Prawdziwi naukowcy mieszkali przez rok na fałszywym Marsie w szopie w Teksasie

Czterech naukowców wybrało się na Marsa w czerwcu 2023 r., a następnie wróciło na początku tego miesiąca. Dobry, Poszli do „Symulowanego siedliska Marsa”. W NASAJohnson Space Center w Houston, pierwszy z trzech planowanych centrów kosmicznych. „Badanie zdrowia załogi i wydajności analogowej” Misje Zaplanowana przez NASA misja CHAPEA 1 zakończyła się szczęśliwie i zdrowo, a Kelly Haston (dowódca), Ross Brockwell (inżynier pokładowy), Nathan Jones (oficer medyczny) i Anca Celario (oficer naukowy) byli szczęśliwi. Zaplanuj ich misję Celem była ocena w symulacji możliwości załogi przebywającej na Marsie przez rok. Aby przygotować się na coś naprawdę prawdziwego.

Czy wolno im opuścić normalne ziemskie społeczeństwo na rok? I zarabiać na tym? Zapisz mnie!

„Gratulujemy załodze misji CHAPEA 1 spędzenia roku w symulowanym środowisku Marsa” – powiedział administrator NASA Bill Nelson. „Dzięki misjom Artemis wykorzystamy to, czego nauczyliśmy się na Księżycu i w jego pobliżu, aby zrobić kolejny gigantyczny krok: wysłać pierwszych astronautów na Marsa. Misje CHAPEA mają kluczowe znaczenie dla rozwoju wiedzy i narzędzi potrzebnych ludziom, aby pewnego dnia mogli żyć i pracować na Czerwonej Planecie.”

Kwartet inteligentnych, samotnych profesjonalistów musiał mieszkać razem w rezydencji o powierzchni 1700 stóp kwadratowych wydrukowanej w 3D. Budynek jest naprawdę niezwykły, ponieważ jest zbudowany z betonu zaprojektowanego na bazie podłoża, które można znaleźć na Marsie. Drukarka 3D będzie wykorzystywać marsjańską glebę do produkcji betonu, ponieważ transport betonu w kosmos byłby zbyt ciężki.

Wszystko w misji w Teksasie zaprojektowano tak, aby symulowało życie na Marsie, w tym „chodzenie po Marsie”, obsługę robotów na powierzchni, budowanie i utrzymywanie domów, codzienne ćwiczenia, a nawet uprawę roślin. Nawet łączność między CHAPEA a Centrum Kontroli Misji została sztucznie opóźniona o 22 minuty, aby odtworzyć odległość, jaką musiałby pokonać między dwoma końcami na Marsie i Ziemi.

„Konieczność odbycia 45-minutowej rozmowy w tę i z powrotem oznacza, że ​​naprawdę trzeba myśleć przyszłościowo i formułować komunikację w sposób jasny i zwięzły” – powiedział Celario. „Właściwie bardzo trudno to zrozumieć”.

W wolnym czasie członkowie ekipy oglądali telewizję i czytali książki, które ściągnęli ze sobą na pendrive’a, przez co nie nadążali nawet za aktualną popkulturą. Ci ludzie Nie słyszałem jeszcze „Brat”.Ale na szczęście udało im się wydostać ze sztucznego więzienia kosmicznego W samą porę, żeby zobaczyć „Twisters”.