Oszałamiające nowe deszcze meteorów z Tau Hercules mogą rozświetlić niebo nad Ameryką Północną

To zdjęcie w podczerwieni z Kosmicznego Teleskopu Spitzera NASA pokazuje pękniętą kometę 73P/Schwassman-Wachmann 3, wyrzucającą się wzdłuż toru pozostałych szczątków podczas wielokrotnych lotów wokół Słońca. Płomieniste ciała to fragmenty i warkocze komety, podczas gdy trajektoria zakurzonej komety to linia łącząca fragmenty. źródło: NASA

Astronomowie są podekscytowani możliwością pojawienia się nowych deszczów meteorów w dniach 30-31 maja, deszcz tau Herkulesa, który ma osiągnąć szczyt w nocy 30 maja i wczesnym rankiem 31 maja.

W 1930 roku niemieccy obserwatorzy Arnold Schwassmann i Arno Arthur Wachmann odkryli kometę znaną jako 73P/Schwassmann-Wachmann lub „SW3”, która krążyła wokół Słońca co 5,4 roku. Ponieważ jest tak słaba, SW3 nie widziano ponownie aż do późnych lat 70., wyglądając bardzo normalnie aż do 1995 r., kiedy astronomowie zdali sobie sprawę, że kometa stała się około 600 razy jaśniejsza i przeszła od słabej smugi do widocznej gołym okiem w miarę jej przechodzenia . Po dalszych badaniach astronomowie zdali sobie sprawę, że SW3 rozbił się na kilka kawałków, rozrzucając szczątki na swojej ścieżce orbitalnej. Do czasu, gdy wróciliśmy w 2006 roku, było to około 70 sztuk i od tego czasu nadal się rozpada.

Jeśli dotrą do nas w tym roku, szczątki SW3 uderzą w ziemską atmosferę bardzo powoli, poruszając się z prędkością 10 mil na sekundę – co oznacza meteoryty znacznie lżejsze niż te należące do eta Aquariids. Ale obserwatorzy gwiazd w Ameryce Północnej zwrócili szczególną uwagę w tym roku, ponieważ promieniowanie tau Herkulesa będzie wysokie na nocnym niebie w spodziewanym czasie szczytu. Co więcej, księżyc jest w nowiu, więc nie będzie światła księżyca, które zmyje słabe meteory.

„To byłoby wydarzenie typu wszystko albo nic. Gdyby szczątki z SW3 podróżowały z prędkością większą niż 220 mil na godzinę, kiedy oddzieliły się od komety, moglibyśmy zobaczyć ładny deszcz meteorów” – powiedział Bill Cook, który prowadzi[{” attribute=””>NASA’s Meteoroid Environment Office at NASA’s Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama.

All the excitement from astronomers and the public has sparked a lot of information about the tau Herculids. Some has been accurate, and some has not.

We get excited about meteor showers, too! But sometimes events like this don’t live up to expectations – it happened with the 2019 Alpha Monocerotid shower, for example. And some astronomers predict a dazzling display of tau Herculids could be “hit or miss.”

So, we’re encouraging eager skywatchers to channel their inner scientists, and look beyond the headlines. Here are the facts:

• On the night of May 30 into the early morning of May 31, Earth will pass through the debris trails of a broken comet called 73P/Schwassmann-Wachmann, or SW3.
• The comet, which broke into large fragments back in 1995, won’t reach this point in its orbit until August.
• If the fragments from were ejected with speeds greater than twice the normal speeds—fast enough to reach Earth—we might get a meteor shower.
• Spitzer observations published in 2009 indicate that at least some fragments are moving fast enough. This is one reason why astronomers are excited.
• If a meteor shower does occur, the tau Herculids move slowly by meteor standards – they will be faint.

Observers in North America under clear, dark skies have the best chance of seeing a tau Herculid shower. The peak time to watch is around 1 a.m. on the East Coast or 10 p.m. on the West Coast.

We can’t be certain what we’ll see. We can only hope it’s spectacular.