą sprawić, że laptopy z możliwością modernizacji staną się znów modne

Ze wszystkich rzeczy związanych z komputerami PC, które ukazały się w tym roku na targach CES, moimi ulubionymi nie były karty graficzne Nvidii, najnowsze Ryzeny AMD, iteracyjne aktualizacje procesorów Intela, żadne dziwne projekty koncepcyjne komputerów PC ani nic związanego z szalonym pośpiechem wpychania Generative AI we wszystkim.

Nie, ze wszystkiego najbardziej podobała mi się… Kluczowy markowy moduł pamięci Dostrzeżone przez Tom's Hardware. Jeśli wydaje ci się to trochę dziwne, to dlatego, że wykorzystuje standard Compact Dołączony moduł pamięci (CAMM) – zamiast być standardową kością RAM, którą wkładasz do gniazda na płycie głównej, leży płasko na płycie, gdzie Metalowe punkty kontaktowe na płytce i module CAMM można ze sobą łączyć.

Pamięci CAMM interesują mnie już od jakiegoś czasu, odkąd po raz pierwszy pojawiły się w kilku laptopach Dell. Zostało to wówczas błędnie zidentyfikowane Ponieważ specjalny typ pamięci RAM dałby firmie Dell pretekst do naliczania za nią wyższych opłat, Dell od kilku lat naciska na standaryzację modułów CAMM, a w zeszłym miesiącu opracował specyfikacje JEDEC (organizacja zajmująca się wszystkimi bieżącymi standardami pamięci komputerów).

Coś w widoku prawdziwego modułu CAMM z naklejką o krytycznym znaczeniu, tego samego rodzaju naklejki, którą można zobaczyć na każdym starym module pamięci firmy Amazon lub Newegg, sprawiło, że jeszcze bardziej podekscytowałem się przyszłością tego standardu. Miałem podobne odczucia, kiedy zacząłem interesować się USB-C lub kiedy zacząłem widzieć moduły M.2 pojawiające się w rzeczywistych komputerach (chociaż CAMM jest prawdopodobnie nieco mniej konwertowalny niż oba). Jest to rozwiązanie, które rozwiązuje niektóre rzeczywiste problemy związane z obecną technologią i przy wsparciu ze strony przemysłu może stać się realną alternatywą.

Od możliwości rozbudowy do lutowania (i z powrotem?)

Łatwo było zaoszczędzić trochę pieniędzy na nowym komputerze, kupując wersję bez dużej ilości pamięci RAM i samodzielnie przeprowadzając aktualizację, korzystając z układów RAM innych firm, które kosztują ułamek tego, co pobieraliby producenci. Ale większość laptopów nie oferuje już tego luksusu.

Większość producentów komputerów osobistych i nabywców laptopów zawarła milczącą umowę na początku i w połowie 2010 roku, kiedy MacBook Air i Ultrabook przestały być cienkimi i lekkimi urządzeniami odstającymi i stały się standardowym modelem dla laptopów głównego nurtu: zrezygnowalibyśmy z prawie każdego portu lub komponent wewnętrzny firmy Aby stworzyć cieńszy, elegancki i lżejszy laptop.

Napęd CD/DVD był jedną z bezpośrednich ofiar, chociaż jego upadek był już przewidywany dzięki tanim napędom USB, przechowywaniu w chmurze oraz usługom strumieniowego przesyłania muzyki i wideo. Ale w miarę jak laptopy stawały się coraz mniejsze, coraz trudniej było znaleźć Ethernet i większość innych portów USB (a ostatecznie nawet tradycyjne porty USB-A) i miejsce na dyski twarde (nie jest to wcale takie złe, teraz, gdy jest M.2) Solid- dyski stanowe (SSD) są niedrogie i jest ich mnóstwo), jednostki centralne (CPU) laptopów i miejsce na inne komponenty, które można łatwo wymienić lub zmodernizować. Wczesne tablety Microsoft Surface były jednymi z najgorszych przykładów ery projektowania komputerów, ponieważ cienkie kanapki ze szkła, metalu i kleju były trudne lub niemożliwe do otwarcia bez całkowitego ich zniszczenia.

Kolejną ofiarą tej zmiany były moduły pamięci, a konkretnie moduły pamięci typu dual inline (DIMM), które można podłączyć do gniazda na płycie głównej i łatwo wymieniać. Większość laptopów ma parę gniazd SO-DIMM, ułożonych jedno na drugim (w celu zwiększenia grubości) lub umieszczonych obok siebie (zajmujących cenną przestrzeń poziomą, którą można wykorzystać na większą baterię).

W końcu te rzeczy zaczęły zanikać na rzecz pamięci lutowanej, co oszczędza miejsce i ułatwia producentom budowanie urządzeń podobnych do MacBooka Air, które ludzie chcą kupować, ale zwiększa to również ryzyko awarii płyty głównej i potencjalnie skraca jego żywotność, ograniczając na początku maksymalną pojemność pamięci.