Partia Nelsona Mandeli otrzymała poważny cios wyborczy. Gdzie opuszczasz Afrykę Południową?

Johannesburg, Republika Południowej Afryki
CNN
—

Oczekuje się, że rządzący w Republice Południowej Afryki Afrykański Kongres Narodowy nie uzyska większości po raz pierwszy od 30 lat po wyborach krajowych, które odbyły się w tym tygodniu, co będzie oznaczać największą zmianę polityczną w kraju od zakończenia apartheidu.

Przy wynikach w 90% obszarów głosowania na godzinę 17:10 ET poparcie dla ANC osiągnęło 41,04%. Oficjalna partia opozycyjna, Sojusz Centrowo-Demokratyczny, uzyskała 21,72% głosów.

Za nimi stały dwie odłamowe partie AKN: nowo utworzona Umkhonto Visizwe (MK) pod przewodnictwem Zumy, która otrzymała 13,69% głosów, oraz skrajnie lewicowa partia Bojownicy o Wolność Gospodarczą (EFF), która według danych komisji otrzymała 9,46%. wybory w kraju. pokazać się.

Znudzeni wyborcy zadali partii Nelsona Mandeli druzgocący cios przy urnach wyborczych po latach skandalów korupcyjnych i złego zarządzania gospodarką. W rezultacie AKN będzie zmuszony utworzyć koalicję, aby rządzić najbardziej nierównym krajem na świecie.

Cyril Ramaphosa, prezydent Republiki Południowej Afryki i AKN – który był ulubieńcem Mandeli na następcę po nim na stanowisku przywódcy – obiecał „nowy świt”, kiedy w 2018 r. przejął władzę od byłego prezydenta Jacoba Zumy.

Wielu uważa jednak, że obietnice te nigdy nie zostały spełnione, a wyniki wyborów odzwierciedlają głębokie poczucie frustracji wśród społeczeństwa w związku z kierunkiem, w jakim zmierza kraj. Południowoafrykańczycy mogą teraz stanąć w obliczu tygodni niepewności politycznej, ponieważ AKN stara się osiągnąć porozumienie koalicyjne z byłymi rywalami.

Nagana skierowana pod adresem AKN nie była nieoczekiwana i odzwierciedla powszechne niezadowolenie z partii rządzącej. Jednak skala strat zaskoczyła niektórych.

„Zaobserwowaliśmy, że wyborcy są niezadowoleni z najnowszej historii AKN, w szczególności z tego, co wydarzyło się za czasów Zumy i później” – powiedziała CNN Melanie Verwoerd, analityk i była posłanka ANC.

Verwoerd stwierdził, że ze strony AKN doszło do „ogólnej arogancji i utraty kontaktu z elektoratem powszechnym”, dodając, że partie takie jak MK i Front Zagraniczny wykorzystały to niezadowolenie.

Zuma – zaciekły krytyk Ramaphosy – został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska przywódcy w 2018 r., a w 2021 r. spędził krótki okres w więzieniu za obrazę sądu. W maju Trybunał Konstytucyjny zakazał 82-latkowi kandydowania do parlamentu, ale jego twarz pozostała na karcie do głosowania partii Kneset.

Merytoryczne negocjacje rozpoczną się prawdopodobnie po ogłoszeniu ostatecznych wyników. Partie polityczne będą miały dwa tygodnie na utworzenie rządu koalicyjnego, zanim nowy parlament zbierze się w celu wyboru prezydenta kraju. Jeżeli im się to nie uda, konieczne będzie przeprowadzenie nowych wyborów.

„Nie współczuję panu Ramaphosie i jego partii” – powiedział CNN lider Partii Demokratycznej John Steenhuisen podczas wywiadu w Krajowym Centrum Wyników Wyborów.

To ich niezdolność do uporania się z nieprzewidzianymi sytuacjami pana Zumy oraz jego grzechami zaniedbań i popełnienia przestępstwa doprowadziła do tego, że stał się on teraz siłą polityczną, która przybyła i zniszczyła ich w takich miejscach jak KwaZulu-Natal i innych częściach kraju. „.

Gęsto zaludniona prowincja KwaZulu-Natal na wschodnim wybrzeżu, w której znajduje się główne miasto Durban, tradycyjnie była bastionem konserwatywnej Partii Wolności Inkatha.

Przez lata Zuma stanął w obliczu setek zarzutów o korupcję, oszustwa i wymuszenia. Zawsze zaprzeczał tym wszystkim skandalom i zyskał przydomek „Teflonowego Prezydenta”, ponieważ niewielu polityków byłoby w stanie przetrwać skandale, z którymi się borykał, i przeżyć.

Analitycy, z którymi rozmawiała CNN, w tym Verwoerd, uważają, że najbardziej prawdopodobny sojusz istnieje pomiędzy AKN i DNC. Inni są jednak bardziej sceptyczni co do tego wyniku. Wszyscy zgadzają się, że kraj znajduje się na niezbadanym terytorium.

Steenhausen powiedział CNN, że chce być częścią koalicji rządzącej i wierzy, że sojusz „może zadziałać”. Już przed wyborami Sojusz Demokratyczny utworzył z mniejszymi partiami opozycyjnymi blok zwany Paktem Wielopartyjnym.

To, co nazywa „koalicją zagłady”, to kolejna opcja na stole: porozumienie między AKN a Frontem Demokratycznym lub nawet MK.

Jednak przy takiej pogardzie wśród separatystycznych partii dla Ramaphosy negocjacje mogą wymagać pewnych negocjacji.

Na czele EFF stoi były przywódca młodzieżowy ANC Julius Malema. Popiera konfiskatę ziemi bez odszkodowania i powszechny nacjonalizm państwowy. Manifest Partii Knesetu zawiera zasadniczo podobne idee i wzywa do reformy konstytucji kraju w celu przywrócenia większych uprawnień tradycyjnym przywódcom.

Od zarania demokracji w 1994 r. krajobraz polityczny Republiki Południowej Afryki nie był tak wyraźny.

Jednak niektórzy analitycy uważają – pomimo niepewności – że wyniki tych wyborów mogą oznaczać zwycięstwo demokracji.

„Być może to oznaka dojrzałości demokracji, musimy się zmienić i nigdy nie jest dobrze, gdy jedna partia dominuje w kraju” – powiedział Verwoerd.

„W przyszłości sytuacja może być nieco niestabilna, ale dla demokracji jest to prawdopodobnie dobra rzecz”.

Powiedziała, że ​​pod rządami byłego prezydenta szanse AKN dramatycznie spadły.

„Kiedy nadejdą lata Jacoba Zumy, na pewno nastąpi poślizg” – dodała.

AKN doszła do władzy w 1994 r Obiecuje Aby „budować lepsze życie dla wszystkich” w pierwszych demokratycznych wyborach w kraju zdobyła prawie 63% głosów.

Trzy dekady później szerząca się korupcja, rosnące bezrobocie, paraliżujące przerwy w dostawie prądu i słaby wzrost gospodarczy zbierają swoje żniwo na mieszkańcach Republiki Południowej Afryki.

W ciągu ostatniej dekady gospodarka uległa pogorszeniu, o czym świadczy gwałtowny spadek poziomu życia. Według Bank ŚwiatowyPKB na mieszkańca spadł w stosunku do najwyższego poziomu z 2011 r., przez co mieszkańcy Republiki Południowej Afryki są biedniejsi o 23%.

Republika Południowej Afryki ma najwyższa stopa bezrobocia na świecie, Według Banku Światowego. Nierówność jest również najgorsza na świecie.

Czarni mieszkańcy Afryki Południowej, którzy stanowią 81% populacji, znajdują się w skrajnym punkcie tej tragicznej sytuacji. Bezrobocie i ubóstwo w dalszym ciągu skupiają czarną większość, głównie z powodu niepowodzeń w edukacji publicznej, podczas gdy większość białych mieszkańców Republiki Południowej Afryki ma pracę i zarabia znacznie wyższe płace.

Każdy rząd koalicyjny byłby gorzką pigułką dla AKN i Ramaphosy, którzy wkrótce mogą walczyć o swoje życie polityczne.

Starsi analitycy uważali, że ANC za bardzo polegał na jego dziedzictwie.

„AKN prowadziła kampanię po trzech dekadach swojego istnienia, ale nikt nie patrzył na urzędującego” – powiedział TK Poe, starszy wykładowca w Wits School of Governance w Johannesburgu. Uważa, że ​​Ramaphosa jest „pod presją”.

„Historycznie rzecz biorąc, jest to dla niego zawstydzające. Zawsze opisuje siebie jako następnego Nelsona Mandelę” – Poe powiedział CNN. „Ostatnią rzeczą, jaką pamiętam, jest to, że Nelson Mandela nigdy nie przegrał wyborów” – Poe powiedział CNN.

W tych wyborach wyborcy powiedzieli ANC trzy rzeczy: „Praca, praca, praca” – powiedział Pou.

Nie ma dużej pewności, czy rząd koalicyjny będzie w stanie zaspokoić potrzeby obywateli, ale jedno jest jasne: Republika Południowej Afryki i Afrykański Kongres Narodowy – dawny ruch wyzwoleńczy kierowany przez Mandelę, który zatriumfował nad apartheidem – nigdy nie będą takie same.