W wieku 99 lat umiera ostatnia z nowożeńców Joyce Randolph

Zmarła Joyce Randolph, która grała Trixie Norton, chichoczącą żonę pracownika kanalizacji o gumowych kończynach, na zawsze uwikłaną w plany szybkiego wzbogacenia się aroganckiego sąsiada i inne niebezpieczeństwa życiowe w klasycznym serialu komediowym z lat 50. „Miesiąc miodowy”. Jej dom jest na Manhattanie. To było 99.

Jej syn, Randolph Charles, potwierdził jej śmierć Associated Press.

Był to ostatni ocalały z czteroosobowej ekipy, która zdominowała zwyczaje milionów widzów w sobotnie wieczory w złotej erze telewizji na żywo, a następnie przez dziesięciolecia w retransmisjach i domowym wideo. Jackie Gleason (Ralph Kramden) zmarł w 1987 roku; Audrey Meadows (żona Ralpha, Alice) w 1996; i Art Carney (Ed Norton) w 2003 roku.

W czasach, gdy telefony, telewizory i lodówki były symbolami statusu w kamienicach na Brooklynie, Kramdenowie nie mieli z czego zapłacić 62 dolarów tygodniowo pensji kierowcy autobusu. Odzwierciedlając doświadczenia amerykańskiej klasy robotniczej, walczyli o lepsze życie, dzielili rozczarowania i dobrze się bawili, nawet jeśli w Asbury Park nie było kopalni uranu ani rynku świecących w ciemności tapet, pizzy zero kalorii czy Krammara.” „Pyszna tajemnicza przystawka”, która okazuje się być karmą dla psów.

W roli Trixie pani Randolph grała żonę z góry, która krzyżuje ramiona i współczuje swojej najlepszej przyjaciółce Alice z powodu uzależnionych mężów, którzy w jakiś sposób upili się sokiem winogronowym, natknęli się na torbę z fałszywymi pieniędzmi mafii i wymyślili „podręczny w użyciu” gadżet kuchenny, który potrafi… podstawowy”. A jabłko” i po całym roku oczekiwania na konferencję Międzynarodowego Systemu Przyjaznych Szopów wsiedli do złego pociągu.

Chociaż jej postać była mniej rozwinięta niż pozostałe, entuzjaści szanowali panią Randolph jako ostatnie żywe ogniwo inspirującego szaleństwa serialu, który zyskał kultową rzeszę fanów, z fanklubami, ezoterycznymi konkursami ciekawostek i sprzedażą pamiątek. Na spotkaniu Królewskiego Towarzystwa Długowieczności i Ochrony Nowożeńców (RALPH) na Long Island w 1984 r. można było kupić mundur kierowcy autobusu w rozmiarze 52 lub pożądany śliniaczek Trixie.

Pani Randolph występowała w okresie największej świetności programu, od 1951 do 1957 roku. Jej pierwszy skecz dotyczył „Cavalcade of Stars” – programu rozrywkowego w sieci DuMont z udziałem pana Gleasona. Od 1952 do 1954 występował w programie CBS „The Jackie Gleason Show”. Od 1955 do 1956 roku serial był samodzielnym, półgodzinnym serialem CBS, składającym się z 39 odcinków nakręconych na żywo przed 1000-osobową publicznością. Wreszcie w 1957 roku pojawiła się ponownie w programie „The Jackie Gleason Show”.

U szczytu popularności serialu pani Randolph była najniżej opłacaną gwiazdą, zarabiając 500 dolarów tygodniowo. Pan Gleason miał wielomilionowe kontrakty, ale pokrywał wszystkie koszty produkcji i zarabiał od 65 000 do 70 000 dolarów na odcinku. Pan Carney otrzymywał 3500 dolarów tygodniowo, a pani Meadows 2000 dolarów tygodniowo.

Obsada nie miała złudzeń co do tworzenia historii telewizji, a dla pani Randolph „The Honeymooners” nie była tylko pracą na pełny etat. Była tylko jedna próba, na kilka godzin przed emisją.

„Nie widzieliśmy Jackie aż do 11 rano w sobotę, rano w dniu programu” – wspomina w wywiadzie dla „The New York Times”. „W porze lunchu była tylko jedna runda z Jackiem. Powiedział, że komedia nie wyjdzie, jeśli będzie przećwiczona.

Joyce Sirola urodziła się 21 października 1924 roku w Detroit jako jedno z dwójki dzieci Carla i Mary Sirola. Jej ojciec, fiński imigrant, był rzeźnikiem.

Ukończyła Cooley High School w Detroit i w 1943 roku przeniosła się do Nowego Jorku. Zaczęła grać w wieku 19 lat, dołączając do wytwórni drogowej produkującej „Stage Door”.

Po trasie koncertowej z „Abie's Irish Rose” i „Good Night, Ladies” zadebiutowała na Broadwayu w 1945 roku w „A Goose for the Gander” z Glorią Swanson w roli głównej. Pod koniec lat czterdziestych coraz częściej pojawiała się w telewizji, widywana z Eddiem Cantorem, Dannym Thomasem, Fredem Allenem oraz zespołem komediowym Deana Martina i Jerry'ego Lewisa.

Pan Gleason odkrył ją w reklamie gumy do żucia z 1951 roku i zatrudnił ją do wykonania skeczu w swoim filmie „Cavalcade of Stars”. Później dołączyła do „The Honeymooners”, zastępując po jednym występie Elaine Stritch w roli Trixie. Już wtedy była znana jako Joyce Randolph.

„Miesiąc miodowy” był szczytem jej kariery, ale dał jej czas na wiele innych ról telewizyjnych, często jako ofiara morderstwa i chaosu. „W zeszłym roku” – podano na profilu New York Daily News z 1952 r. – „aktorka telewizyjna Joyce Randolph została postrzelona 14 razy, cztery razy uduszona, trzykrotnie dźgnięta nożem, dwukrotnie wyrzucona przez okno i przejechana przez pędzący samochód”.

W 1955 roku pani Randolph poślubiła Richarda Charlesa, dyrektora biznesowego. Mieli syna Randolpha. Jej mąż zmarł w 1997 r.

Informacje o ocalałych nie były od razu dostępne.

Po opuszczeniu „The Honeymooners”, który wznowiono w latach 60. i 70. z inną obsadą, zaczęła występować w prasie i w dużej mierze porzuciła aktorstwo, z wyjątkiem sporadycznych występów w telewizji i osobistych.

Pani Randolph jest oddana Posąg z brązu mierzący osiem stóp wysokości dla pana Gleasona na terminalu autobusowym Port Authority w 2000 r. Otrzymała owację na stojąco podczas gali USO w Nowym Jorku w 2006 r.

„Myślę, że wszyscy ci młodzi żołnierze piechoty morskiej oglądają telewizję” – powiedziała.