Ten olbrzym był „czaplą z piekła rodem” – nowe badania odkrywają kontrowersyjne sekrety dinozaurów

Badania przeprowadzone przez paleontologów z Uniwersytetu w Chicago i ich partnerów ujawniają główne wady poprzednich teorii sugerujących, że gigantyczny drapieżnik napędzany żaglami Spinozaur aktywnie polował na swoją ofiarę pod wodą.

Od lat toczy się dyskusja na temat tego, jak to zrobić Okres kredowy– Wiek dinozaurów napędzanych żaglami – Gigant Spinozaur egipski– Polował na swoją ofiarę. Spinozaur Był jednym z największych drapieżników, jakie kiedykolwiek przemierzały lądy i jednym z najlepiej przystosowanych do wody zwierząt, ale czy był to wodny mieszkaniec morza, nurkujący głęboko w poszukiwaniu pożywienia, czy też półwodny ptak brodzący porywający ofiarę z płycizn w pobliżu brzeg?

Nowa analiza przeprowadzona przez paleontologów z Uniwersytet w Chicago Ponownie bada gęstość kości, aby określić swoje nawyki związane z wodą.

Pływak głębinowy czy drapieżnik plażowy?

Podając szczegółowy opis niemal kompletnej próbki Spinozaur Po raz pierwszy została opublikowana w r Nauki W 2014 roku zespół badawczy pod kierunkiem Uniwersytetu w Chicago opisał go jako diabła nawiedzającego plażę lub pływającego po powierzchni, a nie w pełni wodnego podwodnego drapieżnika (przeczytaj więcej o historii Spinozaur i jego pierwsze odkrycie). Później w 2020 roku międzynarodowa grupa badaczy odpowiedziała na ten opis badaniem przeprowadzonym w: Naturawykorzystując nowo odkryte długie kości ogonowe, aby zasugerować, że poruszał się jak węgorz podczas polowania pod wodą.

2022 Natura Badanie przeprowadzone przez kilku tych samych autorów potwierdziło ich ocenę za rok 2020 i jasno to potwierdziło Spinozaur Miał gęste kości, które służyły jako balast podczas nurkowania niczym pingwin. Argumentowali również, że istniały inne spinozaury, takie jak ich starszy afrykański kuzyn SocumimusJego kości były mniej gęste i prawdopodobnie był to ptak brodzący.

Mniej więcej w tym samym czasie w 2022 roku grupa paleontologów z Uniwersytetu w Chicago współpracowała z kolegami z innych krajów, aby przetestować te pomysły, tworząc cyfrowe szkielety i modele cielesne starożytnych organizmów. Spinozaur I Socumimus. Ich wyniki opublikowano w e-ŻycieZnalazłem jedno i drugie Klasyfikować Będzie niestabilny podczas pływania na powierzchni i daleko Bardzo dobrze nadaje się do nurkowania I całkowicie zanurzony.

the Spinozaur Kość udową (po lewej) przecięto cienko piłą diamentową (w środku), aby w powiększeniu ukazać jej strukturę kostną (po prawej). Źródło: Stephanie Baumgart i Evan Saitta

Teraz ten sam zespół zajął się kwestią gęstości kości, pod przewodnictwem starszego autora dr Paula Serino z Uniwersytetu w Chicago i pierwszego autora dr Nathana Myhrvolda, założyciela i dyrektora generalnego Intellectual Ventures. Ich badanie zatytułowane „Diving Dinosaurs? Cautions on Using Bone Pressure and pFDA to Infer Lifestyle” zostało niedawno opublikowane w czasopiśmie. Jeden plus.

„Zrobiliśmy cienkie przekroje tych gatunków, które wykorzystano w obliczeniach gęstości kości, więc pomyśleliśmy, że zaczniemy od próby odtworzenia ich pomiarów” – powiedział Serino, profesor biologii i anatomii organizmu na Uniwersytecie w Chicago. Doprowadził do pierwszego odkrycia nowego Spinozaur Próbka z 2014 r. „Ale napotkaliśmy kilka czynników, które wygenerowały zakres wartości wystarczający do podważenia wniosków”.

Nowe relacje dotyczące starożytnych skamieniałości

Zespół zaczął zadawać nowe pytania dotyczące gęstości kości, np. jak digitalizować cienkie przekroje, gdzie wycinać kości udowe i żebra oraz czy uwzględniać kości więcej niż jednej osoby.

Niektóre współczesne ssaki wodne, takie jak manaty, mają wypukłe, gęste kości, które pomagają im utrzymać się pod wodą, niczym pas balastowy nurka. Duże zwierzęta lądowe, takie jak słonie i dinozaury, mają gęste kości, które utrzymują zwiększoną masę ciała. Większość współczesnych ptaków i wiele, w tym dinozaury Spinozaur Mają odwrotny stan, gdy w płucach lub wewnątrz kości znajdują się worki powietrzne, które działają jak kamizelka ratunkowa zapobiegająca zanurzeniu. Ocena możliwości wodnych gatunków wymarłych m.in Spinozaur Musisz wziąć pod uwagę wszystkie te czynniki.

Biorąc pod uwagę złożoność zrozumienia, co oznacza gęstość kości, Sereno i jego zespół współpracowali z Myhrvoldem, aby ponownie ocenić, w jaki sposób technika statystyczna zostanie wykorzystana podczas turnieju w 2022 roku. Natura Na poparcie tej tezy zastosowano badanie Spinozaur Był nurkiem głębokim. Podejście to jest podobne do elastycznej filogenetycznej analizy dyskryminacyjnej (pFDA). Nauczanie maszynowe: pFDA szkoli algorytm klasyfikacji na zestawie gatunków, których styl życia jest dobrze poznany.

W zasadzie badacze mogliby następnie wykorzystać algorytm do oszacowania prawdopodobieństwa obecności słabo poznanych gatunków, np. m.in Spinozaur Należy do tej czy innej grupy behawioralnej. Jednak w praktyce, Myhrvold powiedział, że istnieją problemy, które należy przezwyciężyć.

„Niestety ta technika działa prawidłowo tylko wtedy, gdy masz dużo danych, dokonujesz kompleksowych porównań i upewniasz się, że dane spełniają określone wymagania statystyczne” – powiedział. „Żaden z tych wymogów nie został spełniony w poprzednim badaniu, więc wyników nie da się potwierdzić w przypadku ponownego zbadania”.

Nowy artykuł powinien pomóc paleontologom zrozumieć niebezpieczeństwa związane z pFDA i innymi rodzajami szerokich analiz statystycznych oraz pomóc im uniknąć. Naukowcy wyjaśniają, że ważne jest stosowanie spójnych i obiektywnych kryteriów przy podejmowaniu decyzji, które gatunki uwzględnić, a które wykluczyć, a także w jaki sposób sklasyfikować ich zachowanie. Wyniki pokazują także, jak ważne jest uwzględnienie błędów pomiarowych i różnic indywidualnych w ocenie gęstości kości.

„Wierzymy Spinozaur„To jeden z największych drapieżników, jaki kiedykolwiek wyewoluował, i potrzebował dodatkowej wytrzymałości kości, aby utrzymać ciężar na stosunkowo krótkich tylnych kończynach” – powiedział Sereno. „Spinozaur Potrafi brodzić w wodach o głębokości ponad sześciu stóp bez unoszenia się na wodzie, może zaatakować ryby dowolnej wielkości za pomocą pazurów i szczęk, ale stopy muszą być mocno osadzone w błocie.

Odniesienie: „Nurkujące dinozaury? Przestrogi dotyczące stosowania kompresji kości i pFDA do wnioskowania o stylu życia” autorstwa Nathana P. Myhrvolda, Stephanie L. Baumgart, Daniela Vidala, Franka E. Fisha, Donalda M. Hendersona, Evana T. Saitty i Paula C. Sereno, 6 marca 2024 r., Jeden plus.
doi: 10.1371/journal.pone.0298957

Dodatkowi autorzy badania to Stephanie L. Baumgarta z Uniwersytet Florydy; Daniel Vidal i Ivan T. Saitta z Uniwersytetu w Chicago; I Franka E. Fish z West Chester University w Pensylwanii; i Donald M. Henderson z Królewskiego Muzeum Paleontologii Tyrrell w Albercie w Kanadzie.