Po 8 latach ciężkiej pracy indyjskiemu Mangalyaanowi skończyło się paliwo: raport

Bengaluru:

Indyjskiemu Mars Orbiterowi skończyło się paliwo, a jego bateria wyczerpała się do bezpiecznego limitu, podsycając spekulacje, że pierwsza międzyplanetarna misja tego kraju „Mangalyaan” mogła wreszcie wypełnić swoje długie role.

Misja Rs 450 Crore Mars Orbiter została wystrzelona na pokładzie PSLV-C25 5 listopada 2013 r., a statek kosmiczny MOM został pomyślnie wprowadzony na orbitę Marsa 24 września 2014 r. podczas pierwszej próby.

„Na razie nie ma już paliwa. Bateria satelity się wyczerpała” – powiedział PTI źródła w Indyjskiej Organizacji Badań Kosmicznych (ISRO). Utracono łącze.

Jednak żadne oficjalne słowo nie nadeszło od krajowej agencji kosmicznej, która ma tu swoją siedzibę.

Z paliwem na pokładzie ISRO wykonywało manewry orbitalne na statku kosmicznym MOM, aby przenieść go na nową orbitę, aby uniknąć zbliżającego się zaćmienia w przeszłości.

„Ale ostatnio zdarzały się zaćmienia jedno po drugim, w tym jedno, które trwało siedem i pół godziny”, powiedzieli urzędnicy, którzy poprosili o anonimowość, zauważając, że cały materiał pędny na pokładzie starego satelity został zużyty.

„Ponieważ bateria satelity została zaprojektowana tak, aby wytrzymać zaćmienie trwające tylko około 1 godziny i 40 minut, dłuższe zaćmienie rozładuje baterię poza bezpieczny limit” – powiedział inny urzędnik.

Urzędnicy ISRO zauważyli, że Mars Orbiter działa od około ośmiu lat, znacznie dłużej niż sześć miesięcy planowanej misji.

„Wykonał swoją pracę i osiągnął ważne wyniki naukowe” – powiedzieli. Cele misji były przede wszystkim technologiczne i obejmowały zaprojektowanie, ukończenie i wystrzelenie na Marsa statku kosmicznego zdolnego do wystarczająco autonomicznej pracy podczas fazy lotu; Wejdź/uchwyć orbitę Marsa i scenę na orbicie wokół Marsa.

MOM – techniczny projekt pilotażowy – przeniósł pięć ładunków naukowych (łącznie 15 kg) w celu zebrania danych dotyczących geologii powierzchni, morfologii, procesów atmosferycznych, temperatury powierzchni i procesu ucieczki atmosferycznej.

Pięć instrumentów to: Mars Color Camera (MCC), Thermal Infrared Imaging Spectrometer (TIS), Mars Metan Sensor (MSM), Mars Extra Atmospheric Neutral Composition Analyzer (MENCA) i Lyman Alpha Photometer (LAP).

Urzędnicy ISRO zauważyli, że „MOM ma wiele osiągnięć, takich jak opłacalność, krótki czas realizacji, zbiorowe budżetowanie ekonomiczne i miniaturyzacja pięciu heterogenicznych ładunków naukowych”.

Wysoce eliptyczna geometria orbity MOM MCC umożliwiła wykonywanie szybkich zdjęć „pełnego dysku” Marsa w jego najdalszym punkcie i dokładniejszych szczegółów od najbliższego punktu.

MCC wykonało ponad 1000 zdjęć i opublikowało atlas Marsa.

Tymczasem plany misji „Mangalyaan” na czerwoną planetę nie zostały jeszcze potwierdzone.

ISRO ogłosiło „Ogłoszenie możliwości” (AO) dla przyszłej misji Mars Orbiter (MOM-2) w 2016 roku, ale urzędnicy przyznali, że wciąż jest na desce kreślarskiej, z pojawiającymi się „Gaganyaan” i „Chandrayaan-3” oraz „Inclusion”. projektów Aditya – L1 znajduje się na aktualnej liście priorytetów agencji kosmicznej.

AO powiedział: „Następna misja Mars Orbiter jest teraz planowana, aby umożliwić przyszłe wystrzelenie. Od zainteresowanych naukowców w Indiach poproszono o przeprowadzenie eksperymentów na pokładzie Mars Orbiter Mission-2 (MOM-2), aby uwzględnić istotne informacje naukowe Problemy i tematy”. „Jeszcze nie na zatwierdzonej liście”, powiedział PTI wysoki rangą urzędnik ISRO, zapytany o aktualizację MOM-2.

„Musimy formułować propozycje projektów i ładunki w oparciu o szersze konsultacje ze środowiskiem naukowym” – powiedział urzędnik. „To wciąż jest na desce kreślarskiej. Ale do ukończenia pracy potrzeba więcej szczegółów i międzynarodowej współpracy”.

(Z wyjątkiem nagłówka, ta historia nie została zredagowana przez ekipę NDTV i została opublikowana z konsorcjalnego kanału.)