Uran „nigdy nie wyglądał lepiej” na tym oszałamiającym zdjęciu z Teleskopu Webba — Ars Technica

Saturn może być planetą w naszym Układzie Słonecznym znaną ze swoich niesamowitych pierścieni, ale lodowy gigant Uran ma również system 13 zachodzących na siebie pierścieni. Jedenaście z tych pierścieni – dziewięć głównych i dwa słabe pierścienie ziemi – jest wyraźnie widocznych w Najnowsze niesamowite zdjęcie Z Kosmicznego Teleskopu Webba NASA. Przyszłe zdjęcia powinny ujawnić dwa pozostałe słabe pierścienie zewnętrzne, które zostały odkryte za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a w 2007 roku.

„Uran nigdy nie był lepszy. Naprawdę”. NASA napisała na Twitterze. „Tylko Voyager 2 i Keck (z optyką adaptacyjną) sfotografowały wcześniej najsłabsze pierścienie planety i nie było to tak wyraźne, jak pierwsze spojrzenie Weba na tego lodowego olbrzyma, które również podkreśla jasne cechy atmosferyczne”.

Jak wspomniano wcześniej, Teleskop Webba wystartował w grudniu 2021 r., a po rozłożeniu osłony przeciwsłonecznej i wiszącego lustra przez kilka miesięcy zaczął robić niesamowite zdjęcia. Najpierw był obraz wszechświata w głębokim polu, który został opublikowany w lipcu ubiegłego roku. Następnie wykonano zdjęcia atmosfer egzoplanet, Mgławicy Pierścień Południowy, grupy oddziałujących ze sobą galaktyk zwanych Kwintetem Stephana oraz Mgławicy Carina, obszaru gwiazdotwórczego oddalonego o około 7600 lat świetlnych. Mówi się, że te obrazy doprowadziły astronomów do płaczu.

W sierpniu ubiegłego roku otrzymaliśmy niezwykłe zdjęcia Jowisza, w tym zorze polarne na biegunach spowodowane silnym polem magnetycznym Jowisza, a także jego cienkie pierścienie i dwa małe gazowe olbrzymy. Miesiąc później pojawiło się mozaikowe zdjęcie ukazujące panoramę powstawania gwiazd rozciągającą się na oszałamiającą odległość 340 lat świetlnych w Mgławicy Tarantula – nazwanej tak ze względu na jej długie, pyłowe włókna. Zostaliśmy również potraktowani oszałamiającymi zdjęciami Neptuna i jego pierścieni, których nie obserwowano bezpośrednio od czasu przelotu sondy Voyager 2 w pobliżu planety w 1989 roku.

W październiku Teleskop Webba dał nam oszałamiający nowy obraz filary stworzenia— prawdopodobnie najsłynniejsze zdjęcie wykonane przez poprzednika Webba, The Kosmiczny teleskop Hubblew 1995 r. W następnym miesiącu teleskop dostarczył astronomom nowych wskazówek dotyczących formowania się nowej gwiazdy, z niesamowity obraz Z ciemnego obłoku w kształcie klepsydry otaczającego protogwiazdę, obiekt znany jako L1527.

Uran jest jedyną planetą w naszym Układzie Słonecznym, która podczas obrotu lekko przechyla się na bok. To wyjątkowe nachylenie prowadzi do bardziej ekstremalnych pór roku: 42 lata światła słonecznego i 42 lata ciemności w ciągu 84 lat orbity wokół Słońca, Według NASA. Na tym zdjęciu uchwycono również niewielką jasność w centrum północnej czapy polarnej planety zwróconej w stronę Słońca, a także kilka jasnych chmur, które prawdopodobnie są wynikiem aktywności sztormowej. Dane zebrane przez teleskop Webba powinny pomóc rozwiązać zagadkę, dlaczego czapa polarna pojawia się latem w bezpośrednim świetle słonecznym, a jesienią zanika.

Tych ulepszonych cech polarnych nie widziano wcześniej za pomocą innych potężnych teleskopów, takich jak Hubble czy Obserwatorium Kecka. Ale główny ilustrator Webba, czyli Kamera na podczerwień (NIRCam), dobrze nadaje się do robienia zdjęć bardzo słabych obiektów. Filmy NIRCam blokują wszelkie światło pochodzące z jaśniejszych obiektów w pobliżu, podobnie jak osłona oczu przed jasnym światłem słonecznym pomaga nam skupić się na scenie przed nami. Tak więc NIRCam może pochwalić się większą czułością i możliwością „widzenia” dłuższych fal.

Zdjęcie z listą autorstwa NASA/ESA/CSA/STScI