Naukowcy po raz pierwszy odzyskali RNA od wymarłych gatunków

Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.

CNN
—

Po raz pierwszy genetykom udało się wyizolować i zdekodować cząsteczki RNA z dawno martwego organizmu.

Materiał genetyczny pochodzący od 130-letniego okazu tygrysa tasmańskiego, czyli wilka workowatego, znajdującego się w zbiorach Szwedzkiego Muzeum Historii Naturalnej w Sztokholmie, pozwolił naukowcom lepiej zrozumieć, jak działają geny zwierzęcia. Naukowcy podzielili się swoimi odkryciami w badaniu opublikowanym we wtorek w czasopiśmie naukowym Badania genomu.

„RNA daje możliwość przejrzenia komórki i tkanki i znalezienia prawdziwej biologii, która została zachowana w odpowiednim czasie dla tego zwierzęcia, gatunku workowatego, tuż przed jego śmiercią” – powiedział Emilio Marmol Sanchez, główny autor badania i biolog obliczeniowy . W Centrum Paleogenetyki i SciLifeLab w Szwecji.

Wilk workowaty był drapieżnikiem torbaczem, wielkości mniej więcej kojota. Zniknęły około 2000 lat temu niemal wszędzie z wyjątkiem australijskiej wyspy Tasmanii, gdzie europejscy osadnicy polowali na ich populację aż do wyginięcia. Ostatni tygrys tasmański żyjący w niewoli, Benjamin, zdechł w wyniku narażenia w 1936 roku w zoo Beaumaris w Hobart na Tasmanii.

Marmol-Sanchez powiedział, że chociaż wymarcie nie było celem badań jego zespołu, lepsze zrozumienie struktury genetycznej tygrysa tasmańskiego mogłoby pomóc w podjęciu ostatnich wysiłków na rzecz przywrócenia zwierzęcia w jakiejś formie.

Andrzej Pask, ur Prowadzenie projektu mającego na celu ożywienie tygrysa tasmańskiego, Powiedział, że gazeta jest „przełomowa”.

„Wcześniej myśleliśmy, że w starożytnym muzeum i starożytnych okazach pozostało jedynie DNA, ale ten artykuł pokazuje, że można uzyskać również RNA z tkanek” – powiedział Pask, profesor na Uniwersytecie w Melbourne w Australii i kierownik Zintegrowanego Genomu Tygrysa Tygrysa Laboratorium Badań nad Odzyskiem.” .

„To znacznie pogłębi naszą wiedzę na temat biologii wymarłych zwierząt i pomoże nam zbudować znacznie lepsze genomy” – dodał.

Starożytne DNA, w odpowiednich warunkach, może przetrwać ponad milion lat i zrewolucjonizowało zrozumienie przeszłości przez naukowców.

RNA, tymczasowa kopia części DNA, jest bardziej krucha i ulega degradacji szybciej niż DNA, a do niedawna sądzono, że nie jest trwała przez dłuższy czas.

W 2019 roku zespół RNA zsekwencjonowano ze skóry wilka liczącego 14 300 lat Został zakonserwowany w wiecznej zmarzlinie, ale najnowsze badania wskazują, że po raz pierwszy udało się odzyskać RNA od wymarłego już zwierzęcia.

Marmol-Sanchez stwierdził, że to badanie stanowi dowód słuszności koncepcji, a jego współpracownicy mają teraz nadzieję na odzyskanie RNA zwierząt, które dawno wymarły, takich jak mamut włochaty.

Zespołowi badawczemu udało się zsekwencjonować RNA skóry, mięśni i tkanki szkieletowej z próbki i zidentyfikować geny tygrysa tasmańskiego. Informacje te stanowią część tak zwanego transkryptomu zwierzęcia, podobnie jak informacje przechowywane w DNA nazywane są genomem.

DNA jest często opisywane jako instrukcja życia znajdująca się w każdej komórce ciała. Oprócz innych funkcji komórkowych, RNA wytwarza białka poprzez tworzenie kopii określonego odcinka DNA w procesie znanym jako transkrypcja.

Zrozumienie RNA pozwala naukowcom zbudować pełniejszy obraz biologii zwierzęcia Marmol Sanchez Powiedział. Używa analogii do miasta, w którym każda restauracja otrzymuje ogromną książkę kucharską – jej DNA. Jednak to RNA pozwala każdej restauracji wyprodukować inne dania z tego podręcznika.

„Jeśli skoncentrujesz się tylko na DNA, nie zobaczysz różnic między tymi wszystkimi restauracjami” – stwierdziła Marmol-Sanchez. „Dzięki RNA możesz teraz pójść do restauracji i skosztować jedzenia, skosztować paelli, sushi lub kanapek”.

Dodał: „Możesz się wiele nauczyć… czytając te przepisy, ale przegapisz prawdziwe części metabolizmu i biologii, które występują we wszystkich tych restauracjach lub komórkach między nimi”.