Sędzia Sandra Day O’Connor uhonorowana tytułem „amerykańskiego pioniera” na pogrzebie

Waszyngton – Sandra Day O’Connor, pierwsza kobieta zasiadająca w Sądzie Najwyższym, została uhonorowana na swoim wtorkowym pogrzebie jako sędzia, która przełamała bariery związane z płcią dla kobiet w zawodach prawniczych i była wzorem do naśladowania dla milionów.

O’Connora Zmarł 1 grudnia w Phoenix W wieku 93 lat. Aż do przejścia na emeryturę w 2006 roku O’Connor był ideologicznym centrum Sądu Najwyższego przez ponad dwie dekady, oddając decydujący głos w dziesiątkach spraw, które za jego kadencji miały wpływ na znaczną część życia Amerykanów.

Dziewięciu sędziów i emerytowany sędzia Anthony Kennedy wzięło udział we wtorkowej ceremonii w Katedrze Narodowej w Waszyngtonie. Wśród tych, którzy chwalili zmarłego sędziego, znaleźli się prezydent Biden i prezes Sądu Najwyższego John Roberts.

„Jej zasady są głębokie i najwyższego rzędu i nie trzeba zgadzać się ze wszystkimi jej wnioskami, aby uznać, że jej pragnienie cywilizacji jest autentyczne i jej wiara w zdolność instytucji ludzkich do zmiany życia na lepsze. – stwierdził w swoim wystąpieniu prezydent. „To, jak ucieleśniała takie cechy pod taką presją i analizą, pomogło wzmocnić pozycję pokoleń kobiet w każdej dziedzinie amerykańskiego życia”.

Zanim został wiceprezydentem, był członkiem Senatu przez ponad 30 lat. Biden przypomniał sobie, że przyjął nominację O’Connora do Sądu Najwyższego, gdy był najwyższym demokratą w Senackiej Komisji Sądownictwa.

„W tym procesie widzieliśmy człowieka w każdym wieku. Amerykanie i świat powinni przyjrzeć się jego niezwykłej służbie jako sędziego i, dodam, jako obywatela” – powiedział prezydent, dodając, że O’Connor przełamał „bariery w świat prawny i polityczny oraz świadomość narodu.”

„Niech Bóg błogosławi amerykańską pionierkę Sandrę Day O’Connor” – podsumowała.

Roberts, który przez krótki czas zasiadał w sądzie po nominacji O’Connora w 2005 roku, powiedział, że bariery przełamane przez O’Connora są dziś „prawie nie do pomyślenia”.

„Ta odległość jest miarą czasu, ale jest miarą życia i pracy sędziego O’Connora. W ciągu prawie ćwierćwiecza pracy na korcie był potężnym, wpływowym i ikonicznym sędzią” – powiedział Roberts. „Jego przywództwo ukształtowało zawód prawnika, dając jasno do zrozumienia, że ​​sędziami są zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Czas, kiedy kobiet nie zasiadało w ławach orzekających, wydawał się odległy, ponieważ sędzia O’Connor była tak dobra, kiedy zasiadała w ławach orzekających”.

Prezes Sądu Najwyższego przyznała, że ​​O’Connor borykała się z przeszkodami, począwszy od trudności w zdobyciu pracy po ukończeniu studiów prawniczych, poprzez ustanowienie precedensu jako pierwsza dama Sądu Najwyższego, walkę z rakiem i wychowywanie rodziny, aż po udowodnienie, że jest „świetna” jako sędzia Sądu Najwyższego sprawiedliwość.

„To i wiele więcej musiała zrobić i zrobiła to” – powiedział.

Roberts został pierwotnie wybrany na miejsce O’Connora na ławce rezerwowych, ale ostatecznie zastąpił prezesa Sądu Najwyższego Williama Rehnquista po jego śmierci w 2005 roku.

Pierwsza kobieta w Sądzie Najwyższym

Nominowana do Sądu Najwyższego przez prezydenta Ronalda Reagana i jednomyślnie potwierdzona przez Senat, O’Connor jest pierwszą kobietą sędzią w 191-letniej historii sądu. Ponad cztery dekady po jej historycznym zatwierdzeniu w Sądzie Najwyższym zasiadają obecnie cztery kobiety.

Większość swojej 24-letniej kadencji spędził w centrum uwagi sądu i był ważnym wyborcą wahadłowym w sprawach powodujących podziały, szczególnie tych związanych z aborcją. W 1991 roku O’Connor wraz z Kennedym i sędzią Davidem Souterem orzekł w sprawie Roe v. Wade napisał opinię większości w sprawie, która potwierdziła prawo do aborcji. W 2003 roku napisał opinię większości w sprawie dopuszczającej wąskie stosowanie rasy w decyzjach o przyjęciu na studia.

Ponad 15 lat po opuszczeniu przez O’Connora Sądu Najwyższego konserwatywni sędziowie tego sądu posiadają obecnie większość 6 do 3. Przewróć ikrę I Ukończ programy przyjęć uwzględniające kwestie rasowe. Opinię większości odrzucającą konstytucyjne prawo do aborcji napisał sędzia Samuel Alito, który zastąpił O’Connora w Sądzie Najwyższym.

Urodzony w 1930 roku O’Connor dorastał w południowo-wschodniej Arizonie na rodzinnej farmie bydła znanej jako „Lazy B”. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Stanforda z trzecim miejscem w swojej klasie, dwa miejsca za swoim przyszłym kolegą z Sądu Najwyższego, prezesem Sądu Najwyższego Williamem Rehnquistem.

O’Connor poznała swojego męża, Johna Jaya O’Connora, podczas studiów prawniczych. Zmarł w 2009 roku z powodu powikłań związanych z chorobą Alzheimera.

Przed przystąpieniem do Sądu Najwyższego O’Connor zasiadała w Senacie stanu Arizona i została pierwszą kobietą, która pełniła tę funkcję w jakimkolwiek senacie stanowym, po tym jak została przywódczynią większości w tej izbie. Karierę w sądownictwie rozpoczął w 1974 r., kiedy został wybrany do Sądu Najwyższego hrabstwa Maricopa, a później jako sędzia Sądu Apelacyjnego w Arizonie.

O’Connor przeszła na emeryturę w Sądzie Najwyższym w 2006 roku w wieku 75 lat, aby opiekować się mężem po zdiagnozowaniu u niego choroby Alzheimera. Jednak po odejściu z ławy został zwolennikiem edukacji obywatelskiej i w 2009 roku założył grupę iCivics.

W 2009 roku prezydent Barack Obama wręczył O’Connorowi Prezydencki Medal Wolności, najwyższe odznaczenie cywilne kraju. Zmarł z powodu powikłań związanych z zaawansowaną demencją i chorobami układu oddechowego.