Problem został odkryty na Kosmicznym Teleskopie Jamesa Webba – MIRI Anomaly

Spektroskopia MIRI Teleskop Kosmiczny Jamesa Webba: Wiązka światła pochodząca z teleskopu jest następnie wyświetlana w kolorze ciemnoniebieskim, gdy wpada do urządzenia przez lusterko umieszczone na górze urządzenia i działa jak lornetka.
Następnie seria luster przekierowuje światło w kierunku dolnej części instrumentów, gdzie znajduje się zestaw 4 jednostek spektralnych. Tam wiązka światła jest dzielona przez elementy optyczne zwane dichroizmem na 4 wiązki odpowiadające różnym częściom obszaru średniej podczerwieni. Każdy promień wchodzi do własnej zintegrowanej jednostki terenowej; Te komponenty rozdzielają i ponownie formatują światło z całego pola widzenia, gotowe do rozproszenia na widma. Wymaga to wielokrotnego zginania, odbijania i dzielenia światła, co sprawia, że ​​jest to prawdopodobnie jedna z najbardziej złożonych ścieżek świetlnych Webba.
Aby zakończyć tę niesamowitą podróż, światło każdej wiązki jest rozpraszane przez siatki, tworząc widma, które są następnie rzutowane na dwa detektory MIRI (dwie wiązki na detektor). Niesamowita inżynieria! Źródło: medialab ESA/ATG

Aktualizacja działania urządzenia w średniej podczerwieni

The[{” attribute=””>James Webb Space Telescope’s Mid-Infrared Instrument (MIRI) has four observing modes. During setup for a science observation on August 24, a mechanism that supports one of these modes, known as medium-resolution spectroscopy (MRS), exhibited what appears to be increased friction. This mechanism is a grating wheel that allows astronomers to select between short, medium, and longer wavelengths when making observations using the MRS mode. Following preliminary health checks and investigations into the issue, an anomaly review board was convened on September 6 to assess the best path forward.

Zespół Webba wstrzymał tworzenie notatek w tym trybie monitorowania i kontynuował analizę jego zachowania. Obecnie opracowują również strategie jak najszybszego wznowienia obserwacji MRS. Obserwatorium jest sprawne, a pozostałe trzy tryby monitorowania MIRI – obrazowanie, spektroskopia o niskiej rozdzielczości i koronograf – działają normalnie i pozostają dostępne do obserwacji naukowych.

Instrument Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba (MIRI) widzi światło w zakresie średniej podczerwieni widma elektromagnetycznego o długościach fal dłuższych niż nasze oczy.

MIRI pozwala naukowcom korzystać z wielu technik obserwacyjnych: obrazowania, spektroskopii i chromografii, aby wspierać pełen zakres celów naukowych Webba, od obserwacji naszego Układu Słonecznego i innych układów planetarnych po badanie wczesnego Wszechświata.

Aby upakować wszystkie te tryby w jednym instrumencie, inżynierowie zaprojektowali złożony system optyczny, w którym światło pochodzące z teleskopu Webba podąża złożoną ścieżką 3D, zanim ostatecznie dotrze do detektorów MIRI.

Rendering tego artysty pokazuje ścieżkę do trybu fotografowania MIRI, który zapewnia zarówno możliwości fotokopii, jak i chorografów. Zawiera również prosty spektrofotometr. Najpierw przyjrzymy się jego konstrukcji mechanicznej z trzema widocznymi parami kratownic z włókna węglowego, które zostaną przymocowane do przedziału instrumentów Webba z tyłu teleskopu.

Zwierciadło, które działa jak lornetka, odbiera światło z teleskopu, pokazane w kolorze ciemnoniebieskim, i kieruje je do jednostki obrazowania w MIRI. Wewnątrz urządzenia system luster rekonfiguruje i przekierowuje wiązkę światła, aż dotrze do koła filtrów, gdzie żądany zakres długości fal średniej podczerwieni jest wybierany z zestawu 18 różnych filtrów, każdy z własną funkcją (wiązka przyjmuje światło kolor niebieski w animacji).

Wreszcie inny zestaw luster przejmuje wiązkę światła wychodzącą z koła filtrów i rekonstruuje obraz nieba na detektorach MIRI.

Źródło: medialab ESA/ATG