Najdłuższy eksperyment laboratoryjny na świecie jest teraz transmitowany na żywo

Uniwersytet w Queensland ma wystawę zawierającą… Najdłużej działający Eksperymenty laboratoryjne na świecie. Trwało to tak długo, że dwóch jego opiekunów zmarło, zanim zobaczyli jakiekolwiek rezultaty.

Eksperyment rozpoczął w 1927 roku Thomas Parnell, pierwszy profesor fizyki na uniwersytecie. Mający służyć jako prezentacja niezwykle lepkiego materiału, Parnell przyjął pozostałości mazi Destylacja smoły węglowej – Podgrzej, włóż do szczelnego szklanego lejka i odczekaj trzy lata, aż przybierze kształt pojemnika. Oczekiwanie na rozpoczęcie doświadczenia może wydawać się długim czasem, ale biorąc pod uwagę planowaną długość wersji demonstracyjnej, był to tylko chwilowy moment.

W 1930, Parnell odciął trzonek lejka, umożliwiając powolny spłynięcie bardzo lepkiej cieczy z dna. Eksperyment trwa od tego czasu, bardzo powoli. Pierwszy spadek nastąpił osiem lat po rozpoczęciu eksperymentu, a następnie w kolejnych latach spadał przez kolejne pięć lat 40 lat. Eksperyment ten trwa już prawie 100 lat i jest pod nadzorem wielu różnych opiekunów. Parnell i jego następca, profesor John Mainstone, zmarli, nie widząc na własne oczy upadku, a obecnym powiernikiem był profesor Andrew White.

Jednak eksperyment jest teraz pod stałym nadzorem kamery internetowej, co oznacza, że ​​ktoś może być świadkiem kolejnego eksperymentu. Ostatni spadek (dopóki nie nastąpi kolejny) miał miejsce w 2014 roku, co widać na bardzo szybkich migawkach.

Czy zatem eksperyment może nam powiedzieć coś interesującego?

Chociaż eksperyment był mniej kontrolowany niż idealny (podlega wahaniom temperatury pokojowej, a wewnętrznej średnicy łodygi nie można dokładnie zmierzyć bez ryzyka uszkodzenia eksperymentu), krył w sobie kilka niespodzianek.

Biorąc pod uwagę wiele czynników, możliwe jest rozsądne oszacowanie lepkości paku.

„Następnie oblicza się lepkość paku jako q = (2,3 +0,5) x 10⁸ Pa s, czyli ogromna ilość w porównaniu do zwykłych płynów.” papier Z doświadczenia wyjaśnia. „Woda o temperaturze 20°C ma lepkość 1,0 x 10^-3 Pascal. Należy jednak zaznaczyć, że (pomijając nadciekłość) jest ona bliska średniej geometrycznej z zakresu wartości rozważanych przez fizyków – lepkość efektywna Ziemi jest rzędu 10.²⁰ Ba.

Nie pasuje to dobrze do wcześniejszych oczekiwań.

„Wynik lepkości uzyskany w eksperymencie ze spadkiem wysokości tonu nie zgadza się dobrze z opartymi na nim przewidywaniami [previous] „Pomiary uwzględniają nawet ogromne różnice w lepkości w zależności od temperatury i nieco nieznaną historię temperatur w eksperymencie”. Zespół pisze. „Możliwe wyjaśnienie leży w różnej lepkości różnych próbek asfaltu – mogą one zawierać uwięzione w różnych proporcjach lotne węglowodory, co wpływa na lepkość”.

Jeśli chcesz Możesz obejrzeć to doświadczenie na żywo. W tej chwili tworzy się bardzo duża bańka, ale nie zalecamy zbyt długiej obserwacji, ponieważ kolejny spadek ma nastąpić gdzieś w latach 2020. XX wieku, a przed nami jeszcze mnóstwo dekady.