Odkrycie nowej planety wielkości Ziemi krążącej wokół gwiazdy, która będzie żyła 100 miliardów lat

Międzynarodowy zespół odkrył planetę wielkości Ziemi krążącą wokół długowiecznego czerwonego karła, zapewniając unikalny wgląd w potencjalnie nadające się do zamieszkania światy. Źródło: SciTechDaily.com

Korzystając z Międzynarodowych Teleskopów Robotycznych, naukowcy odkryli planetę wielkości Ziemi, SPECULOOS-3 b, krążącą wokół ultrachłodnego czerwonego karła w galaktyce. droga Mleczna. Planeta, która jest zablokowana pływowo i prawdopodobnie pozbawiona atmosfery ze względu na intensywne promieniowanie, oferuje nowy wgląd w długowieczne czerwone karły, które, jak się oczekuje, będą jednymi z ostatnich płonących gwiazd we wszechświecie.

Nasza Galaktyka jest skarbnicą czerwonych gwiazd. W rzeczywistości ponad 70% gwiazd Drogi Mlecznej to karły typu M, zwane także czerwonymi karłami. Gwiazdy te są chłodne i ciemne w porównaniu do naszego Słońca, ale często niszczą egzoplanety, które krążą, wysokoenergetycznym promieniowaniem, szczególnie na początku ich życia. I to „życie” trwa wiecznie długi czas. Gwiazdy takie jak nasze Słońce płoną przez około 10 miliardów lat, zanim zamieniają się w głodne czerwone olbrzymy, które pożerają planety znajdujące się zbyt blisko. Karły M płoną przez co najmniej 100 miliardów lat, być może zapewniając oparcie dla życia i dłuższe okno na ewolucję życia.

Międzynarodowy zespół korzystający z teleskopów automatycznych na całym świecie odkrył niedawno planetę wielkości Ziemi krążącą wokół ultrachłodnego czerwonego karła, najlżejszej i najdłużej żyjącej gwiazdy wśród gwiazd. Kiedy wszechświat stanie się zimny i ciemny, będą to ostatnie gwiazdy, które wypalą się.

Odkrycie

the Egzoplaneta SPECULOOS-3 b znajduje się około 55 lat świetlnych od Ziemi (naprawdę blisko, biorąc pod uwagę skalę kosmiczną!) i ma mniej więcej ten sam rozmiar. Rok tam, jeden obrót wokół gwiazdy, zajmuje około 17 godzin. Jednak dni i noce mogą nigdy się nie kończyć: uważa się, że planeta jest zablokowana pływowo, więc ta sama strona, zwana stroną dzienną, zawsze jest zwrócona w stronę gwiazdy, tak jak Księżyc do Ziemi. Nocna strona zostanie zapieczętowana w niekończącej się ciemności.

Artystyczna koncepcja egzoplanety SPECULOOS-3 b krążącej wokół swojego czerwonego karła. Planeta jest tak duża jak Ziemia, a jej gwiazda jest nieco większa od Jowisza – ale znacznie masywniejsza. Źródło: Leonel Garcia

Badanie ultrazimnych karłów

W naszym zakątku galaktyki ultrachłodne gwiazdy karłowate są wszędzie. Są tak słabe, że ich populacje planetarne są w dużej mierze niezbadane. Projekt SPECULOOS (Search for Planets Obscuring Ultracool Stars), prowadzony przez Michaela Gillona z Uniwersytetu w Liège w Belgii, ma to zmienić. Niebo zdobią ultrachłodne gwiazdy karłowate, więc będziesz musiał je obserwować jedna po drugiej przez tygodnie, aby mieć dużą szansę na dostrzeżenie planet tranzytujących. Aby to osiągnąć, potrzebujesz dedykowanej sieci profesjonalnych teleskopów. To jest koncepcja SPECULOOS.

„Specjalnie zaprojektowaliśmy SPECULOOS do badania pobliskich ultrachłodnych gwiazd karłowatych w poszukiwaniu planet skalistych” – powiedział Gillon. „Dzięki prototypowi SPECULOOS i kluczowej pomocy ze strony NASA Kosmicznym Teleskopem Spitzera odkryliśmy słynny system TRAPPIST-1. To był doskonały początek!

Gillon jest głównym autorem artykułu ogłaszającego odkrycie planety, który ukazał się 15 maja 2024 roku w czasopiśmie Astronomia przyrodnicza. Projekt jest przedsięwzięciem prawdziwie międzynarodowym, realizowanym we współpracy z uniwersytetami w Cambridge, Birmingham, Bernie, MIT i ETH Zurich.

Gwiazda SPECULOOS-3 jest o tysiące stopni chłodniejsza od naszego Słońca, a jej średnia temperatura wynosi około 2627°C, ale uderza w swoją planetę promieniowaniem, co oznacza, że ​​prawdopodobnie nie ma atmosfery.

Zobaczenie gwiazdy, a co dopiero planety, jest osiągnięciem samym w sobie. „Chociaż ten konkretny czerwony karzeł jest ponad tysiąc razy słabszy od Słońca, jego planeta krąży w znacznie mniejszej odległości niż Ziemia” – powiedziała Katherine Clark, współautorka i badaczka ze stopniem doktora w Laboratorium Napędów Odrzutowych NASA Aby ogrzać powierzchnię planety . W południowej Kalifornii.

Zabawne fakty

• Chociaż planeta jest tak duża jak Ziemia, jej gwiazda jest nieco większa Jowisz – Ale o wiele bardziej masywny.
• Planeta otrzymuje około 16 razy więcej energii na sekundę niż Ziemia otrzymuje od Słońca.
• Czy złapałeś połączenie cookie? SPECULOOS Planet Discovery ma taką samą nazwę jak korzenne kruche ciastko. Oboje pochodzą z Belgii. słodki!

Następne kroki

SPECULOOS-3 b jest doskonałym kandydatem do dalszych obserwacji za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba. Nie tylko dowiemy się o możliwości istnienia atmosfery i minerałów powierzchniowych, ale może również pomóc nam zrozumieć gwiezdne sąsiedztwo i nasze w nim miejsce.

„Robimy ogromne postępy w badaniach planet krążących wokół innych gwiazd. Osiągnęliśmy obecnie punkt, w którym możemy szczegółowo wykrywać i badać egzoplanety wielkości Ziemi. „Robimy ogromne postępy w badaniach planet krążących wokół innych gwiazd”. powiedział Steve P. Howell, jeden z odkrywców planet w Centrum Badawczym Ames w Dolinie Krzemowej NASA. Następnym zadaniem będzie ustalenie, czy któraś z nich nadaje się do zamieszkania, a nawet zamieszkania.

Więcej o tym odkryciu:

Odniesienie: „Odkrycie egzoplanety wielkości Ziemi krążącej wokół ultrachłodnego karła SPECULOOS-3” autorstwa Michaela Gillona i Petera B. Pedersena i Benjamina V. Rackham, Georgina Dranfield, Elsa Ducrot, Khaled Al-Barqawi, Artem Burdanow, Urs Schrofenegger, Yelin Gomez Maco-Chiu, Susan M. Lederera, Rui Alonso, Adama J. Burgasser, Steve B. Howell, Norio Narita, Julien de Wit, Brice Olivier Demaury, Didier Queloz, Amaury HMG Triaud, Laetitia Delrez, Emmanuelle Jehin, Matthew J. Hutton, Leonel J. Garcia, Claudia Jano Muñoz, Catriona A. Murray, Francisco J. Pozuelos, Daniel Sebastian, Mathilde Timmermans, Samantha J. Thompson, Sebastian Zuniga Fernandez, Jesús Acetono, Cristian Ajanzi, Pedro J. Amado, Thomas Bycroft, Zuhair Bin Khaldun, David Berardo, Emeline Polmont, Katherine A. Clarka, Yasmin T. Davis, Fatima Davoudi, Zoe L. de Bourse, Jerome B. de Leon, Masahiro Ikoma, Kai Ikuta, Keisuke Isogai, Izuru Fukuda i Akihiko. Fukui, Roman Gerasimov, Murat Gashui, Maximilian N. Günther, Samantha Hasler, Yuya Hayashi, Kevin Heng, Renyu Hu, Taiki Kagitani, Yugo Kawai, Kyo Kawauchi, Daniel Kitzmann, Daniel DB Cole, Monika Lindell, John H. Livingston, Shentong . Liu, Eric A. Mayer Valdés, Mayuko Mori, James J. McCormack, Felipe Morgas, Prajwal Niraula, Enrique Bali, Elsie Blaucho-Frayne, Rafael Rebollo, Lawrence Sabin, Yannick Schacki, Nicole Schanech, Frank Celces, Alfredo Sotta, Manu Stalbort. , Mateusz R. Stojący, Kevan J. Stasson, Motohide Tamura, Yuka Terada, Christopher A. Thiessen, Martin Torbet, Valerie van Grootel, Roberto Varas, Noriharu Watanabe i Francis Zhong Lang, 15 maja 2024 r., Astronomia przyrodnicza.
doi: 10.1038/s41550-024-02271-2