Naukowcy rozwiązują zagadkę starożytnego „Drzewa Życia”.

Naukowcom udało się rozwikłać zagadkę pochodzenia starożytnych baobabów.

Według badań DNA słynne drzewa pojawiły się po raz pierwszy na Madagaskarze 41 milionów lat temu.

Jej nasiona zostały później przetransportowane przez prądy oceaniczne do Australii, a także do Afryki kontynentalnej, gdzie rozwinęły się odrębne gatunki.

Naukowcy wzywają do wzmożenia wysiłków na rzecz ochrony drzew, które ich zdaniem mogą być bliższe wyginięcia, niż wcześniej sądzono.

Baobaby są znane jako „drzewa życia” lub „drzewa do góry nogami” ze względu na ich dziwaczne kształty i długowieczność. Mają kłopoty z powodu zmiany klimatu i powszechnego wylesiania.

Doktor Elia Leach z Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew pracowała nad badaniem wraz ze swoim mężem, profesorem Andrew Leachem z Queen Mary University of London.

Powiedziała BBC: „Udało nam się zidentyfikować pochodzenie baobabów, które są charakterystycznym gatunkiem zwornikowym, na którym żyje wiele zwierząt i roślin, a także ludzie”.

„Dane umożliwiły nam dostarczenie nowych, ważnych spostrzeżeń, które posłużą ochronie przyrody w celu ochrony jej przyszłości”.

Naukowcy zbadali osiem gatunków baobabu, z których sześć występuje na Madagaskarze, jeden jest szeroko rozpowszechniony w całej Afryce, a drugi w północno-zachodniej Australii.

Wzywają do nadania wyższego statusu ochrony dwóm zagrożonym gatunkom Madagaskaru, w tym największemu i najsłynniejszemu baobabowi na Madagaskarze, baobabowi olbrzymiemu.

Baobaby uważane są za jedne z najwspanialszych drzew na Ziemi, głęboko splecione z lokalnymi kulturami i tradycjami.

Jest również znany jako „Matka Lasu” w języku malgaskim, „Drzewo do góry nogami” i „Drzewo życia”.

Drzewa mogą żyć tysiące lat, osiągając ogromne rozmiary i magazynując w pniach duże ilości wody, aby przetrwać w porze suchej.

Jej owoce uznawane są za pożywienie, a łodygi można wykorzystać do produkcji włókien stosowanych w linach i odzieży.

Wytwarzają duże białe kwiaty, które otwierają się o zmierzchu, przyciągają nietoperze jako zapylacze, które pokonują duże odległości, aby pożywić się nektarem, i są ważnymi miejscami gniazdowania ptaków.

Badania obejmowały współpracę między ogrodem botanicznym w Wuhan (Chiny), Królewskimi Ogrodami Botanicznymi (Kew, Wielka Brytania), Uniwersytetem w Antananarywie (Madagaskar) i Uniwersytetem Queen Mary w Londynie (Wielka Brytania).

Obserwuj Helen na Twitterze @hbriggs