Wstępne wyniki pokazują, że układy głosowania w Libanie są ciosem dla Hezbollahu

BEJRUT (Reuters) – Wspierany przez Iran Hezbollah otrzymał cios w wyborach parlamentarnych w Libanie, a wstępne wyniki pokazują straty niektórych z jego najstarszych sojuszników, a pro-saudyjska partia Sił Libańskich odnotowuje duże zyski.

Ponieważ głosy wciąż są liczone, ostateczne wyniki pierwszych wyborów nie zostały jeszcze ujawnione od czasu niszczącego upadku gospodarczego Libanu i ogromnej eksplozji w porcie w 2020 roku, która wstrząsnęła Bejrutem.

Silnie uzbrojona szyicka grupa Hezbollah i jej sojusznicy zdobyli 71 ze 128 mandatów w parlamencie, kiedy Liban głosował ostatnio w 2018 r., ale to, czy uda im się utrzymać większość, zależy od wyników, które nie zostały jeszcze sfinalizowane – w tym mandatów muzułmańskich sunnitów.

Ogłoszone odkrycia sugerują, że parlament jest bardziej podzielony i ostro spolaryzowany między sojusznikami i przeciwnikami Hezbollahu, co zdaniem analityków może doprowadzić do ślepego zaułka, gdy frakcje dojdą do porozumienia o podziale władzy na najwyższych stanowiskach w państwie.

„Jeżeli umowy z przeszłości umrą, jaką mamy politykę poza większą sekciarskimi napięciami i powtórkami niektórych starć, które widzieliśmy?” Powiedział Muhannad Haj Ali z Carnegie Middle East Center.

Chociaż głosowanie z 2018 r. wepchnęło Liban głębiej w orbitę kierowanego przez szyitów Iranu, ten wynik może otworzyć drzwi kierowanej przez sunnitów Arabii Saudyjskiej do wywierania większych wpływów w kraju, który od dawna jest jej areną rywalizacji z Teheranem. , on dodał.

W jednym z najbardziej oszałamiających przewrotów, druzyjski polityk sprzymierzony z Hezbollahem Talalem Arslanem, potomkiem jednej z najstarszych dynastii politycznych w Libanie, który został po raz pierwszy wybrany w 1992 roku, stracił miejsce na rzecz Marka Daou, nowicjusza z programem reformatorskim, według tego ostatniego . Menedżer kampanii i urzędnik Hezbollahu.

Wstępne wyniki wskazywały również na zwycięstwa co najmniej pięciu innych niezależnych, którzy prowadzili kampanię na rzecz reform i pociągali polityków do odpowiedzialności za wprowadzenie Libanu w najgorszy kryzys od czasu wojny domowej 1975-90.

„Wielki cios”

Zdobycze zgłoszone przez siły libańskie (LF), które stanowczo sprzeciwiają się Hezbollahowi, oznaczają, że wyprzedzą sprzymierzony z Hezbollahem Wolny Ruch Patriotyczny jako największa chrześcijańska partia w parlamencie.

Szefowa biura prasowego Antoinette Geagea powiedziała, że ​​libańska armia zdobyła co najmniej 20 mandatów, w porównaniu z 15 w 2018 roku.

Sayed Younes, szef swojego ciała wyborczego, powiedział Reuterowi, że Wolny Ruch Patriotyczny zdobył aż 16 mandatów, w porównaniu z 18 w 2018 roku.

Wolny Ruch Patriotyczny jest największą partią chrześcijańską w parlamencie od czasu powrotu jej założyciela, prezydenta Michela Aouna z wygnania we Francji w 2005 roku. Aoun i przywódca sił zbrojnych Samir Geagea byli rywalami w wojnie domowej.

Libańskie Siły Zbrojne, które zostały utworzone jako milicja podczas 15-letniej wojny domowej w Libanie, wielokrotnie wzywały Hezbollah do rezygnacji ze swojego arsenału.

„Chrześcijańscy sojusznicy Hezbollahu stracili prawo do reprezentowania większości chrześcijan” – powiedział Hadżdż Ali, nazywając to „ogromnym ciosem” dla roszczeń grupy szyickiej o międzysekciarskim poparciu dla jej potężnego arsenału.

Hezbollah i jego sojusznik, Ruch Amal, przewodniczący parlamentu Nabih Berri, utrzymali hegemonię nad szyicką reprezentacją muzułmanów, zdobywając wszystkie mandaty przydzielone ich sekcie, według wstępnych danych obu partii.

Czas pokaże, czy sojusznicy Hezbollahu zdobyli wolne miejsca po wycofaniu się prominentnego sunnickiego polityka Saada Haririego, szczególnie w Bejrucie i północnym Libanie.

Następny parlament musi wybrać przewodniczącego – stanowisko, które Berri piastował od 1992 r. – przed nominacją premiera do utworzenia rządu. Jeszcze w tym roku ustawodawcy mają wybrać prezydenta w miejsce Aouna, którego kadencja kończy się 31 października.

Jakiekolwiek opóźnienie w tworzeniu rządu – proces, który może zająć miesiące – jeszcze bardziej opóźniłoby reformy potrzebne do rozwiązania kryzysu gospodarczego i uwolnienia wsparcia ze strony Międzynarodowego Funduszu Walutowego i krajów-darczyńców.

Kandydat opozycji dokonał także przełomu na obszarze w południowym Libanie kontrolowanym przez Hezbollah.

Dwóch urzędników Hezbollahu powiedziało, że Elias Jaradi, okulista, zdobył prawosławne miejsce, które wcześniej należał do Asaada Hardana z Syryjskiej Narodowej Partii Socjalistycznej, bliskiego sojusznika Hezbollahu i członka parlamentu od 1992 roku.

Jaradi powiedział Reuterowi, że to nowy początek dla południa i Libanu jako całości.

Nadim Houry, dyrektor wykonawczy Arab Reform Initiative, powiedział, że wyniki 14-15 mandatów zadecydują o większości.

„Będziesz miał dwa przeciwstawne bloki – Hezbollah i jego sojusznicy z jednej strony oraz Siły Libańskie i jego sojusznicy z drugiej, a pośrodku wejdą te nowe głosy” – powiedział.

(Relacja) Laila Bassam, Taymour Azhari, Maya Gebaili i Tom Perry. Dodatkowa sprawozdawczość Liny Najm. Napisane przez Toma Perry’ego i Mayę Jebeli; Montaż przez Clarence Fernandez i Ed Osmond

Nasze kryteria: Zasady zaufania Thomson Reuters.