Prezydent Jemenu przekazuje uprawnienia nowej radzie kierowniczej | wiadomości o polityce

Wygnany prezydent Jemenu, Abd Rabbu Mansour Hadi, przekazał swoje uprawnienia nowej radzie prezydenckiej, co było poważnym politycznym wstrząsem, który nastąpił, gdy wysiłki na rzecz zakończenia wieloletniej wojny w tym kraju nabrały tempa wraz z chwiejnym dwumiesięcznym rozejmem.

Hadi powiedział w oświadczeniu telewizyjnym na początku czwartku, ostatniego dnia rozmów pokojowych prowadzonych w Rijadzie, stolicy Arabii Saudyjskiej, która przewodzi koalicji wojskowej wspierającej uznany na arenie międzynarodowej rząd Jemenu przeciwko rebeliantom Huti.

Hadi dodał, że zadaniem rady będzie negocjowanie z rebeliantami Huti „na stałe zawieszenie broni”.

Zdymisjonował także wiceprezydenta Ali Mohsena al-Ahmara, potężnego działacza wojskowego, i przekazał uprawnienia al-Ahmara Radzie Prezydenckiej. Huti nienawidzili al-Ahmara z powodu poprzednich kampanii wojskowych w ich północnej twierdzy, a od południowców za jego przywódczą rolę w wojnie domowej z północy na południe w 1994 roku.

Po ogłoszeniu, Arabia Saudyjska poinformowała, że ​​planuje 3 miliardy dolarów na wsparcie rozdartej wojną gospodarki Jemenu – 2 miliardy z Rijadu i kolejny miliard ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, które również są częścią koalicji.

Według państwowych mediów królestwo wezwało również do zorganizowania międzynarodowej konferencji w Jemenie.

William Lawrence, profesor nauk politycznych na American University w Waszyngtonie, powiedział Al Jazeerze.

„Miejmy nadzieję, że to się opłaci”.

Na czele nowej Rady Prezydenckiej stoi Rashad Al-Alimi, doradca Hadiego i były minister spraw wewnętrznych w rządzie nieżyjącego prezydenta Alego Abdullaha Saleha.

Al-Alimi ma bliskie powiązania z Arabią Saudyjską i innymi grupami politycznymi w Jemenie, w tym z potężną partią Islah – transnarodową filią Bractwa Muzułmańskiego w Jemenie.

Rada składa się z siedmiu innych członków, z których każdy ma wpływy polityczne i wojskowe na terenie Jemenie. Obejmuje to Aidarous al-Zubaidi, szefa separatystycznej Południowej Rady Tymczasowej – grupy parasolowej zrzeszającej ciężko uzbrojone i dobrze finansowane milicje, którą ZEA wspierają od 2015 roku.

Na członka rady mianował szejka sułtana al-Aradaha, potężnego gubernatora bogatego w energię gubernatorstwa Ma’rib. Podobnie Tariq Saleh, przywódca milicji i bratanek zmarłego prezydenta, który był blisko związany z ZEA.

kryzys humanitarny

Jemen jest w stanie wojny od końca 2014 roku, kiedy Huti zajęli stolicę Sanaa, a Hadi, który w 2012 roku został wybrany do dwuletniego okresu przejściowego po masowych protestach antyrządowych, uciekł na południe.

Długotrwały konflikt doprowadził do tego, co Organizacja Narodów Zjednoczonych określiła jako najgorszy kryzys humanitarny na świecie.

Kraj znajduje się w pierwszym tygodniu dwumiesięcznego rozejmu za pośrednictwem ONZ. To pierwsza przerwa w ogólnopolskich walkach od 2016 roku.

Ale Huti nie biorą udziału w rozmowach w Rijadzie.

Mohammed al-Atab, korespondent Al-Jazeery, powiedział z Sanaa, że ​​Huti „nie robią tego [recognise] Każdy ruch uznanych na arenie międzynarodowej rządu, mówią, że ten krok jest „bezpodstawny”.

Dodał, że wielu w kraju ma nadzieję, że ogłoszenie to doprowadzi do „nowego rozdziału w historii Jemenu”.

„Zmiana i zbliżenie z Huti nigdy nie nastąpi pod przywództwem prezydenta Hadiego” – powiedziała Al Jazeera Elizabeth Kendall, analityk z Uniwersytetu Oksfordzkiego.

„Utknął w sumie na 10 lat i nie jest niepopularnym prezydentem” – powiedział Kendall, dodając, że przywództwo ukraińskiego prezydenta Wołodymyra Zełenskiego mogło uniknąć uwypuklenia wad Hadiego, zwiększając presję na niego, by zrzekł się władzy.

Analityk Crisis Group, Peter Salisbury, napisał na Twitterze, że ogłoszenie to „wielka sprawa”.

„Najważniejsza zmiana w wewnętrznych działaniach bloku anty-Huthi od początku wojny. Jak to faktycznie działa, będzie… co najmniej złożone” – powiedział.

Hadi, były generał armii z południowego Jemenu, przeniósł się na północ pośród zawirowań politycznych w domu w 1986 roku. Awansował, by zostać wiceprezydentem za rządów Saleha, który zjednoczył północny i południowy Jemen w 1990 roku.

Hadi przejął upadającą głowę państwa po protestach Arabskiej Wiosny w 2011 r., które obaliły Saleha, który został później zabity w 2017 r. podczas próby zmiany przynależności.

Hadi był jedynym nazwiskiem na liście do głosowania w wyborach w 2012 roku, którego celem było przeprowadzenie Jemenu przez przejście do demokracji sponsorowanej przez zachodnie i regionalne mocarstwa pod przewodnictwem sąsiedniej Arabii Saudyjskiej.

Stał jednak w obliczu wielu wyzwań, w tym upadku gospodarki i wyzwań związanych z bezpieczeństwem, w okresie, który miał być dwuletnim okresem nadzorowania transformacji.

Hadi nie zdołał zbudować własnej bazy władzy przez dziesięciolecia w mundurze. Po przejęciu władzy rozpoczął „dialog narodowy” w celu opracowania nowej konstytucji, ale wkrótce wszystko się rozpadło.

Armia Saleha i sojusznicy rządowi podkopali tę transformację, gdy bojownicy Al-Kaidy utworzyli małe państwo i zbombardowali Sanę najbardziej śmiercionośnymi bombardowaniami.

Z pomocą jednostek wojskowych lojalnych wobec Saleha, Huti przejęli kontrolę nad Sanaa i zmusili Hadiego do dzielenia się władzą. Kiedy Dialog Narodowy zaproponował konstytucję federalną, została ona odrzucona zarówno przez Hutich, jak i południowych separatystów, aby podważyć ich nowo odkryte wpływy.

Hadi zauważył, że jego były prezydent Saleh nie próbował pomóc mu w konfrontacji z różnymi rywalizującymi politykami i bojownikami.

„Istnieje planowany spisek i sojusze między byłymi interesariuszami, którzy są żądni zemsty”, powiedział Hadi po upadku Sanaa w ręce Huti w 2014 roku.

Huti aresztowali Hadiego na początku 2015 roku, ale ten uciekł i uciekł do południowego portu Aden.

W marcu 2015 r. koalicja pod przywództwem Arabii Saudyjskiej przystąpiła do wojny z Huti i zabrała Hadi do Rijadu.

Wywiązała się wojna między Huti a koalicją dowodzoną przez Saudyjczyków, która zabiła dziesiątki tysięcy i popchnęła Jemen na skraj głodu.

Rząd Hadiego stanął w obliczu tych samych oskarżeń o korupcję i złe zarządzanie, co jego autokratyczny poprzednik, ze strony Huti i nominalnych sojuszników w ramach koalicji.