Eksperci twierdzą, że światowe zapotrzebowanie na świeżą wodę przekroczy podaż o 40% do 2030 r. | woda

Świat stoi w obliczu zbliżającego się kryzysu wodnego, a popyt przekroczy zasoby słodkiej wody o 40% do końca tej dekady, stwierdzili eksperci w przeddzień kluczowego szczytu wodnego ONZ.

Rządy muszą pilnie zaprzestać subsydiowania wydobycia i nadużywania wody przez niewłaściwie kierowane dotacje rolne, a branże, od górnictwa po produkcję, muszą zreformować swoje marnotrawne praktyki, zgodnie z Raport historyczny na temat ekonomii wody.

Kraje muszą zacząć gospodarować wodą jako globalnym dobrem wspólnym, ponieważ większość krajów jest w dużym stopniu zależna od swoich sąsiadów w zakresie zaopatrzenia w wodę, a nadmierne zużycie, zanieczyszczenie i kryzys klimatyczny zagrażają globalnym dostawom wody, twierdzą autorzy raportu.

Johan Rockström, dyrektor Poczdamskiego Instytutu Badań nad Wpływem Klimatu i współprzewodniczący Światowej Komisji ds. Gospodarki Wodnej oraz główny autor raportu, powiedział Guardianowi, że światowe zaniedbanie zasobów wodnych doprowadziło do katastrofy. „Naukowe dowody wskazują na to, że mamy kryzys wodny. Niewłaściwie wykorzystujemy wodę, zanieczyszczamy ją, zmieniając cały globalny cykl hydrologiczny, poprzez to, co robimy z klimatem. To potrójny kryzys”.

Mariana Mazzucato, współprzewodnicząca Globalnej Komisji ds. Gospodarki Wodnej w Rockstrom, profesor University College London i główna autorka raportu, dodała: „Potrzebujemy bardziej proaktywnego, ambitnego i korzystnego dla obu stron podejścia. i uczciwość w centrum tego, to nie jest tylko kwestia technologiczna czy finansowa”.

Raport jest pierwszym, w którym globalny system wodny został kompleksowo zbadany, a jego wartość dla krajów – oraz zagrożenia dla ich dobrobytu w przypadku zaniedbania wody – są jasno określone. Podobnie jak w przypadku Sterna Review of the Economics of the Climate Crisis w 2006 roku i Dasgupta’s Review of the Economics of Biodiversity w 2021 roku, autorzy raportu mają nadzieję rzucić światło na kryzys w sposób, który Politycy i ekonomiści mogą się o tym dowiedzieć.

Według Rockstroma wiele rządów nadal nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo są ze sobą powiązane, jeśli chodzi o wodę. Prawie połowa zasobów wodnych większości krajów jest uzależniona od parowania wody z krajów sąsiednich – zwanej „zieloną” wodą, ponieważ jest ona zatrzymywana w glebie i wytwarzana w wyniku transpiracji w lasach i innych ekosystemach, kiedy rośliny pochłaniają wodę z gleby i uwalniają unoszą się w powietrze z liści.

W raporcie określono siedem kluczowych zaleceń, w tym przekształcenie globalnego zarządzania zasobami wodnymi, zwiększenie inwestycji w gospodarkę wodną poprzez partnerstwa publiczno-prywatne, prawidłowe ustalanie cen wody oraz tworzenie „sprawiedliwych partnerstw wodnych” w celu pozyskania finansowania projektów wodnych w regionach rozwijających się i centralnych . kraje dochodowe.

Ponad 700 miliardów dolarów (575 miliardów funtów) subsydiów na całym świecie trafia każdego roku na rolnictwo i wodę, co często prowadzi do nadmiernego zużycia wody. W raporcie stwierdzono, że należy pilnie zająć się wyciekami wody, a odtworzenie systemów słodkiej wody, takich jak tereny podmokłe, powinno być kolejnym priorytetem.

Woda ma kluczowe znaczenie dla kryzysu klimatycznego i światowego kryzysu żywnościowego. „Nie będzie rewolucji w rolnictwie, jeśli nie naprawimy wody” – powiedział Rockstrom. „Za wszystkimi wyzwaniami, przed którymi stoimy, zawsze stoi woda i nigdy o niej nie rozmawiamy”.

Wiele sposobów wykorzystania wody jest nieefektywnych i wymaga zmian, jak Rockstrom zwraca uwagę na systemy kanalizacyjne w krajach rozwiniętych. „To niezwykłe, że używamy bezpiecznej słodkiej wody do transportu ekskrementów, moczu, azotu i fosforu – stąd potrzeba nieefektywnych oczyszczalni ścieków, które przepuszczają 30% wszystkich składników odżywczych do ekosystemów wodnych w dole rzeki, niszcząc je i tworząc martwe strefy. postawić się w kategoriach tego liniowego, przenoszonego przez wodę systemu gospodarki odpadami. Potrzebne są ogromne innowacje”.

the Szczyt wodny ONZ, pod przewodnictwem rządów Holandii i Tadżykistanu, w Nowym Jorku 22 marca. Światowi przywódcy są zaproszeni, ale oczekuje się, że tylko nieliczni przybędą, a większość krajów będzie reprezentowana przez ministrów lub wysokich rangą urzędników. Po raz pierwszy od ponad czterdziestu lat Organizacja Narodów Zjednoczonych spotka się w celu omówienia wody, a poprzednie próby udaremniły rządy niechętne zaakceptowaniu jakiejkolwiek formy międzynarodowego zarządzania zasobami.

Henk Ovink, specjalny wysłannik Holandii ds. międzynarodowych spraw wodnych, powiedział Guardianowi, że konferencja jest ważna. „Jeśli mamy jakąkolwiek nadzieję na rozwiązanie kryzysu klimatycznego, naszego kryzysu różnorodności biologicznej i innych globalnych wyzwań związanych z żywnością, energią i zdrowiem, musimy zasadniczo zmienić nasze podejście do tego, jak cenimy wodę i zarządzamy nią” – powiedział. „[This] To najlepsza okazja, jaką mamy, aby umieścić wodę w centrum globalnych działań, aby zapewnić ludziom, uprawom i środowisku nadal dostęp do wody, której potrzebują”.

Siedem wezwań do działania w sprawie wody

1. Zarządzanie globalnym obiegiem wody jako globalnym wspólnym dobrem musi być chronione zbiorowo iw interesie naszych wspólnych interesów.

2. Zapewnienie bezpiecznej i wystarczającej ilości wody dla każdej grupy znajdującej się w trudnej sytuacji oraz współpraca z przemysłem w celu zwiększenia inwestycji w wodę.

3. Przestań przepłacać za wodę. Odpowiednie ceny i ukierunkowane dotacje pozwolą ubogim na bardziej wydajne, sprawiedliwe i zrównoważone korzystanie z wody.

4. Zmniejsz ponad 700 miliardów dolarów dotacji na rolnictwo i wodę każdego roku, które często napędzają nadmierne zużycie wody i zmniejszają wycieki w systemach wodnych.

5. Tworzenie „sprawiedliwych partnerstw wodnych”, które mogą zmobilizować fundusze dla krajów o niskich i średnich dochodach.

6. Podjąć pilne działania w tej dekadzie w takich kwestiach, jak odbudowa uszczuplonych terenów podmokłych i zasobów wód gruntowych oraz recykling wody wykorzystywanej przez przemysł; przejście na rolnictwo precyzyjne, które efektywniej wykorzystuje wodę; oraz firmy zgłaszające swój „ślad wodny”.

7. Zreformowanie zarządzania wodą na poziomie międzynarodowym oraz włączenie wody do umów handlowych. Rządy muszą również uwzględniać kobiety, rolników, ludy tubylcze i inne osoby na pierwszej linii ochrony wód.