Mets nie wymagają Juana Soto, aby uzyskać potrzebną pomoc

Mets mieli graczy w kolejnych dniach w tym tygodniu – Pierwszy policjant / DH Daniel Vogelbach, potem łapacz Michael Perez – obaj piraci. Sprawdzili też Juana Soto i przynajmniej pomyśleli o Shohei Ohtani, który pasował do nieco innej kategorii.

Mets wie Ich szanse na dostanie się do Soto są niewielkie, a nawet obraził mnie szczuplejszy. Więc zdecydowanie nadszedł czas na cel pomiędzy tym, co mają, a tym, o czym marzą. Na szczęście jest tam szeroki środek.

Billy Eppler jest jednym z tych nowych arcymistrzów, który pracuje cały czas (może nie do końca jak jego odpowiednik Padres AJ Preller, który może spać na boisku, ale jak wszyscy inni). Więc nie mówię mu niczego, czego nie wie. Ale spójrzmy prawdzie w oczy. Mets potrzebują więcej pomocy, mimo że imponująco przełamali swoją serię przegranych trzech gier Z wygraną 8-5 nad Padres w Citifield.

Zespół, który na początku wyglądał na prawie kompletny, zaczyna wykazywać oczywiste pęknięcia. Skład, który do tej pory osiągał blisko 0,300 z biegaczami na pozycji strzeleckiej, powrócił do standardu franczyzy, który ostatnio wydawał się znacznie mniejszy w dużych punktach. Gra w byki, która naprawdę potrzebowała głębi (nie wspominając o leworęcznych), przegrała debiutanta Colina Holdmana w bezpośredniej zamianie Vogelbacha.

Jest całkiem jasne, co jest potrzebne: kolejny środek nietoperza i pomoc w postaci bullpen. Kiedy ktoś powyżej Mets został zapytany o priorytet, to było jak pytanie, które z jego dzieci woli. Po prostu nie może się zdecydować.

Jest całkiem jasne, że odpowiedź brzmi jedno i drugie. Mets nie wygrają wszystkiego bez silnego składu i ekipy, chyba że oczywiście zostaną wysłuchane modlitwy i Jacob deGrom zakończy sezon tak, jakby zaczynał się ostatni sezon.

Menadżer Buck Showalter powiedział, że Mets mają plan deGrom i harmonogram, o którym z oczywistych powodów nie wspominają (tak, oczywiście, musieli go kilka razy przywracać). „Jeśli wydarzy się coś, co spowoduje, że odejdziemy od tego planu, odejdziemy od niego” – dodaje Showalter.

Nigdy nie padły szczere słowa. Nie zaryzykowaliby więcej wartego miliard dolarów ramienia DeGroma (szacowanego przez niektórych, którzy pamiętają kiedy), nie wtedy, gdy wciąż jest nadzieja na rozpoczęcie wymarzonej rotacji z DeGromem i Maxem Scherzerem, dwa uderzenia, jeśli są zdrowe, aby rywalizować z Koufaxem, Drysdalem i kilka innych.

Choć może to brzmieć jak oczekiwanie na Godota, jeśli DeGrom może go odzyskać w stanie nienaruszonym, prawdopodobnie na rynku komercyjnym nie ma nic, co mogłoby z tym konkurować.

Oczywiście Soto ma pewne szanse, by sobie z nimi poradzić. Po prostu mało prawdopodobne, że Mets. Bardzo trudno sobie wyobrazić, że Waszyngton chciałby zobaczyć najlepszego gracza w grze w drugim bunkrze w ich dywizji przez następne dwa i pół roku, a być może znacznie dłużej, ponieważ właściciel Steve Cohen jest jedynym facetem w baseballu, jakiego mógł prawdopodobnie być. Soto zamknięty, bez pytań.

Ohtani jest graczem, którego Eppler dobrze zna, zwabił go do Anaheim (lub do Los Angeles, jeśli wolisz), ponad wielu innych zalotników, którzy pożądali zjawiska dwukierunkowości i który tylko urósł o wiele bardziej, odkąd stał się jednym z najlepsi zawodnicy i jeden z najlepszych strzelców w grze – nie wspominając o najbardziej niesamowitym sportowcu i największym rysunku, jaki sport kiedykolwiek widział. Obecne słowo brzmi jednak, że jest „bardzo mało prawdopodobne”, aby Anioły poradziły sobie teraz z Ohtanim – nic dziwnego, że MO zbiera gwiazdy, bardziej niż wygrywa mecze.

Wróćmy teraz do części poświęconej rzeczywistości.

Pióro było problemem niemal od początku. Potrzebują majestatycznego mężczyzny, a szczególnie potrzebują mężczyzny leworęcznego. David Robertson, którego Epler znał od czasów jankesów, miałby sens, aby się oprzeć.

Jeśli chodzi o leworęcznych, którzy desperacko go potrzebowali na długo przed wyjściem Julie Rodriguez w niedzielę, mają szczęście. Wiele kiepskich lub średnich drużyn ma leworęcznych ludzi, którzy są w stanie pozostać w zagrodzie i powinni dodać przynajmniej jednego Matta Moore’a, Andrew Chavina, Tannera Scotta, Joe Manteble, Gregory’ego Soto i starego przyjaciela Aarona Loeba.

Uderzający będzie najtrudniejszy. Podczas gdy Vogelbach pomoże przeciwko praworęcznym miotaczom (153 OPS plus w porównaniu z praworęcznymi miotaczami z Piratami), potrzebują trochę więcej popu w składzie, który w dużej mierze opiera się na kandydacie MVP Pete Alonso, który musi być zmęczony noszeniem klubu (to jego kariera trójstronna).

Francisco Alvarez ma moc, której nie dostrzegasz. Scherzer powiedział, że przypomniało mu to o sile Vladimira Guerrero, kiedy wpadł w Double-A. Ale od czasu przejścia do Triple-A ma problemy. Tak więc Mets będą musiały wprowadzić bardziej stabilny towar.

Podobnie jak w przypadku amortyzatorów lewych, są one w dobrym stanie, ponieważ mają wystarczającą podaż, aby zaspokoić popyt. To wystarczyłoby każdemu z pół tuzina mężczyzn z poprzedniego akapitu. Ale odtąd najlepszym wyborem będą Bell, Contreras i Happ. Z pewnością nie są to Soto czy Ohtani. Ale każde z tych trio sprawdzi się dobrze.