Ocaleni z Francji odważą się na masowy napad na Messiego i Argentynę | Mistrzostwa Świata 2022

jestemf Francja to nowe Niemcy Zachodnie – nieugięte pod presją, obojętne, powiedzmy, neutralne serca – to może cofnij się w czasie do 1986 roku. Jeśli tak, to dobra wiadomość dla Argentyny. Minęło 36 lat, odkąd Amerykanie z Ameryki Południowej pokonali Niemców z Zachodu w emocjonującym finale. Zanim mistrzostwa świata zakończą się na stadionie Lucille, większość fanów piłki nożnej będzie miała nadzieję, że w końcu dostanie w swoje ręce Lionela Messiego. Zasłużył na swoje miejsce u boku Diego Maradony W argentyńskim folklorze.

Los czeka. Messi w 2022 roku był równy Maradonie w Meksyku 86, przeciętnej drużynie, która przekonała ich, że są w stanie zdobyć największą nagrodę ze wszystkich. To zdecydowanie jego czas. Chyba że Francja wygra Wirus rozprzestrzenia się w ich obozie I dokonaj ostatniego napadu. „Wiem, że Argentyńczycy, wielu ludzi na całym świecie, a nawet niektórzy Francuzi wierzą, że Messi zdobędzie mistrzostwo świata” – przyznał Didier Deschamps. „Ale zrobimy wszystko, aby osiągnąć nasz cel”.

To wiadomość od Deschampsa Francja Każda drużyna dotknięta grypą jest w gotowości. „Wiemy, co Lionel Messi znaczył w historii futbolu” – dodał kapitan reprezentacji Francji, Hugo Lloris. „Ale spróbujmy znaleźć klucz do sukcesu”.

Jak wskazuje Lloris, jest to konflikt między dwoma wielkimi narodami. Po krótkich chwilach odwrócenia uwagi od Messiego i francuskiego pociągu, Kyliana Mbappe, uwaga skupia się na dwóch stronach, których rzeczywistość dała im nadzieję na dodanie trzeciej gwiazdki do ich odznaki.

Oba pokazują, jak pragmatyzm dominuje w międzynarodowym futbolu. Cztery lata temu Deschamps, którego restrykcyjne podejście spotkało się z krytyką, poprowadził Francję do chwały futbolu kontrującego. Teraz wygrywa dyskusję. Nawet jeśli trener Argentyny Lionel Scaloni zawiedzie na ostatniej przeszkodzie, ponieważ nie wysłał swojej drużyny do gry w fantastyczny futbol, ​​będzie to swego rodzaju zwycięstwo. „Bardzo zorganizowana drużyna” – brzmiał werdykt Llorisa na temat Argentyny. „Są silni w defensywie i wywierają bardzo agresywną presję na każdego, kto dostanie piłkę. Są bardzo dobrzy w przerwie.

W związku z tym ciekawie było usłyszeć, jak Arsene Wenger i Jürgen Klinsmann przedstawiają swoje wnioski z turnieju na Konferencji Technicznej FIFA. Zwartość w obszarach centralnych jest „dominującym sposobem gry i obrony”. Zmusiło to drużyny do wyjścia na szersze pola, co doprowadziło do zdobycia 45 bramek po dośrodkowaniach (wzrost z 24 w 2018 r.) i podkreślenie odnowionego znaczenia tradycyjnej liczby 9. Pomyśl o podaniu Antoine’a Griezmanna do Oliviera Giroud. Zwycięzca wraca do domu Francja wygrała ćwierćfinał z Anglią. Pomyśl o Messim, który strzelił szeroko w meczu z Chorwacją, pokonał Josco Guardiolę i cofnął strzał Juliana Alvareza.

To przykład piękna napastników, którzy potrafią prześcignąć obrońców. „Miałeś wiele drużyn, ale żadnych wyników”, powiedział Wenger, bez wątpienia myśląc o Hiszpanii. Zwrócono również uwagę, że linie obrony były przesuwane nieco wyżej, co skutkowało dużą ilością piłek przelatujących nad górną częścią. Francja z tempem Mbappé i Ousmane Dembélé jest pod tym względem groźna.

Ale Francja nie przyspieszyła pulsu. Mieli 43% z Anglią i 37% w półfinale z Marokiem. „Często cofaliśmy się w drugiej połowie, ale było to spowodowane dobrym występem Maroka” – powiedział Lloris. Dobrze, ale za mało. Francja przeżywa. Cenią swoje okresy dominacji i utrzymują formę, gdy mają przewagę. Jednak czasami przypomina to akt na wysokim linie. Napastnik Marokańczyk trafił w słupek. Anglia zremisowała 2:2 z szansą karną dla Harry’ego Kane’a.

Ale to działa na mistrzów świata. Z dala od Mbappé Giroud grał bezinteresownie pod nieobecność kontuzjowanego Karima Benzemy. Griezmann, nieuchwytny numer 10, celował w swojej nowej roli godnego pretendenta do miana zawodnika turnieju. Dembélé jest rozmieszczony po prawej stronie. W pomocy Aurélien Tchouaméni i Adrien Rabiot mogą mieć ważne stanowiska, by zastąpić Messiego. Raphael Varane wraz z Ibrahimą Konade czy Tayotem Aubameyango emanuje spokojem w środkowej obronie.

Niewiele brakowało, by Lloris został pierwszym kapitanem, który zdobył dwa Puchary Świata. Francja jako jedyna przeżyła pomimo kontuzji Benzemy, Lucasa Hernandeza, Paula Pogby, N’Golo Kante, Presnela Kimpembe i Christophera Ngungu. Nawet teraz biją się, gdy choroba zakłóca ich przygotowania Argentyna.

Nie żeby było prosto. Argentyna, która przegrała z Francją w ostatnich 16 meczach w Rosji, proponuje zmianę formy pod wodzą Scaloniego. Zaskoczyli Holandię w ćwierćfinale, mają taką jakość ataku jak Paulo Dybala, Angel Di Maria i Lautaro Martinez i traktują każdy mecz od przegranej z Arabią Saudyjską jako finał.

Argentyńska mania rośnie. Będą dowodzić większością wsparcia w Lusail. Jeśli mała i zwinna czwórka pomocników Rodrigo de Paula, Enzo Fernandeza, Alexisa MacAllistera i Leandro Paredesa jest godna podziwu, to przyćmi Francję. Christian Romero i Nicolas Otamendi to wojownicy z tyłu.

Podobnie jak Giroud, Alvarez wyłonił się z cienia i zrobił wrażenie z przodu. Manchester City ma jednak więcej niż cztery gole. Mobilność i gotowość Alvareza do wbiegnięcia za obrońcę zmniejszyła fizyczne obciążenie Messiego, który w pełni wykorzystał mniej biegania, strzelając pięć goli i zdobywając trzy. Wszystko po to, by Messi był szczęśliwy. Nastawiony na atak lewy obrońca Francji, Theo Hernandez, będzie się martwił, jeśli mały geniusz wymyśli sposoby, by go zdemaskować.

„Argentyna to silny zespół z młodym pokoleniem” – powiedział Lloris. „Wszyscy są oddani Leo Messiemu”. Ale biała flaga nie została wywieszona przez Francję. W wieku 23 lat mają szansę stać się właścicielami Mbappé, pięciu bramek i dwóch medali zwycięzców. Mają niezachwianego ducha zespołowego i są inspirowani przez Kingsleya Comana, Theo Hernandeza, Varane’a, Konade i Dichoumeni. Ćwicz zeszłej nocy.

„To będzie wielka okazja” – kontynuował Lloris. Sprzedawał je na dużą skalę. Argentyna przejdzie do historii. Francja nie daje się zwieść emocjom. Mają nadzieję, że uda im się zaprzeczyć romantycznemu końcowi Messiego.