NHL przywraca Joela Quenneville’a, Stana Bowmana i Ala MacIsaaca z zawieszeń związanych ze skandalem Blackhawks

Po trzech latach na wygnaniu z powodu, co NHL uznała za „nieodpowiednią reakcję” na zarzuty Kyle’a Beacha dotyczące napaści na tle seksualnym ze strony trenera wideo Chicago Blackhawks Brada Aldricha, byłego głównego trenera Joela Quenneville’a, dyrektora generalnego Stana Bowmana i dyrektora generalnego Al MacIsaaca zostali przeniesieni przez National W poniedziałek liga hokejowa. Od teraz mogą szukać pracy w drużynie NHL i rozpocząć pracę już 10 lipca.

Liga wydała decyzję o wydaleniu całej trójki na czas nieokreślony po opublikowaniu raportu Jenner & Block – niezależnego przeglądu zarzutów i odpowiedzi, zleconego przez Blackhawks w październiku 2021 roku. Z raportu wynika, że ​​trzej mężczyźni wraz z Blackhawks powiedziano prezesowi Johnowi McDonoughowi i dyrektorowi generalnemu Jayowi Blankowi, a zastępca dyrektora generalnego Kevin Cheveldayoff (obecnie dyrektor generalny Winnipeg Jets) odniósł się do zarzutów Beacha podczas spotkania po zwycięstwie Blackhawks w czwartym meczu finału Konferencji Zachodniej w 2010 r., co zapewniło zapewnili sobie miejsce w finale Pucharu Stanleya.

Trener umiejętności mentalnych Jim Jarry, który przedstawił oskarżenia kierownictwu po wysłuchaniu ich od trenera umiejętności Paula Vincenta, powiedział, że Quenneville „wyglądało na wściekłe i zaniepokojone zachwianiem chemii w zespole” – wynika z raportu. Quenneville „stwierdziło, że zespołowi trudno było dotrzeć do obecnego stanu i nie mogą teraz zająć się tą sprawą” – powiedział Bowman śledczym.

Zarzuty pozostały w tym pokoju, a Aldrichowi pozwolono kontynuować pracę jako trener wideo. Jego nazwisko zostało wygrawerowane na Pucharze Stanleya i otrzymał trofeum. Quenneville wystawiło mu pozytywną opinię o tej pracy.

Trzy lata później Aldrich został skazany za przestępstwa seksualne z nieletnią w Michigan.

Po opublikowaniu raportu, ponad 11 lat po spotkaniu, na którym oskarżenia zostały przedstawione kierownictwu, Blackhawks natychmiast zwolnili Bowmana i MacIsaaca, a Quenneville w ciągu kilku dni zrezygnował z funkcji głównego trenera Florida Panthers. Quenneville jest drugim trenerem z największą liczbą zwycięstw w historii NHL i może teraz wznowić pogoń za rekordem wszechczasów Scotty’ego Bowmana pod względem zwycięstw. Potrzebuje jeszcze 276 zwycięstw, aby przekroczyć granicę Scotty’ego Bowmana wynoszącą 1244. Scotty Bowman jest ojcem Stana Bowmana.

Zarówno Quenneville, jak i Stan Bowman aktywnie zabiegali o ponowną nominację. Zeszłego lata Bowman był kandydatem na stanowisko dyrektora generalnego i w swoich jedynych publicznych oświadczeniach Quenneville powiedział w kwietniu Cam West Podcast, że według niego zasługuje na drugą szansę.

„Spieprzyłem sprawę w 2010 roku i biorę na siebie odpowiedzialność. Jednocześnie myślę, że jest dla mnie miejsce w grze” – powiedział Quenneville w podcaście.

Według kilku źródeł i oświadczenia ligi zarówno Quenneville, jak i Bowman po cichu pracują nad odzyskaniem swojego miejsca w NHL. Obydwoje rozmawiali z Beach oraz z innymi siłami działającymi na rzecz pozytywnych zmian w NHL, takimi jak założyciel Respect Group Sheldon Kennedy i aktywistka LGBTQ+ Brooke McGillis.

Głębiej

Lazarus: Czy Joel Quenneville zasługuje na drugą szansę? Czy to naprawdę ma znaczenie?

W poniedziałek National Hockey League ogłosiła, że ​​w Kanadzie jest to święto narodowe i pierwszy dzień wolnej agencji, że trzej mężczyźni zrobili wystarczająco dużo, aby wrócić do ligi.

„Chociaż jasne jest, że w tamtym momencie ich reakcje były nie do przyjęcia, każda z tych trzech osób przyznała się do tego i wykorzystała swój czas poza grą na angażowanie się w działania, które nie tylko okazują szczere wyrzuty sumienia z powodu tego, co się wydarzyło, ale także wykazują większą świadomość obowiązków spoczywających na całym personelu NHL, zwłaszcza na osobach zajmujących stanowiska kierownicze” – czytamy w komunikacie prasowym NHL.

„Ponadto każda z nich poczyniła ogromne postępy w samodoskonaleniu poprzez udział w niezliczonych programach, z których wiele skupiało się na konieczności skutecznego i znaczącego reagowania na domniemane akty przemocy”.

(Zdjęcie: Joel Quenneville i Stan Bowman, 2015: Bruce Bennett/Getty Images)