Webb świętuje swoje dwie rocznice, prezentując oszałamiający widok oddziałujących galaktyk

Świętując swoją drugą rocznicę, Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba wykonał wspaniałe zdjęcia oddziałujących galaktyk znanych jako Arp 142. Wykorzystując technologię podczerwieni, Webb pokazał szczegółowe interakcje między galaktykami Pingwina i Jaja, ujawniając nowe formacje gwiazdowe i zapewniając wgląd w dynamikę i ewolucję galaktyk. Prawa autorskie: NASA, Europejska Agencja Kosmiczna, Kanadyjska Agencja Kosmiczna, Instytut Nauk o Kosmosie.

Należący do NASA Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba pokazuje parę splątanych galaktyk w świetle podczerwonym, co jest najnowszym z trwającej serii obserwacji.

the Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba Teleskop Webba działa przez całą dobę i często zadziwia badaczy swoimi bardzo szczegółowymi i precyzyjnymi obrazami i danymi w podczerwieni. Te długości fal światła, które leżą poza zakresem tego, co widzą nasze oczy, były w dużej mierze nieuchwytne na tym poziomie szczegółowości, dopóki Webb nie zaczął prowadzić obserwacji naukowych 12 lipca 2022 r. w imieniu astronomów na całym świecie.

Aby uczcić drugą rocznicę naukowego wystrzelenia, teleskop obserwował Arp 142, oddziałującą parę galaktyczną zwaną Pingwinem i Jajkiem. Główne zdjęcie łączy światło bliskiej i średniej podczerwieni, które wizualnie potwierdza interakcję obu galaktyk – poszukaj słabego niebieskiego kształtu odwróconej litery U otaczającego obie galaktyki – wraz z „grupą gwiazd” – obfitością formacji młodych gwiazd , w Pingwinie.

Wykonany przez Webba obraz w średniej podczerwieni, przedstawiający oddziałujące galaktyki Arp 142, wydaje się śpiewać w kolorach podstawowych. Tło przestrzeni wygląda jak ciemność usiana wielobarwnymi błyszczącymi koralikami. Powyższe zdjęcie wykonał MIRI, instrument pracujący w średniej podczerwieni teleskopu, którego astronomowie używają do badania chłodniejszych, starszych obiektów, pyłu i bardzo odległych galaktyk. Prawa autorskie: NASA, Europejska Agencja Kosmiczna, Kanadyjska Agencja Kosmiczna, Instytut Nauk o Kosmosie

Obraz na żywo oddziałujących galaktyk w drugą rocznicę wystrzelenia Kosmicznego Teleskopu Webba

Dwa za dwa! Duet oddziałujących na siebie galaktyk świętuje drugą rocznicę powstania należącego do NASA Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba, który dokonuje ciągłych obserwacji, obejmujących bardzo szczegółowe obrazy i dane zwane widmami. Jego działania doprowadziły do ​​„kawałki” odkryć dokonanych przez astronomów na całym świecie.

„Odkąd dwa lata temu prezydent Biden i wiceprezydent Harris ujawnili pierwsze zdjęcie wykonane przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, Webb nadal odkrywa tajemnice wszechświata” – powiedział. NASA „Dzięki oszałamiającym obrazom wykonanym przez Teleskop Webba z zakątków Wszechświata, datowanym niemal od początków czasu, możliwości Teleskopu Webba rzucają nowe światło na nasz niebieski ocean i inspirują przyszłe pokolenia naukowców, astronomów i odkrywców” mówi kierownik projektu Bill Nelson.

„W ciągu zaledwie dwóch lat Webb zmienił nasz pogląd na wszechświat, dając nam światowej klasy naukę, która popchnęła NASA do urzeczywistnienia tej misji” – powiedział Mark Clampin, dyrektor Wydziału Astrofizyki w siedzibie NASA w Waszyngtonie. „Odkrywa starożytne tajemnice wczesnego wszechświata i zwiastuje nową erę badań odległych światów, przywracając jednocześnie obrazy, które inspirują ludzi na całym świecie i stawiają nowe, ekscytujące pytania, na które nigdy nie było możliwe zbadanie każdego aspektu wszechświata. „

Ta „Pingwinowa impreza” jest głośna! Zniekształcona galaktyka spiralna w centrum, Pingwin, i zwarta galaktyka eliptyczna po lewej stronie, Jajko, są splątane w energetycznym uścisku. Nowe zdjęcie wykonane w bliskiej i średniej podczerwieni z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba, wykonane z okazji drugiego roku nauki, pokazuje ich interakcję charakteryzującą się słabą niebieską poświatą w kształcie odwróconej litery U.
Para znana jako Arp 142 podjęła pierwsze próby między 25 a 75 milionami lat temu, wywołując „fajerwerki” lub powstawanie nowych gwiazd w Galaktyce Pingwina. W najbardziej ekstremalnych przypadkach fuzje mogą powodować powstawanie tysięcy nowych gwiazd rocznie, przez kilka milionów lat. W przypadku Galaktyki Pingwina badania wykazały, że rocznie powstaje około 100 do 200 gwiazd. Dla porównania, Droga Mleczna (która nie oddziałuje z galaktyką tej samej wielkości) tworzy około sześciu do siedmiu nowych gwiazd rocznie.
Prawa autorskie: NASA, Europejska Agencja Kosmiczna, Kanadyjska Agencja Kosmiczna, Instytut Nauk o Kosmosie

Wnikliwe obserwacje dotyczące interakcji galaktycznych

Specjalizacja teleskopu w rejestrowaniu światła podczerwonego – wykraczającego poza to, co mogą wykryć nasze oczy – pokazuje, że galaktyki te, zwane łącznie Arp 142, są uwięzione w powolnym kosmicznym tańcu. Obserwacje Webba, które łączą światło bliskiej i średniej podczerwieni z teleskopu Webba, NERCAM (kamera bliskiej podczerwieni) i Radosny (Mid-Infrared Instrument) wyraźnie pokazuje, że łączy je niebieska mgła będąca mieszaniną gwiazd i gazu, powstałą w wyniku ich wymieszania.

Ich ciągła interakcja rozpoczęła się między 25 a 75 milionami lat temu, kiedy pingwin (indywidualnie skatalogowany jako NGC 2936) i jajo (NGC 2937) zakończyły swoje pierwsze przejście. Będą nadal się poruszać i oscylować, wykonując o wiele więcej pętli, zanim za setki milionów lat połączą się w jedną galaktykę.

Dwa pingwiny i dwa jajka — dwie zupełnie różne kolory! Kosmiczny Teleskop Hubble’a uchwycił światło widzialne podczas obserwacji Arp 142, zwanej Pingwinem i Jajkiem, w 2013 roku. Po prawej, widok tego samego obszaru w bliskiej podczerwieni z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba. Prawa autorskie: NASA, Europejska Agencja Kosmiczna, Kanadyjska Agencja Kosmiczna, Instytut Nauk o Kosmosie

Ewolucja pingwina i jaja

Przed pierwszym podejściem pingwin miał kształt spiralny. Dziś jej centrum galaktyczne świeci jak oko, a jego rozwinięte ramiona tworzą dziób, głowę, kręgosłup i wachlarzyk.

Podobnie jak wszystkie galaktyki spiralne, Galaktyka Pingwin jest nadal bardzo bogata w gaz i pył. Cienkie obszary gazu i pyłu w Galaktyce Pingwina zostały dotknięte „tańcem” galaktyk, powodując ich zderzanie się falami i powstawanie gwiazd. Szukaj tych obszarów w dwóch miejscach: w czymś, co wygląda jak ryba w „dziobie” i „piórach” w „ogonie”.

Te młode gwiazdy otaczają przypominająca dym materia zawierająca cząsteczki zawierające węgiel, znane jako wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, które Webb ma wyjątkową zdolność do wykrywania. Pył widoczny w postaci głębokich, bladopomarańczowych łuków jest również rozproszony od dzioba po pióra ogona.

Natomiast zwarty kształt jaja pozostał w dużej mierze niezmieniony. Jako galaktyka eliptyczna jest pełna starszych gwiazd i zawiera znacznie mniej gazu i pyłu, które można wciągnąć, tworząc nowe gwiazdy. Gdyby obie galaktyki były spiralne, każda zakończyłaby pierwszy „skręt”, tworząc nowe gwiazdy i skręcone loki, zwane ogonami pływowymi.

Kolejny powód, dla którego jajo wyglądało na nienaruszone: galaktyki te mają mniej więcej tę samą masę lub wagę, dlatego pingwin nie pożarł ani nie zniekształcił mniejszego jaja.

Ten film przedstawia Arp 142, parę oddziałujących galaktyk znaną jako Pingwin i Jajko, znajdującą się 326 milionów lat świetlnych od Ziemi. Podróż rozpoczyna się i kończy nowym zdjęciem w średniej i bliskiej podczerwieni z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba i obejmuje krótkie przyciemnienie obrazu w świetle widzialnym z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba. Kosmiczny teleskop HubbleParę dzieli zaledwie 100 000 lat świetlnych – to stosunkowo niewielka odległość w kategoriach astronomicznych. droga Mleczna Galaktyka jest oddalona od swojej najbliższej sąsiadki, Galaktyki Andromedy, o około 2,5 miliona lat świetlnych. Ta trasa pokazuje, co wydarzyło się od czasu ich interakcji, w tym łączącą ich niebieską mgłę. Poszukaj także kontrastujących widoków galaktyki spiralnej u góry, po prawej, która „znika” na zdjęciu w średniej podczerwieni z Teleskopu Webba. Prawa autorskie: NASA, ESA, Kanadyjska Agencja Kosmiczna, Instytut Nauk o Kosmosie, Daniel Kirshenblatt (Instytut Nauk o Kosmosie)

Szerszy kontekst interakcji galaktycznych

Szacuje się, że odległość między pingwinem a jajem wynosi około 100 000 lat świetlnych – to bardzo mała odległość w kategoriach astronomicznych. W powiązanym kontekście Galaktykę Drogi Mlecznej i naszą najbliższą sąsiadkę, Galaktykę Andromedy, dzieli odległość około 2,5 miliona lat świetlnych. Obie galaktyki również będą oddziaływać na siebie, ale nie przez około cztery miliardy lat. (Zobacz wideo poniżej).

Ta naukowa wizualizacja symulacji komputerowej przedstawia nieuniknione zderzenie naszej Drogi Mlecznej z Galaktyką Andromedy (znaną również jako Messier 31). Obserwacje wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a sugerują, że obie galaktyki, przyciągane przez wzajemne przyciąganie grawitacyjne, zderzą się ze sobą w wyniku niemal bezpośredniego zderzenia za około 4 miliardy lat.

Teraz spójrz w prawy górny róg, aby dostrzec galaktykę, która nie należy do tej grupy. Ta skierowana krawędzią galaktyka, skatalogowana jako PGC 1237172, znajduje się 100 milionów lat świetlnych bliżej Ziemi. Jest również bardzo młody i pełen nowych niebieskich gwiazd.

Chcesz kolejną sztuczkę? Przewiń do obrazu internetowego emitującego wyłącznie średnią podczerwień (drugi obraz na tej stronie), aby zobaczyć, jak PGC 1237172 praktycznie znika. Światło średniej podczerwieni wychwytuje w dużej mierze starsze, chłodniejsze gwiazdy i niesamowitą ilość pyłu. Ponieważ liczba gwiazd w galaktyce jest tak mała, „znikają” one w świetle średniej podczerwieni.

Poświęć także chwilę na usunięcie tła. Obraz internetowy pełen odległych galaktyk. Niektóre przybierają kształty spiralne i owalne, jak te wplecione w „pióra ogonowe” pingwina, podczas gdy inne są rozproszone po całym obszarze jako bezkształtne plamy. Jest to dowód na czułość i dokładność instrumentów na podczerwień teleskopu. (Porównaj widok Webba z obserwacją z 2018 r., w której połączono światło podczerwone z wycofanego z użytku Kosmicznego Teleskopu Spitzera należącego do NASA z bliską podczerwienią i światłem widzialnym z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a.) Chociaż te obserwacje trwały tylko kilka godzin, Ale Webb odkrył galaktyki bardziej odległe, bardziej czerwone, i bardziej zakurzony niż poprzednie teleskopy — to kolejny powód, aby oczekiwać, że Webb będzie nadal poszerzał naszą wiedzę o wszystkim we wszechświecie.

Ta wizualizacja przedstawia trójwymiarową strukturę Arp 142, pary oddziałujących ze sobą galaktyk nazywanych Pingwinem i Jajkiem, widzianą w świetle bliskiej podczerwieni przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba.

Arp 142 znajduje się 326 milionów lat świetlnych od Ziemi, w gwiazdozbiorze Hydry.

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba jest najważniejszym na świecie obserwatorium nauk kosmicznych. Teleskop Jamesa Webba rozwiązuje tajemnice naszego Układu Słonecznego, spoglądając poza niego, na odległe światy wokół innych gwiazd i badając tajemnicze struktury oraz pochodzenie naszego wszechświata i nasze w nim miejsce. Teleskop Jamesa Webba to międzynarodowy program prowadzony przez NASA wraz ze swoim partnerem, Europejską Agencją Kosmiczną (ESA).Europejska Agencja Kosmiczna) i Kanadyjska Agencja Kosmiczna (CSA).