Najważniejsze albumy Associated Press 2022 roku: „Renaissance”, „Motwami” i „Bad Bunny”.

tygodnia, „DAWN FM”

Z dyskretnym wpisem w styczniu ubiegłego roku, „Dawn FM” to album koncepcyjny, który The Weeknd porównał do słuchania stacji radiowej w czyśćcu, a następnie mieszania stylów i wpływów z lat 70., 80. produkcja. Wiele z nich jest wręcz dziwacznych: sztuczny brytyjski akcent, przerywniki wypowiedziane przez Quincy’ego Jonesa, przezabawne reklamy radiowe, narracja Jima Carreya i cyfrowa piosenkarka na okładce. To także świetne, taneczne nagranie z desperackimi tekstami, z ukłonami w stronę Michaela Jacksona, New Wave, Neo Soul, Prince & Jimmy Jam i Terry’ego Lewisa. Jeśli to dźwięk czyśćca, niebo jest przereklamowane. – Marka Kennedy’ego

Hiszpańska piosenkarka Rosalía zamieniła trzy lata domowego bólu i choroby w swój trzeci album studyjny, który odniósł ogromny sukces, „Motomami” („motocyklista”). Być może dla tak odważnej artystki, której łatwość gry gatunkami i słowem jest jej największym atutem, nie dałoby się nie zrobić lemoniady z cytryny. Określana jako alternatywna płyta reggatone, „Motomami” oferuje coś dla każdego i na każdy nastrój. Od uproszczonego przeboju reggaeton „Candies”, przez żartobliwy „Teriyaki Chicken” i eksperymentalne brzmienie „Diablo”, balladę fortepianową „hentai” po klasyczne latynoskie bity „La Fama”, Rosalía popisuje się waleczność jako piosenkarka. Cztery nagrody Latin Grammy za album to dopiero początek. Następny przystanek: świat. Krystyna Gallero

Zack Bryan, „AMERYKAŃSKIE ZŁAMANIE SERCA”

W dobie streamingu muzyczne drzwi są szeroko otwarte, ponieważ artyści wydają wiele projektów w ciągu jednego roku: EP-ki, podwójne albumy, albumy deluxe i nie tylko. Artysta country Zac Bryan podniósł stawkę, wydając album „American Heartbreak” zawierający 34 utwory, który zadebiutuje w 2022 roku. Historie weterana marynarki wojennej obejmują szeroki krajobraz jego dzieciństwa w Oklahomie z muzykami w wieku dojrzewania, takimi jak „Heavy Eyes, „Wanderlust w „Highway Boys” i ody do miast, które przekroczył, takich jak „Oklahoma City”. Jego uproszczone teksty, uznanie i narracja zasłużyły na porównania do Jasona Isbella i Taylora Swifta (to Swifty). , „Something” in Orange”, żyjąc w samotności ze złamanym sercem. Brian udowadnia, że ​​stawia na jakość, a nie na ilość. Krystyna M Hall

Larry John, „Przestrzeń na brzytwie”

Kaczor. Kendricka Lamara. Ludzie. Te gwiazdy wagi ciężkiej wydały jedne z najlepszych albumów roku. Niektórzy mogą pomyśleć, że „Sick” Earla Hooda był po prostu na najwyższym poziomie. Ale muzykiem, który stał nad nimi, był raper Larry John ze swoim „Spaceships on the Blade”. To dziesiąty solowy album studyjny rapera z San Francisco i jego najbardziej imponująca praca od czasu jego debiutu w 2018 roku. Z jego zrelaksowanym zachowaniem i zaraźliwym „Aye, Aye, Aye”, June rozkwita w utworach takich jak „Extra of Um” z udziałem Babyface Ray i „ Extra of Um” z udziałem Babyface Ray i „Aye, Aye, Aye”. Don’t Check Me, „Another Day, Pt. 2” i „Breakfast in Monaco”. Na dobrze wyprodukowanych utworach zabranie słuchacza w podróż odnoszącego sukcesy dowcipnisia, który jeździ wymyślnymi samochodami, mieszka w wieżowcach i wydaje 50 000 $ na wakacjach, brzmi jak łatwy wyczyn. Ale pokazuje także głębszą stronę jego rapowej osobowości. W „Appreciate It All” opowiada o ciężkiej pracy syna, nauce miłości do matki i zdobywaniu nieruchomości w nadziei na zbicie pokoleniowej fortuny. W całym wszechświecie „statków kosmicznych” Jun jest siłą, z którą należy się liczyć. – Jonathan Landrum Jr

Jackson Wang, „MAGICZNY CZŁOWIEK”

Były gwiazdor muzyki pop, Jackson Wang, który stał się artystą solowym, zmienił Magic Mana na swoim drugim albumie. Z przenikliwym, spójnym dźwiękiem, nawiązującym do rocka lat 90. zmieszanym z syntezatorami lat 80., płyta Wanga pokazuje, że jest gotowy na główną rolę; Postać, którą gra w „Magic Man”, to uwodzicielski i uprzejmy nieznajomy, który kocha przyjemności życia. Wokalistka podejmuje wyzwanie, by zapewnić uduchowiony wokal zza klasycznych gitarowych riffów w „Blow”, „Cruel” i „Champagne Cool”. Ale wszystko zaczyna się od popowego hitu „Drive It Like You Stole It”, który rozświetla część ciała migdałowatego dysku twardego. Niektóre naprawdę magiczne rzeczy. Krystyna Gallero

Piłkarska mama, „Czasami na zawsze”

Sophie Allison i trzeci album jej zespołu, Soccer Mommy, to świetna mieszanka, od industrialnej surowości „Unholy Affliction”, przez niesamowity „After Eyes” po „With U”. Tytuł „Czasami, na zawsze” sugeruje przyciąganie i przyciąganie światła i ciemności, szczęścia i smutku, które przeskakują z piosenki na piosenkę, ale także w obrębie piosenek. Jednym z powiązań z innym albumem z tej listy jest jego główny producent Oneohtrix Point Never, który pomógł ukształtować „Dawn FM” The Weeknd. Dał Soccer Mommy ciemniejszy, warstwowy błękit. Punktem kulminacyjnym jest „Shotgun”, pełna szczerości ballada, w której „Zimne piwo i lody to wszystko, co mamy / Jedyne rzeczy, których naprawdę potrzebujemy”. – Marka Kennedy’ego

BLXST, „Zanim pójdziesz”

Blxst jest uważany za wybitnego wokalistę R&B w Los Angeles po wydaniu w 2020 roku albumu „No Love Lost” z mikstape’ami. Ale raper poszerzył swój zasięg dzięki nieskazitelnemu utworowi „Before You Go” oraz niedawnym nominacjom do nagrody Grammy za swoje główne utwory w piosence singiel Kendricka Lamara „Die Hard”. Na „Before You Go” dostarcza różnorodne chwytliwe haczyki i płynne melodie, które zdobyły uznanie zarówno krytyków, jak i fanów. Sprytnie rozwiązuje problemy w związkach w „About You” i „Still Omw” i jest ulubieńcem fanów. W filmie „Fake Love in LA” z udziałem Arina Raya opowiada o doświadczaniu widoków na ocean i jeździe autostradą Pacific Coast Highway podczas ucieczki przed widmowym żywiołem swojego rodzinnego miasta. Przypomina mu, że niesie pochodnię dostarczania wysokiej jakości muzyki po stracie Nipseya Hussle’a, myśli odważnie i ma silny system wsparcia w Can’t Wait for It with Rick Ross. Ogólnie rzecz biorąc, Blxst stworzył kompletną kolekcję piosenek, które są zaraźliwe od początku do końca. – Jonathan Landrum Jr

Charlie Crockett, „Człowiek z Waco”

Wirtuoz Americana, Charlie Crockett, stworzył scenę w swoim filmowym „The Man From Waco”, albumie, który łączy zachodnie kino z tworzeniem mitów kultury kowbojskiej, R&B i soulu z Bay Country. Urodzony w Teksasie piosenkarz jest płodnym, niezależnym muzykiem z solidnym zgiełkiem ukształtowanym we wczesnych latach jako muzyk uliczny. Tytułowy utwór z albumu skupia się na samotnym rewolwerowcu, który przypadkowo zabija swoją ukochaną w szale zazdrości, z piękną sekcją dętą nad zwisającą gitarą akustyczną. Crockett uderza głęboko w inspirowany Staxem groove z lat 70. w „I’m Just a Clown” oraz kołysze fortepian i trąbki w „Trinity River”. Crockett próbuje nawet dokończyć niedokończony utwór Boba Dylana z fragmentów piosenek napisanych na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu „Pat Garrett and Billy the Kid”, którą Crockett przekształcił w „Toma Turcji”. Staromodny duch Crocketta to nie tylko nostalgiczna sztuczka, ponieważ ten postmodernistyczny włóczęga tworzy nowe połączenia z klasycznymi motywami. – Krystyna M Hall

ZŁY KRÓLIK, UN VERANO SIN TI

Bad Bunny to supergwiazda, międzynarodowa supergwiazda, a jeśli wcześniej nie byłeś o tym poinformowany, „Un Verano Sin Ti” sprawił, że stałaś się rzeczywistością. Spędzając 13 tygodni na pierwszym miejscu listy Billboard 200, portorykański artysta umiejętnie łączy reggaeton, pop i EDM, bez wysiłku przenosząc cię na plażę na swojej rodzinnej wyspie, aby chwilowo odpocząć od stresów prawdziwego świata. Utwory na imprezę, takie jak „Tití Me Preguntó” i „Me Porto Bonito” z udziałem Chencho Corleone, zgromadziły pół miliarda wyświetleń w YouTube, prawdopodobnie w rankingu największej trasy koncertowej roku. Pomimo dojścia do statusu jednego z największych artystów na świecie, swoją muzyką używał również do krytyki problemów na wyspie, takich jak gentryfikacja i częste przerwy w dostawie prądu. Czy obchodzi mnie, że „Un Verano Sin Ti” jest napisany głównie po hiszpańsku? Ani trochę. Tańcząc, jego muzyka motywuje cię do bycia ciekawym i uczenia się więcej, czyli tego, co robi wielka sztuka. – Gary’ego Gerrarda Hamiltona

Zobacz więcej tegorocznych relacji AP w branży rozrywkowej: https://apnews.com/hub/year-in-review-entertainment