Rynki wschodzące odnotowały rekordową serię wypłat inwestorów zagranicznych

Inwestorzy zagraniczni wycofywali pieniądze z rynków wschodzących przez pięć kolejnych miesięcy w najdłuższej serii wypłat w historii, podkreślając, jak obawy przed recesją i rosnące stopy procentowe wstrząsają gospodarkami rozwijającymi się.

Transgraniczne odpływy zagranicznych inwestorów w akcje rynków wschodzących i obligacje lokalne wyniosły w tym miesiącu 10,5 miliarda dolarów, zgodnie z danymi tymczasowymi opracowanymi przez Institute of International Finance. Zwiększyło to wypływy w ciągu ostatnich pięciu miesięcy do ponad 38 miliardów dolarów – to najdłuższy okres wypływów netto od czasu rozpoczęcia rekordów w 2005 roku.

Odpływy mogą zaostrzyć eskalację kryzysu finansowego w gospodarkach rozwijających się. W ciągu ostatnich trzech miesięcy Sri Lanka nie spłacała swojego długu państwowego, podobnie jak Bangladesz i Pakistan. Bliżej Międzynarodowego Funduszu Walutowego o pomoc. Inwestorzy obawiają się, że coraz większa liczba emitentów z rynków wschodzących również jest zagrożona.

Wiele krajów rozwijających się o niskich i średnich dochodach cierpi z powodu deprecjacji waluty i rosnących kosztów finansowania zewnętrznego, napędzanych przez podwyżki stóp procentowych przez Rezerwę Federalną USA i obawy przed recesją w głównych gospodarkach rozwiniętych. Stany Zjednoczone w tym tygodniu zarejestrowany Drugi z rzędu skurcz kwartalny.

„EM miał naprawdę szalony rok”, powiedział Karthik Sankaran, główny strateg w Corpay.

Według danych JPMorgan inwestorzy wycofali również w tym roku 30 miliardów dolarów z funduszy obligacji walutowych rynków wschodzących, które inwestują w obligacje emitowane na rynkach kapitałowych w gospodarkach rozwiniętych.

Zgodnie z danymi JPMorgan opracowanymi przez Financial Times, obligacje forex z co najmniej 20 rynków granicznych i wschodzących są notowane przy rentownościach o ponad 10 punktów procentowych wyższych niż porównywalne amerykańskie obligacje skarbowe. Spready na tak wysokich poziomach są często postrzegane jako oznaka poważnych napięć finansowych i ryzyka niewypłacalności.

Oznacza to gwałtowne odwrócenie nastrojów z końca 2021 r. i początku 2022 r., kiedy wielu inwestorów spodziewało się silnego ożywienia gospodarek wschodzących po pandemii. Pod koniec kwietnia tego roku waluty i inne aktywa eksportujące towary na rynkach wschodzących, takich jak Brazylia i Kolumbia, radziły sobie dobrze dzięki wyższym cenom ropy i innych surowców w następstwie inwazji Rosji na Ukrainę.

Jednak obawy przed globalną recesją, inflacją, gwałtownymi podwyżkami stóp procentowych w USA i spowolnieniem chińskiego wzrostu gospodarczego spowodowały, że wielu inwestorów wycofało się z aktywów rynków wschodzących.

Jonathan Forton Vargas, ekonomista w Instytucie Finansów Międzynarodowych, powiedział, że wypłaty transgraniczne były niezwykle rozpowszechnione na rynkach wschodzących; W poprzednich odcinkach odpływy z jednego regionu były częściowo równoważone odpływami do drugiego.

„Tym razem sentyment jest uogólniony na stronę negatywną” – powiedział.

Analitycy ostrzegali również, że w przeciwieństwie do poprzednich epizodów, istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że warunki globalne zmienią się na korzyść rynków wschodzących.

„Stanowisko Fed wydaje się bardzo różnić od tego, które miały miejsce w poprzednich cyklach”, powiedział Adam Wolfe, ekonomista rynków wschodzących w Absolute Strategy Research. „Oni są bardziej skłonni zaryzykować recesję w USA i zaryzykować destabilizację rynków finansowych w celu obniżenia inflacji”.

Ostrzegł, że niewiele jest oznak ożywienia gospodarczego w Chinach, największym na świecie wschodzącym rynku. Ogranicza to ich zdolność do napędzania ożywienia w innych krajach rozwijających się, które są od nich zależne jako rynek eksportowy i Źródło finansowania.

„Chiński system finansowy znalazł się pod presją spowolnienia gospodarczego w ostatnim roku, co naprawdę ograniczyło zdolność jego banków do dalszego refinansowania wszystkich swoich pożyczek na inne rynki wschodzące” – powiedział Wolf.

W niedzielnym raporcie podkreślono obawy o siłę ożywienia gospodarczego w Chinach. Oficjalny wskaźnik PMI dla przemysłu, który przeprowadza ankiety wśród kadry kierowniczej na takie tematy, jak produkcja i nowe zamówienia, spadł w lipcu do 49 z 50,2 w czerwcu.

Odczyt sugeruje, że aktywność w rozrastającym się sektorze fabryk w kraju, będącym głównym motorem wzrostu rynków wschodzących, spadła na terytorium kurczenia się. Według ekonomistów Goldman Sachs, spadek ten był spowodowany „słabym popytem na rynku i cięciami produkcji w energochłonnych branżach”.

Tymczasem niewypłacalność Sri Lanki w zakresie zadłużenia zagranicznego sprawiła, że ​​wielu inwestorów zastanawia się, kto będzie kolejnym pożyczkobiorcą państwowym, który rozpocznie restrukturyzację.

Spready amerykańskich obligacji skarbowych na obligacje zagraniczne wyemitowane na przykład przez Ghanę wzrosły w tym roku ponad dwukrotnie, ponieważ inwestorzy zwiększyli ryzyko niewypłacalności lub restrukturyzacji. Niezwykle wysokie koszty obsługi zadłużenia powodują erozję rezerw walutowych Ghany, które spadły z 9,7 mld USD na koniec 2021 r. do 7,7 mld USD na koniec czerwca, w tempie 1 mld USD na kwartał.

Jeśli to się utrzyma, „w ciągu czterech kwartałów rezerwy nagle osiągną poziom, przy którym rynki zaczynają się naprawdę martwić” – powiedział Kevin Daly, dyrektor ds. inwestycji w Abrdn. Dodał, że rząd prawie na pewno nie zrealizuje swoich celów fiskalnych na ten rok, więc wyczerpywanie rezerw będzie kontynuowane.

Koszty finansowania zewnętrznego dla głównych rynków wschodzących, takich jak Brazylia, Meksyk, Indie i RPA również wzrosły w tym roku, ale o mniejszy procent. Wiele dużych gospodarek wcześnie przeszło do walki z inflacją i wprowadziło politykę, która chroniła je przed zewnętrznymi wstrząsami.

Jedynym dużym problemem jest Turcja, gdzie rządowe działania mające na celu wsparcie lira przy jednoczesnej odmowie podniesienia stóp procentowych – w efekcie zobowiązanie do pokrycia kosztów deprecjacji waluty krajowym deponentom za utrzymanie waluty – wiążą się z wysokimi kosztami finansowymi.

Wolf powiedział, że takie środki mogą działać tylko wtedy, gdy Turcja ma nadwyżkę na rachunku obrotów bieżących, co jest rzadkością. „Jeśli potrzebują zewnętrznego finansowania, systemy te w końcu upadną”.

Jednak inne duże gospodarki wschodzące stoją w obliczu podobnej presji, dodał: Poleganie na finansowaniu dłużnym oznacza, że ​​ostatecznie rządy muszą ograniczyć popyt wewnętrzny, aby kontrolować zadłużenie, co może prowadzić do recesji.

Forton Vargas powiedział, że było trochę ucieczki od sprzedaży. „Zaskakujące jest to, jak silne odwróciły się nastroje” – powiedział. Eksporterzy surowców jeszcze kilka tygodni temu byli drogimi inwestorami. Nie ma już drogich.

Dodatkowe reportaże Kate Dugwid w Londynie