Dr Elise Vernet jest specjalistką od optyki adaptacyjnej w ESO i nadzorowała rozwój pięciu gigantycznych luster, które będą zbierać światło i przekazywać je do sprzętu pomiarowego teleskopu.
Każde z niestandardowych lusterek ELT jest osiągnięciem konstrukcji optycznej.
Dr Vernet opisuje wypukłe lustro M2 o długości 14 stóp (4,25 m) jako „dzieło sztuki”.
Być może jednak lustra M1 i M4 najlepiej wyrażają wymagany poziom złożoności i precyzji.
Zwierciadło główne M1 jest największym zwierciadłem, jakie kiedykolwiek stworzono dla teleskopu optycznego.
„To 39 milionów”. [128ft] Średnica składa się z [798] „Lustro składa się z sześciokątnych segmentów ułożonych w jednej linii, dzięki czemu zachowują się jak idealne, jednorodne lustro” – mówi dr Vernet.
M1 zbierze do 100 milionów razy więcej światła niż ludzkie oko i powinien być w stanie utrzymać pozycję i kształt z dokładnością 10 000 razy większą niż ludzki włos.
Zwierciadło M4 jest największym zwierciadłem odkształcalnym, jakie kiedykolwiek wyprodukowano i będzie mogło zmieniać swój kształt 1000 razy na sekundę, aby skorygować turbulencje atmosferyczne i wibracje samego teleskopu, które mogą zniekształcać obrazy.
Jego elastyczna powierzchnia składa się z sześciu płatków materiału szklano-ceramicznego o grubości mniejszej niż 2 mm (0,075 cala).
Płatki zostały wyprodukowane przez firmę Schott w Moguncji w Niemczech, a następnie wysłane do firmy inżynieryjnej Safran Reosc pod Paryżem, gdzie zostały wypolerowane i złożone w idealne lustro.
Proces produkcji pięciu luster dobiega końca i wkrótce zostaną one przetransportowane do Chile w celu montażu.
„Nieuleczalny student. Społeczny mediaholik. Niezależny czytelnik. Myśliciel. Alkoholowy ninja”.
More Stories
Kiedy astronauci wystartują?
Podróż miliardera w kosmos jest „ryzykowna”
Identyczne ślady dinozaurów odkryto na dwóch kontynentach