Indyjska sonda kosmiczna Chandrayaan-3 potwierdza obecność siarki na powierzchni Księżyca

Indyjski łazik księżycowy jako pierwszy odkrył pierwiastki chemiczne na południowym biegunie Księżyca.

Chandrayaan-3 wykrył siarkę w glebie księżyca, co według jednego z ekspertów może ujawnić więcej na temat pochodzenia naszego księżycowego sąsiada.

Chińska agencja kosmiczna podała, że ​​to pierwszy raz, kiedy siarkę odkryto na południu Księżyca „in situ” – czyli w miejscu, w którym została znaleziona, a nie odkryta z dużej odległości przez orbiter.

Chandrayaan-3 wykrył także glin, wapń, żelazo, chrom, tytan, mangan, krzem i tlen, a obecnie trwają poszukiwania wodoru.

Sonda Chandrayaan 3 znajduje się na powierzchni Księżyca od tygodnia po triumfalnym lądowaniu 23 sierpnia, które wprawiło Indie w stan radości.

O odkryciu pierwiastków poinformowała Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych (ISRO) na X (dawniej Twitter).

Osiągnięto to dzięki zastosowanej w pojeździe laserowej spektroskopii przebicia (LIBS) – niewielkiemu przyrządowi, który może mierzyć stężenia pierwiastków w próbkach ciał stałych, cieczy lub powietrza.

„Przyrząd do spektroskopii indukowanej laserem rozbicia (LIBS) na pokładzie łazika Chandrayaan-3 wykonał pierwsze w historii pomiary in situ składu pierwiastkowego powierzchni Księżyca w pobliżu bieguna południowego.” ISRO stwierdziło w poście.

„Te pomiary in situ jednoznacznie potwierdzają obecność siarki w tym obszarze, co nie byłoby możliwe przy użyciu instrumentów znajdujących się na pokładzie orbiterów”.

Sarah Russell, profesor nauk o planetach w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, powiedziała, że ​​odkrycie łazika ma „naprawdę ważne implikacje” zarówno dla badaczy, jak i astronautów.

Powiedziała MailOnline: „Siarka jest zwykle kojarzona z ważnymi minerałami, takimi jak żelazo i nikiel, i mogą to być ważne rudy, które przyszli astronauci mogliby wykorzystać, aby umożliwić im życie i pracę na Księżycu”.

„Wiemy już, że Księżyc zawiera siarkę, z naszych analiz skał przywiezionych z Księżyca przez misje kosmiczne oraz z księżycowych meteorytów.

„To, czego tak naprawdę nie wiemy, to rozmieszczenie i obfitość siarki na Księżycu.

„Ma to naprawdę ważne implikacje dla zrozumienia sposobu ewolucji Księżyca.

„Na przykład, ile siarki zostało utracone, gdy Księżyc uformował się w wyniku gigantycznego uderzenia, a dzisiaj, czym różnią się składy różnych warstw skał Księżyca?”

W zeszłym tygodniu ISRO regularnie publikowała na Twitterze aktualizacje dotyczące postępów statku kosmicznego Chandrayaan-3.

Chandrayaan-3 składa się z długonogiego lądownika stacjonarnego (nazwanego „Vikram”) i łazika kołowego („Pragyan”).

Łazik został przetransportowany na Księżyc lądownikiem, ale już dzień po wylądowaniu na stosunkowo płaskim miejscu pomiędzy kraterami Manzinus C i Simpelius N łazik wystrzelił swój pojazd macierzysty i rozpoczął eksplorację.

Od tego czasu Księżyc przesyła wspaniałe zdjęcia południowego obszaru Księżyca, oddalonego o ponad 300 000 km od Ziemi.

Jeden taki strzał Został on opublikowany w poniedziałek na platformie X przez ISRO Widać na nim dziurę o średnicy 4 metrów umieszczoną bezpośrednio przed pojazdem, blokującą mu drogę.

Gdyby pojazd nie wykrył ogromnego rowu, mógłby do niego wpaść i przewrócić się, kończąc przedwcześnie swoją misję.

Na szczęście pojazdowi nakazano zawrócić trasę i teraz bezpiecznie podąża nową trasą – poinformowało ISRO.

Kolejne piękne zdjęcie zrobione przez łazik i Opublikowano w środę w Xprzedstawia lądownik-matkę Vikram przed nierównym skrawkiem księżycowej gleby.

W zeszłym tygodniu Indie przykuły uwagę świata misją Chandrayaan-3, ale jest ona już w połowie drogi do ukończenia.

Instrumenty naukowe na lądowniku i łaziku będą aktywne tylko przez jeden dzień księżycowy (14 dni ziemskich), po czym stracą moc, co jest stosunkowo krótką misją.

Po upływie tego czasu łazik i lądownik staną się nieaktywne na Księżycu, a misja dobiegnie końca.

Instrumenty Chandrayaan-3 zakończą swoje dni pokryte księżycowym pyłem, chociaż nie jest niemożliwe, że misje załogowe na nasz naturalny Księżyc odzyskają ich części do ponownego wykorzystania.

Indie wpisały się w księgach rekordów w zeszłym tygodniu, kiedy pomyślnie wylądowały na południowym biegunie Księżyca, cztery lata po tym, jak ich poprzednikowi, Chandrayaan-2, nie udało się osiągnąć tego samego celu.

Chociaż Indie są czwartym krajem po USA, Rosji i Chinach, który bezpiecznie wylądował statek kosmiczny na powierzchni Księżyca, zapisały się w historii jako pierwszy kraj, który zrobił to na południowym biegunie Księżyca.

Rosja próbowała wylądować statek kosmiczny na południowej stronie Księżyca 19 sierpnia, ale zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ wymknął się spod kontroli i rozbił się, pozostawiając Indiom otwartą drogę do osiągnięcia tego wyczynu.

Chandrayaan-3 faktycznie opuścił Ziemię ponad miesiąc temu na pokładzie rakiety z Centrum Kosmicznego Satish Dhawan na północ od Chennai 14 lipca.

Dotarcie indyjskiego statku kosmicznego na Księżyc trwało dłużej niż misje Apollo, które dotarły w ciągu kilku dni, ponieważ azjatycki kraj używa znacznie słabszych rakiet.