Starożytne mezopotamskie cegły uchwyciły tajemnicze miejsce w polu magnetycznym Ziemi: ScienceAlert

Gliniane cegły użyte do budowy jednej z najbardziej epickich cywilizacji w historii dają teraz naukowcom nowe narzędzie do zrozumienia historii naszej planety.

Mezopotamskie cegły, powstałe około 3000 lat temu, zawierają ziarna tlenku żelaza, które we właściwej interpretacji ujawniają niesamowite zmiany w polu magnetycznym, które przechodzi przez Ziemię i otacza ją barierą ochronną.

Przełomem tym jest wygodnie opieczętowany opis, który pozwala naukowcom określić wiek cegieł, co z kolei pozwala na dokładne datowanie wszelkich zawartych w nich zapisów geologicznych.

Metoda ta pozwala nam w nowy sposób lepiej zrozumieć, w jaki sposób pole magnetyczne naszej planety zmienia się i ewoluuje w czasie, co z kolei może pomóc nam w formułowaniu lepszych przewidywań dotyczących jej obecnego i przyszłego zachowania.

„Często korzystamy z metod datowania, takich jak datowanie radiowęglowe, aby poznać chronologię starożytnej Mezopotamii”. Wyjaśnia archeolog Mark Tawil Z University College London.

„Jednak niektórych z najpowszechniejszych pozostałości kulturowych, takich jak cegły i ceramika, zwykle nie można łatwo datować, ponieważ nie zawierają materiałów organicznych. Ta praca pomaga teraz w ustaleniu ważnych podstaw datowania, które pozwalają innym na skorzystanie z datowania bezwzględnego za pomocą badań archeologicznych magnetyzm.”

Pole magnetyczne Ziemi nie jest stałe, ale zmienia się w czasie. Są tworzone przez geodynamo w sercu planety. Tam obracający się, naładowany, przewodzący elektrycznie płyn przekształca energię kinetyczną w pola elektryczne i magnetyczne, które wirują w otaczającej nas przestrzeni. Zmiany pola magnetycznego mogą być wynikiem wpływów zewnętrznych, Jak wiatr słoneczny; Albo ze zmian na planecie, Gdzie porusza się geodynamo.

Niezależnie od tego, w jaki sposób powstają, zmiany te można utrwalić w materiałach znajdujących się na powierzchni. Na przykład w stopionej magmie ziarna magnetyczne ustawią się w jednej linii z ziemskim polem magnetycznym i osiądą w tej pozycji, gdy magma ostygnie i zestali się w skałę wulkaniczną. Naukowcy mogą wykorzystać te skały jako zapis pola magnetycznego, co jest obszarem badań znanym jako… Starożytny magnetyzm.

Zespół badaczy kierowany przez archeologa Matthew Howlanda z Wichita State University w Stanach Zjednoczonych badał cegły w Mezopotamii, aby przyspieszyć badania nad cegłami Magnetyzm archeologiczny: Badanie ziemskiego pola magnetycznego zachowanego w obiektach stworzonych przez człowieka.

Ta technika jest bardzo prosta. Każda z 32 znalezionych w badaniu cegieł glinianych z Mezopotamii została wytłoczona imieniem króla, który rządził w czasie wykonywania cegieł. Aby datować materiał, badacze zawęzili prawdopodobny zakres lat, w których każdy król prawdopodobnie sprawował władzę.

Następnie ostrożnie odcięli mały kawałek z każdej cegły i za pomocą magnetometru zmierzyli ustawienie mikroskopijnych ziaren tlenku żelaza w nich zawartych. Technika ta pozwoliła im zrekonstruować zachowanie pola magnetycznego planety na dużą skalę na przestrzeni około 2000 lat, od trzeciego tysiąclecia do pierwszego tysiąclecia p.n.e.

Następnie porównali swoje wyniki z innymi rekonstrukcjami pola magnetycznego uzyskanymi z archeologicznych badań magnetycznych.

Łącznie ten duży zbiór danych z całego świata wskazuje na tak zwaną anomalię geomagnetyczną lewantyńskiej epoki żelaza (LIAA), tajemniczy skok natężenia pola magnetycznego, który, jak się uważa, miał miejsce na terenach dzisiejszego Iraku między około 1050 a 550 rokiem p.n.e.

Rekonstrukcja przeprowadzona przez zespół potwierdziła również istnienie LIAA, dostarczając jednego z niewielu zapisów anomalii z samego Iraku. Co więcej, analiza ujawniła krótkie, dramatyczne wahania za panowania Nabuchodonozora II pomiędzy około 604 a 562 rokiem p.n.e., co pokazuje, że ziemskie pole magnetyczne może ulegać dramatycznym zmianom w krótkich odstępach czasu.

Praca ta ma obosieczne działanie: dopasowanie cegieł do pola magnetycznego działa w przeciwnym kierunku, dając naukowcom narzędzie do potwierdzania dat panowania określonych królów w Mezopotamii.

Jest to naprawdę niezwykłe, ponieważ choć znamy kolejność sukcesji, daty wstąpienia każdego króla na tron ​​pozostają niepewne ze względu na niekompletne źródła historyczne.

„Pole geomagnetyczne jest jednym z najbardziej tajemniczych zjawisk w naukach o Ziemi”. mówi geofizyk Lisa Tookes Scripps Instytut Oceanografii w Stanach Zjednoczonych.

„Dobrze datowane pozostałości archeologiczne bogatych kultur Mezopotamii, zwłaszcza cegły z wyrytymi imionami konkretnych królów, dają bezprecedensową możliwość badania zmian natężenia pola z dużą rozdzielczością, śledząc zmiany, które zaszły na przestrzeni kilkudziesięciu lat lub nawet krócej”.

Badanie zostało opublikowane w Postępowanie Narodowej Akademii Nauk.