„Zmarszczki” Drogi Mlecznej ujawniają niedawną zdumiewającą kolizję, która szokuje astrofizyków

Nowe badania sugerują, że ostatnia poważna kolizja w naszej galaktyce miała miejsce miliardy lat później, niż wcześniej sądzono.

Korzystając z danych uzyskanych ze statku kosmicznego Gaia, naukowcy odkryli, że… Droga MlecznaOstatnia większa kolizja galaktyczna miała miejsce niecałe trzy miliardy lat temu, a nie osiem do jedenastu miliardów lat temu, jak wcześniej sądzono.

Heidi Jo Newberg, profesor astronomii w Rensselaer Polytechnic Institute, Tom Donlon, wizytujący naukowiec w Rensselaer i doktorant na Uniwersytecie w Alabamie wraz z zespołem opublikowali niedawno badanie, które ujawnia szokujące odkrycie dotyczące historii naszego wszechświata: ostatnia poważna kolizja Drogi Mlecznej miała miejsce po… miliardach lat później, niż wcześniej sądzono.

Odkrycie to było możliwe dzięki Europejska Agencja KosmicznaNależąca do NASA sonda kosmiczna Gaia mapuje ponad miliard gwiazd w Drodze Mlecznej i poza nią, śledząc ich ruch, jasność, temperaturę i skład. Newberg, znany astrofizyk i ekspert od Drogi Mlecznej, oraz Donlon skupili się na tak zwanych „zmarszczkach” w naszej galaktyce, które powstają, gdy inne galaktyki zderzają się z Drogą Mleczną.

„W miarę starzenia się stajemy się coraz bardziej pomarszczeni, ale nasza praca pokazuje, że w przypadku Drogi Mlecznej jest odwrotnie” – powiedział Donlon, główny autor nowego badania przeprowadzonego w ramach Gaia Project, które posłużyło jako jego praca doktorska na Uniwersytecie Rensselaer coś w rodzaju figury Benjamina Buttona.” „Patrząc, jak te zmarszczki znikają w czasie, możemy prześledzić, kiedy Droga Mleczna doświadczyła ostatniego ważnego wydarzenia – i okazuje się, że stało się to miliardy lat później, niż nam się wydawało”.

Zmieniony węgierski rozkład jazdy

Porównując swoje obserwacje zmarszczek z symulacjami kosmologicznymi, zespół był w stanie ustalić, że nasza ostatnia duża kolizja z inną galaktyką w rzeczywistości nie miała miejsca między ośmioma a jedenastoma miliardami lat temu, jak wcześniej sądzono.

„Aby zmarszczki gwiezdne były tak wyraźne, jak pojawiają się w danych z Gai, musiały dołączyć do nas co najmniej trzy miliardy lat temu — co najmniej pięć miliardów lat później, niż wcześniej sądzono” – powiedział Newberg, promotor Donlona w Rensselaer. „Nowe zmarszczki gwiazdowe powstają za każdym razem, gdy gwiazdy poruszają się tam i z powrotem przez środek Drogi Mlecznej. Gdyby dołączyły do ​​nas osiem miliardów lat temu, byłoby tak wiele zmarszczek obok siebie, że nie widzielibyśmy ich już jako oddzielne funkcje.”

Implikacje nowych wyników

Uważa się, że zderzenie doprowadziło do pojawienia się dużej liczby gwiazd o nietypowych orbitach. Wcześniej naukowcy szacowali, że powstał między 8 a 11 miliardów lat temu w wyniku zderzenia zwanego połączeniem Gaia-Sausage-Enceladus. Jednak odkrycia Newberga i Donlona sugerują, że gwiazdy mogły powstać w wyniku radialnego połączenia Panny, które zderzyło się z centrum Drogi Mlecznej niecałe trzy miliardy lat temu.

„Gaia to niezwykle produktywna misja, która zmienia nasz pogląd na wszechświat” – mówi dr Timo Prosti, naukowiec projektu Gaia w ESA. „Takie wyniki były możliwe dzięki niesamowitej pracy zespołowej i współpracy dużej liczby naukowców i inżynierów w całej Europie i poza nią.”

„Dzięki tym badaniom doktorzy Newberg i Donlon dokonali zaskakującego odkrycia na temat historii Drogi Mlecznej” – powiedział dr Curt Brenneman, dziekan School of Science. „Dane Gaia oferują bezprecedensowe możliwości lepszego zrozumienia naszego wszechświata i Jestem podekscytowany, że badaczom z Rensselaer udało się wykorzystać moc „Te nowe dane są niezwykle szczegółowe”.

Odniesienie: „Wrak„ ostatniej wielkiej fuzji ”jest dynamicznie młody”, Thomas Donlon, Heidi Jo Newberg, Robyn Sanderson, Emily Prego, Danny Horta, Arpit Arora i Nund Panthanbaisal, 16 maja 2024 r., Miesięczne powiadomienia Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
DOI: 10.1093/mnras/stae1264

Do badań Newberga i Donlona dołączyła dr Robyn Sanderson, MD Uniwersytet Pensylwanii Instytut Flatiron; dr Emily Bhrigu, dr Arpit Arora i dr Nund Panthanbaisal z Uniwersytetu Pensylwanii; oraz dr Danny Horta z Flatiron Institute i Astrophysical Research Institute.