Sędzia Kagan oskarża sędziego Sotomayora o hipokryzję w decyzji Warhola

• Sąd Najwyższy orzekł w czwartek w sprawie dotyczącej praw autorskich dotyczącej dzieł Andy’ego Warhola.
• Sprzeciwiając się większości 7-2, sędzia Kagan oskarżyła swoich kolegów o hipokryzję.
• Napisany dla większości, Kagan powiedział, że decyzja Sotomayera „uniemożliwiłaby wyrażanie nowych pomysłów”.

W swoim zjadliwym sprzeciwie wobec czwartkowego orzeczenia Sądu Najwyższego przeciwko artystom w sprawie o prawa autorskie dotyczące Portretu księcia autorstwa Andy’ego Warhola, sędzia Elena Kagan wymierzyła w swoich kolegów, oskarżając ich o hipokryzję i tłumienie kreatywności, cytując ukochany film Julie Andrews „ Dźwięk muzyki.”

sąd rządzić 7-2 przeciwko Fundacji Andy’ego Warhola w głośnej sprawie, stwierdzającej, że kultowa artystka naruszyła prawa autorskie Lynn Goldsmith do jej portretu księcia, tworząc pomarańczowy sitodruk obrazu. Grafika Warhola została później licencjonowana gigantowi medialnemu Condé Nast za 10 000 USD i wykorzystana na okładce magazynu, a komercyjne wykorzystanie druku było podstawą roszczenia dotyczącego praw autorskich.

Adwokaci Fundacji Warhola i sędziowie sprzeciwu, Kagan i sędzia główny John Roberts, argumentowali, że interpretacja obrazu przez artystę zmieniła oryginalny obraz na tyle, że można go uznać za „dozwolony użytek”, który nie podlega roszczeniom dotyczącym praw autorskich. Większość, w opinii napisanej przez liberalną sędzią Sonię Sotomayor, nie zgodziła się z tym.

W swojej opinii większości Sotomayor napisała: „Wykorzystanie dzieła chronionego prawem autorskim może być dozwolone, między innymi, jeśli ma cel i charakter wystarczająco odmienny od oryginału”. „Jednakże w tym przypadku oryginalne zdjęcie Prince’a wykonane przez Goldsmitha i reprodukcja tego zdjęcia AWF w fotografii licencjonowanej do specjalnego wydania magazynu poświęconego Prince’owi mają zasadniczo ten sam cel, a wykorzystanie ma charakter komercyjny ”.

Przedstawiciele Sądu Najwyższego nie odpowiedzieli natychmiast na prośbę Insidera o komentarz.

Kagan, za zgodą Robertsa, sprzeciwił się stwierdzeniu większości, że druk Warhola nie różni się znacząco od druku Goldsmitha, powołując się na komentarz społeczny przypisywany pracy Warhola i pracochłonny proces sitodruku jako czynniki decydujące o pracy.

„W dzisiejszej opinii jest bardzo mało dowodów na to, że większość faktycznie oglądała te obrazy, nie mówiąc już o opiniach ekspertów na temat ich estetyki i znaczenia” – napisał Kagan.

Kagan powiedział, że każdy mógł przyciąć, spłaszczyć, obrysować i pokolorować obraz, tak jak zrobił to słynny artysta Warhol. Zamiast tego, powiedziała, Warhol zrobił to, co robią artyści, i oparł się na istniejących materiałach, aby stworzyć własne nowe dzieła.

„Większość próbuje zminimalizować różnice wizualne między sitodrukiem Warhola a portretem Goldsmitha, obracając, a następnie nakładając ten pierwszy” — pisze Kagan. „Ale większość stara się za bardzo: ich zmanipulowany obraz w rzeczywistości ujawnia znaczenie kadrowania i zmiany orientacji twarzy, które weszły na obraz Warhola”.

Cytując film Dźwięki muzyki z 1965 roku, Kagan napisał: „Nic nie bierze się z niczego”, zauważają przeciwnicy, „Nic się nie może zdarzyć”. Gdzieś więc w prawie autorskim musi istnieć „zawór ratunkowy”, aby stworzyć coś dobrego.

Kagan odniósł się również do wyroku z 2021 r., Google LLC przeciwko Oracle America, Inc. , gdzie ta sama grupa sędziów odniosła się do dzieła Warhola jako chronionego w ramach dozwolonego użytku, tylko po to, by wycofać te argumenty w swoim ostatnim orzeczeniu.

„Większość twierdzi, że nie jest zawstydzona tym wstydliwym faktem, ponieważ konkretne odniesienie dotyczyło jego puszek z zupą, a nie zdjęć celebrytów” – napisał Kagan. „Ale rozróżnienie między„ komentarzami na temat konsumpcjonizmu ”- co większość opisuje na jego talerzach do zupy – a komentarzami na temat kultury celebrytów, czyli zmieniania ludzi w dobra konsumpcyjne, to właściwie posiekanie bzdur”.

Podczas gdy dla większości Sotomayor argumentował, że orzeczenie zostało wydane ze względu na status gwiazdy Warhola i wykorzystanie jego grafiki do celów komercyjnych, Kagan argumentował, że jego skutki wykroczyłyby daleko poza główne nazwiska i zamiast tego zabiją innowacje z powodu obaw każdego artysty przed złamaniem prawa .

„To zdusi wszelkiego rodzaju kreatywność” – napisał Kagan. „Będzie hamować nową sztukę, muzykę i literaturę. Uniemożliwi wyrażanie nowych idei i realizację nowej wiedzy. Ubożeje nasz świat”.