Władze rozprawiają się z głównymi towarowymi liniami kolejowymi w Kanadzie

Wiele firm i branż w obu krajach polega na transporcie surowców i gotowych produktów za pośrednictwem kolei, dlatego obawiały się kryzysu bez regularnych połączeń kolejowych. Według Departamentu Transportu Stanów Zjednoczonych co miesiąc koleją przemieszczają się towary o wartości miliardów dolarów między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi.

Paul Boucher, przewodniczący Kanadyjskiej Konferencji Kolejowej Teamsters, powiedział w czwartek rano, że jego zdaniem koleje „trzymają kanadyjską gospodarkę jako zakładnika, wywierając presję na rząd liberalny, aby narzucił ostateczny wiążący arbitraż i podjął próbę odebrania praw do swobodnych rokowań zbiorowych”.

W obawie przed obrazeniem związków zawodowych i lewicowego NPR Trudeau zdecydował się nie narzucać stronom wiążącego arbitrażu przed upływem terminu, na którym lewica opiera swoje wsparcie w utrzymaniu się przy władzy.

Według urzędnika administracji Bidena, w oczekiwaniu na zawieszenie działalności Biały Dom powołał wieloagencyjną grupę zadaniową ds. zakłóceń łańcucha dostaw, aby ocenić potencjalny wpływ na amerykańskich konsumentów, przedsiębiorstwa i pracowników. Urzędnik nie był upoważniony do publicznego wypowiadania się i wypowiadał się pod warunkiem zachowania anonimowości.

Większość firm może przechowywać wystarczającą ilość materiałów pod ręką i w pomieszczeniu, aby przechowywać gotowe produkty, aby wytrzymać krótkie zakłócenia. Jednak porty i inne linie kolejowe szybko zatykają się przesyłkami towarowymi, których Canadian National i CPKC nie odbierają.

Analityk Edwarda Jonesa, Jeff Windau, powiedział, że od czasu pandemii Covid-19 wiele firm wprowadziło zmiany w łańcuchu dostaw, aby pomóc im wytrzymać krótsze zakłócenia. Jeśli to się przeciągnie, zaczną się prawdziwe kłopoty.

Wcześniejsze postoje w kanadyjskich kolejach trwały tylko dzień lub dwa i zwykle dotyczyły tylko jednej z głównych linii kolejowych, ale niektóre przedłużały się do ośmiu lub dziewięciu dni. Tym razem szkody wzrosły, gdyż obie linie kolejowe zostały zatrzymane.

„Są bardzo zintegrowani i powiązani z gospodarką” – powiedział Windau. „Ogrom rzeczy, które przewożą. … Ostatecznie uważam, że potrzebujemy szyn, aby móc dalej się poruszać”.

W pierwszej kolejności dotknięte zostaną przedsiębiorstwa chemiczne i dystrybutorzy żywności. Koleje przestały przyjmować nowe dostawy materiałów niebezpiecznych i łatwo psujących się, odkąd zostały one wycofane w zeszłym tygodniu, ale większość zakładów chemicznych stwierdziła, że ​​wszystko będzie OK przez kolejny tydzień.

Problemy może również szybko zauważyć branża samochodowa, która opiera się na dostawach just-in-time i obejmuje znaczne transgraniczne dostawy silników, części i gotowych pojazdów. Flavio Volpe, prezes Stowarzyszenia Producentów Części Samochodowych, napisał w X, że prawie cztery na pięć samochodów wyprodukowanych w Kanadzie są eksportowane do Stanów Zjednoczonych koleją. Powiedział, że przedłużający się przestój może spowodować tymczasowe przestoje w pracy podobne do skutków pięciodniowej blokady Ambassador Bridge w 2022 r.

Union Pacific, jedna z amerykańskich linii kolejowych regularnie obsługujących towary do i z Kanadyjczyków, stwierdziła, że ​​przestój „powstrzyma tysiące samochodów dziennie przed przekraczaniem granicy”.

„W krytycznym sezonie letnim może to mieć wpływ na wszystko, od zbóż i nawozów po drewno do budowy domów” – stwierdziła spółka Union Pacific w czwartkowym oświadczeniu.

Ponad 30 000 osób dojeżdżających do pracy w Vancouver, Toronto i Montrealu na własnej skórze odczuło ból związany z blokadami. W czwartek rano musieli znaleźć nowy sposób dotarcia do pracy, ponieważ ich pociągi podmiejskie nie mogły kursować, gdy CPKC było zamknięte.

Związek podał, że CN negocjuje z Teamsterami od dziewięciu miesięcy, podczas gdy CPKC próbuje osiągnąć porozumienie od roku.

Negocjacje w Kanadzie utknęły w martwym punkcie ze względu na obawy dotyczące harmonogramu pracy pracowników kolei i zasad mających zapobiegać zmęczeniu, a także kwestie związane z zapewnieniem pracownikom kolei odpowiedniego odpoczynku. Obie koleje zaproponowały odejście od istniejącego systemu na rzecz systemu godzinowego, w którym płaci się pracownikom na podstawie przebytych kilometrów, co ich zdaniem ułatwi zapewnienie przewidywalnych godzin pracy. Związek stwierdził, że nie chce tracić zaciekle wywalczonych zabezpieczeń zmęczeniowych.

Koleje stwierdziły, że podwyżki są zgodne z ostatnimi porozumieniami w branży i uwzględniają koncesje umowne. Inżynierowie zarabiają już w Canadian National około 150 000 dolarów rocznie, dyrygenci zarabiają 120 000 dolarów, a CPKC twierdzi, że ich wynagrodzenie jest porównywalne.

___

Funk donosi z Omaha w Nebrasce. Współpracujący z dziennikarzami dziennikarz Amir Madani z Buellton w Kalifornii wnieśli swój wkład w powstanie tego raportu.