Jak Barcelona wykorzystała Marcosa Alonso, by pokrzyżować plany Realowi Madryt

Barcelona pokonała Real Madryt 1: 0 na Bernabeu w czwartkowy wieczór w najbardziej skandalicznym, brzydkim i chaotycznym El Clásico w niedawnej pamięci.

Nawet w kontekście meczu, który często przeradza się w banał i cynizm, była to naprawdę przerażająca wersja jednej z najbardziej kultowych rywalizacji w światowym futbolu. Charakteryzowałeś się krótkimi, niecelnymi podaniami, długimi, pełnymi nadziei podaniami i mniejszą spójnością wśród kolegów z drużyny.

Jedyny gol padł w doliczonym czasie gry po faulu Eduardo Camavingi z Barcelony. Strzał Franka Kessiego obronił Thibaut Courtois, odbił się od Edera Militao, po czym przypadkowo pomógł mu Nacho Fernandez. Jedyna kontrowersja dotyczyła tego, któremu zawodnikowi Realu Madryt należy przyznać bramkę samobójczą. To był taki wieczór.

Pośród całego chaosu coś mówi, że prawdopodobnie jego najbardziej imponującym zawodnikiem jest Marcos Alonso, który był używany na pozycji środkowego obrońcy. To nie pierwszy raz, kiedy Alonso pojawił się tam w tym sezonie – w rzeczywistości grał więcej w środku niż na lewej obronie. W jakiś sposób to wyzwanie pasowało mu bardziej niż jakikolwiek poprzedni mecz.

Alonso jest dociekliwym piłkarzem. Nie jest tak naprawdę lewym obrońcą, ponieważ brakuje mu naturalnych cech defensywnych i bardzo łatwo zostaje wyciągnięty z pozycji, gdy gra w czteroosobowej obronie. Jest jednym z tych graczy, którzy wydają się czuć bardziej komfortowo jako obrońcy niż boczni obrońcy.

W drużynie Fiorentiny rozwinął się w naprawdę imponującego piłkarza, który często grał 3-5-2 i został pozyskany przez Chelsea Antonio Conte jako specjalistyczny skrzydłowy obrońca. Dostał szansę w pierwszej drużynie tylko wtedy, gdy Conte zdecydował się zmienić ustawienie z 4-3-3 na 3-4-3, co zasadniczo zapewniło Chelsea tytuł Premier League 2016-17.

Alonso nie jest pierwszym piłkarzem, który wydaje się bardziej komfortowo na pozycji bocznego obrońcy niż boczny obrońca. Ale może być pierwszym piłkarzem, który wyraźnie kwalifikuje się jako prawy obrońca, a mimo to będzie traktował swoje umiejętności w powietrzu jako swoją główną siłę. Skrzydła generalnie nie biorą udziału w bitwach powietrznych – na pewno nie decydujących.

Jednak Alonso zasłynął jako ekspert od faulowania z dalekiego zasięgu lub strzelec obrońcy, a nie jako ekspert podający lub niezawodny ciężko pracujący. Trudno wyobrazić sobie podobnego piłkarza.

Jak Alonso zaprezentuje się w El Clasico, w obliczu zdobywcy Złotej Piłki Karima Benzemy? Cóż, odpowiedź zależy od tego, którą część gry oglądasz.

W okresie otwarcia Barcelona próbowała grać w piłkę nożną zwykłego rodzaju. Utrzymywali wysoką linię obrony, chcieli długo utrzymywać się przy piłce i starali się wejść do gry na siłę. W tym okresie Alonso walczył.

W rzeczywistości był bardzo niepewny, a kształt jego ciała często był nieprawidłowy. W ciągu pierwszych 30 sekund Benzema przebiegł sprintem przez przód Alonso, który wyśledził go do głębszej pozycji, mimo że widział Lukę Modrica biegnącego do przodu w jego własnym obszarze. Dani Carvajal zagrał piłkę do Modricia, co przez chwilę wyglądało na pojedynek jeden na jednego. Modrić kopnął piłkę szeroko – i uczciwie, i tak została oznaczona jako spalona. Ale to miał być problem Barcelony.

Alonso niczego się z tego nie nauczył. Tutaj mamy niemal identyczną sytuację – Benzema ustawił się z tej strony, aby pociągnąć Alonso do przodu. Modrić, który znakomicie grał w pierwszej połowie, po raz kolejny ma szansę na cofnięcie. Tym razem Carvajal uderza piłkę w stopy Benzemy.

Oto przykład przeciągnięcia Alonso na drugą stronę boiska, praktycznie przed innym środkowym obrońcą Julesem Conde, aby zamknąć Viniciusa Jr. Tutaj mógł argumentować, że nikt inny nie był chętny do wykorzystania przestrzeni, a Sergio Busquets był tam, aby w razie potrzeby wypełnić obszar Alonso. Jednak taki był schemat w pierwszej połowie: Alonso był ciągnięty do woli przez Real Madryt.

Ale druga połowa potoczyła się już zupełnie inaczej.

Barcelona, ​​prowadząc 1:0, zatrzymuje autobus w większym stopniu niż jakiekolwiek El Clasico od lat, może dziesięcioleci. Real Madryt dominował przy piłce, a Barcelona generalnie szukała długich piłek, aż do Ferrana Torresa, środkowego napastnika, który był odizolowany.

Piłka cały czas wracała do gości. Jednak przez całą drugą połowę Real walczył o stworzenie poważnej okazji do zdobycia bramki.

Marcos Alonso, Siły Powietrzne.

I chociaż z pewnością brzmiało to nie w stylu Barcelony, idealnie pasowało do Alonso. Skrzydłowy obrońca nagle, na stosunkowo nowej pozycji środkowego obrońcy, był w swoim żywiole. Kiedy Real Madryt oddał pełne nadziei podania w pole karne, Alonso stał się najsilniejszą powietrzną tarczą Barcelony i zawsze był tam, aby ich powstrzymać.

Kiedy środkowy obrońca grał 40 jardów od własnej bramki, Alonso wydawał się być przeszkodą. Kiedy grał jako środkowy obrońca 10 metrów od własnej bramki, czuł się jak doświadczony kapitan.

W końcowej fazie rzeczy stały się prawie parodią. Tutaj Carvajal dośrodkował nisko w pole karne, a próba wybicia Alonso została źle przerwana w powietrzu. Ale to było w porządku – gdy piłka spadła z nieba, nieustraszony stoper Alonso wzbił się z powrotem w niebo, wytrącony z równowagi, aby wygrać główkę i usunąć zagrożenie.

Końcowa akcja gry była trafna. W siódmej minucie doliczonego czasu gry Real Madryt po rzucie rożnym z głębokiego rzutu rożnego znalazł Aureliena Chouaminiego w dalszym rogu. Najbliżej niego był Alonso, który wyskoczył w powietrze z lekko odwróconymi plecami, a piłka odbiła się od jego ramienia.

Nastąpiło krótkie opóźnienie, gdy sędzia sprawdzał piłkę i piłka nie trafiła w jego ramię. Ale Alonso był bezpieczny, a Barcelona była w domu i sucha.

Historię opowiadają dwie kluczowe postacie. Barcelona zanotowała 35-procentowe posiadanie piłki, najniższy wynik ze wszystkich meczów od sezonu 2013-14. Podobnie Real Madryt nie zdobył gola na bramkę w meczu u siebie po raz pierwszy, odkąd Opta zaczął to analizować (2010). Pierwsza statystyka pokazująca mecz pasuje do Alonso. Drugi pokazuje, że wykonał swoją pracę.

(Górne zdjęcie: Florencia Tan Jun/Getty Images)