Woda na Marsie stanowi dla naukowców niezwykłe wyzwanie

Uzyskaj streszczenie redaktora za darmo

Rula Khalaf, redaktor naczelna „Financial Times”, wybiera w tym cotygodniowym biuletynie swoje ulubione artykuły.

Autor jest komentatorem naukowym

Kolejny element układanki dotyczącej Marsa zaczyna się rozwijać. Powierzchnia Czerwonej Planety jest pełna kanionów i kanałów, które od dawna uważane są za pamiątki starożytnej wodnej przeszłości.

Teraz istnieją dowody na to, że u naszego sąsiada, o którym już wiadomo, że na biegunach znajduje się lód, pod powierzchnią znajduje się woda w stanie ciekłym.

Naukowcy ze Stanów Zjednoczonych ujawnili w poniedziałek, że zaobserwowali sygnały sejsmiczne wskazujące… Zbiornik na wodę Region ten znajduje się na dużej głębokości pod skorupą ziemską. Pod względem wielkości jest to nie tyle kałuża wody, co basen nieskończoności, wystarczający do pokrycia całej planety oceanem o głębokości co najmniej jednego kilometra.

Ponieważ woda w stanie ciekłym jest podstawowym warunkiem życia, jakie znamy, podziemny zbiornik, który może znajdować się 20 kilometrów pod powierzchnią planety, stanie się oczywistym celem poszukiwań życia. Odkrycia te nadadzą także nowy impuls przyszłym misjom załogowym na Marsa, które NASA ma nadzieję zrealizować do lat 30. XXI wieku.

Możliwość ta jest zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem: mamy moralny obowiązek szukać życia w pobliżu, jeśli istnieje, ale odkrycie go nałoży również obowiązek ochrony go przed najgorszymi pirackimi instynktami naszego gatunku.

Dane zebrał należący do NASA łazik InSight, który wylądował na Marsie w 2018 r. Przez następne cztery lata sejsmometr rejestrował wibracje i dudnienie planety, zwane „marsjańskimi trzęsieniami ziemi”, a także wychwytywał oznaki uderzeń meteorytów. Zespół kierowany przez Vachana Wrighta z Instytutu Oceanografii Scripps w San Diego przeanalizował sygnały poprzez model matematyczny używany do mapowania warstw wodonośnych i pól naftowych.

Ich krótki artykuł, opublikowany w poniedziałek w Proceedings of the National Academy of Sciences, zawiera imponujący wniosek: „Środkowa skorupa złożona ze spękanych skał magmowych nasyconych ciekłą wodą najlepiej wyjaśnia istniejące dane”.

Planetolog Ian Crawford z Birkbeck University w Londynie, który nie był zaangażowany w badania, powiedział, że potwierdzenie istnienia podpowierzchniowego poziomu wodonośnego prawdopodobnie wymagałoby nowej misji wyposażonej w dedykowane instrumenty geofizyczne.

Liczne dowody na istnienie rzeźbionego krajobrazu sprawiają, że miejsce występowania wody na Marsie od dawna pozostaje tajemnicą. Na biegunach występuje lód wodny i ślady pary wodnej w atmosferze, ale to nie wystarczy, aby wyjaśnić to, co kiedyś płynęło. Jedna z teorii głosi, że woda w stanie ciekłym zniknęła, gdy Mars stracił atmosferę około trzech miliardów lat temu.

Najnowsze odkrycia wskazują, że przynajmniej część tych organizmów przedostała się do skorupy ziemskiej. Nietrudno wyobrazić sobie, że w tym podziemnym wodnym królestwie pęknięć i otworów wentylacyjnych żyją jakieś formy życia drobnoustrojów, podobne do „ekstremofilów” występujących na Ziemi. Wytrzymałe formy życia rozwijają się w najbardziej egzotycznych środowiskach lądowych, od najsuchszych pustyń po ekstremalne upały i wysokie ciśnienie podmorskich regionów wulkanicznych.

„Nie rozumiem dlaczego” – mówi Michael Manga, członek zespołu pracującego na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley [the underground reservoir] Nie jest to środowisko nadające się do zamieszkania… głębokie, głębokie kopalnie [on Earth] „Na dnie oceanu znajduje się życie. Nie znaleźliśmy żadnych dowodów na życie na Marsie, ale przynajmniej zidentyfikowaliśmy miejsce, w którym w zasadzie powinno istnieć życie”.

Chemicy z Tufts University w Massachusetts wykazali wcześniej, że bakterie, w tym E. coli, Można go uprawiać na marsjańskiej ziemi (masa substancji na jej powierzchni) w obecności wody.

Jednak dostęp do marsjańskiej warstwy wodonośnej stanowi ogromne wyzwanie: uważa się, że znajduje się ona od 12 do 20 kilometrów pod powierzchnią.

To sprawiłoby, że poszukiwanie życia pozaziemskiego stałoby się problemem inżynieryjnym. Rosja i Chiny, dwa wiodące państwa kosmiczne, które wykazują tendencję do demonstrowania swoich możliwości technicznych, mają tu przewagę.

Rosja wykonała już pionowe wiercenia na głębokość ponad 12 kilometrów nad powierzchnią Ziemi, tworząc głęboki odwiert Kola w północno-zachodniej części kraju. Chiny wiercą obecnie odwiert na głębokość 11 kilometrów w Basenie Tarim w Xinjiangu. Odwiert o nazwie Shindetake 1 będzie wykorzystywany do poszukiwań ropy i gazu. Badanie ewolucji Ziemi.

Bez wątpienia Elon Musk chciałby być nudny na Marsie. Perspektywa źródła wody z pewnością zmotywowałaby takich, jak lekkomyślny gigant technologiczny, którzy marzą o skolonizowaniu Czerwonej Planety i kontrolowaniu jej bez ograniczeń. Ale sytuacja się zmieniła, ponieważ wzrosła możliwość życia na Marsie, niezależnie od tego, jak bardzo jest to podstawowe.

Wymaga to ducha eksploracji, a nie wyzysku: kontynuowania poszukiwań życia poza naszą planetą, ostrożnie poruszając się.