Theomargarita magnifica – odniesienie do jego wyjątkowej wielkości – ma średnią długość komórki ponad 9000 mikrometrów, czyli około 1 centymetra (0,4 cala). Komórki większości gatunków bakterii mają długość 2 mikrometrów, chociaż większe osiągają 750 mikrometrów.
T. Magnifica może dorastać do 2 centymetrów długości, mówi współautor Jean-Marie Woland, biolog morski i naukowiec z Laboratory for Complex Systems w Kalifornii i członek American Energy Joint Genome Institute.
„Zrozumienie, jak ogromna jest bakteria, jest jak znalezienie najwyższego człowieka na Mount Everest” – powiedział CNN w środę.
Na powierzchni D. magnifica może być obecnych ponad 625 000 bakterii E. coli. Jednak pomimo swojej wielkości bakteria ma „szczególnie piękną” powierzchnię, która jest pozbawiona bakterii żyjących na powierzchni roślin i organizmów, jak wynika z badania.
Jak utrzymuje swój rozmiar?
Wcześniej sądzono, że bakterie nie mogą rosnąć gołym okiem ze względu na sposób, w jaki oddziałują ze środowiskiem i wytwarzają energię.
W przeciwieństwie do większości bakterii, materiał genetyczny unosi się swobodnie w ich pojedynczej komórce, a komórka D. magnifica zawiera swoje DNA w maleńkich kieszonkach błony zwanych pepinami.
„To bardzo interesujące odkrycie, które otwiera wiele nowych pytań, ponieważ nie jest to coś, co tradycyjnie obserwowano u bakterii. powiedział Woland. „Chcemy zrozumieć, czym są te peps i co dokładnie robią, na przykład, jeśli odgrywają rolę w ewolucji wszechświata dla tych bakterii”.
D. Po raz pierwszy odkryto, że rośnie jako cienkie białe włókna na powierzchni gnijących liści bagiennych na płytkich tropikalnych bagnach morskich na Magnifica Gwadelupa.
Te gigantyczne bakterie rosną w osadach na dnie wody siarkowej, gdzie wykorzystują energię chemiczną siarki i wytwarzają cukry z tlenu z otaczającej wody, mówi Woland. D. Magnifica może również przygotowywać jedzenie z dwutlenku węgla.
Według Volanda, ponieważ są one znacznie większe niż przeciętna bakteria, zaleca się, aby komórka T. magnifica miała jednocześnie lepszy dostęp do tlenu i siarki w swoim środowisku.
Nie trzeba się martwić, że zostaną zjedzone przez drapieżniki, ponieważ mają one dużą liczbę komórek T. magnifica w porównaniu z innymi mikroorganizmami w populacji bakterii.
Mikrobiologiczna „czarna skrzynka”
Tanja Voyk, starszy naukowiec z Lawrence Berkeley National Laboratory w Kalifornii, sugeruje, że gigantyczne bakterie lub pokrewne gatunki można znaleźć na innych mokradłach na całym świecie.
„Zawsze uderza mnie, jak mało wiemy o świecie drobnoustrojów i jak daleko jest poza nim” – powiedział CNN w środę, dodając, że świat drobnoustrojów „nadal jest czarną skrzynką”. Voyk, który kieruje Projektem Genomiki Mikrobiologicznej w American Energy Joint Genome Institute, jest jednym ze starszych autorów badania.
W badaniu stwierdzono, że „zależność potwierdzeń od rozmiaru wirusa uniemożliwia wykrywanie gigantycznych wirusów przez ponad sto lat”. „Odkrycie Ca. T. magnifica sugeruje, że większe i bardziej złożone bakterie mogą być ukryte gołym okiem”.
„Tylko dlatego, że jeszcze go nie widzieliśmy, nie oznacza to, że nie istnieje” – dodał Voig.
„Introwertyk. Ewangelista alkoholu. Ekspert od mediów społecznościowych. Nieuleczalny myśliciel. Miłośnik Twittera”.
More Stories
JP Morgan spodziewa się w tym roku obniżyć stopę bazową o 100 punktów bazowych
Krokodyl i rekin pożarły prehistoryczną krowę morską, odsłaniając skamielinę
W obliczu rosnącego zaufania Demokratów Harris i Walls wyruszają w podróż autokarową po Gruzji