Misja NASA OSIRIS-REx: Długo oczekiwana próbka asteroidy wylądowała w Stanach Zjednoczonych

Nota wydawcy: Subskrybuj biuletyn naukowy CNN „Teoria Cudów”. Eksploruj wszechświat dzięki wiadomościom o fascynujących odkryciach, postępach naukowych i nie tylko.

CNN
—

Próbka asteroidy zebrana przez NASA wylądowała na Ziemi, dając naukowcom możliwość poznania większej ilości informacji o pochodzeniu Układu Słonecznego i uchwycenia fragmentu masywnej skały kosmicznej, która w przyszłości może zderzyć się z naszą planetą. To pierwszy raz, kiedy agencja dokonała takiego wyczynu.

Siedem lat po wystrzeleniu w przestrzeń kosmiczną sonda OSIRIS-REx przeleciała w niedzielę obok Ziemi, aby dostarczyć oryginalną próbkę z bliskiej Ziemi asteroidy Bennu.

OSIRIS-REx, co oznacza Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification, Security and Regolith Explorer, został wystrzelony w 2016 r. i zaczął krążyć wokół Bennu w 2018 r. Sonda pobrała próbkę w 2020 r. i w maju wyruszył w długą podróż powrotną na Ziemię. 2021. Misja przebyła łącznie 5,86 miliarda mil do Bennu i z powrotem.

Sonda kosmiczna zrzuciła próbną kapsułę zawierającą szacunkowo 8,8 uncji skał i gleby asteroidy z wysokości 102 000 kilometrów nad powierzchnią Ziemi, wchodząc w atmosferę planety o godzinie 10:42 czasu wschodniego podczas… Porusza się szybko. Jego prędkość wynosi około 27 650 mil na godzinę (44 498 km/h).

Uruchomiono spadochrony, aby spowolnić kapsułę, aż delikatnie wylądowała z prędkością 11 mil na godzinę (17,7 km/h). Próbka wylądowała na Poligonie Testowo-Szkoleniowym Departamentu Obrony w Utah około 10 minut po wejściu w atmosferę, kilka minut przed planowanym terminem.

„Gratulacje dla zespołu OSIRIS-REx. Udało ci się” – powiedział administrator NASA Bill Nelson. „Przywiozłeś coś niezwykłego, największą próbkę asteroidy, jaką kiedykolwiek otrzymano na Ziemię. Ta misja udowadnia, że ​​NASA robi wielkie rzeczy, rzeczy, które nas inspirują i które nas jednoczą. Zadanie nie było niemożliwe. „To niemożliwe stało się możliwe”.

OSIRIS-REx kontynuuje podróż po Układzie Słonecznym, dokąd statek kosmiczny już wyruszył, aby szczegółowo przyjrzeć się innej asteroidzie zwanej Apophis.

Misja ma teraz nową nazwę: OSIRIS-APEX, od słów Origins, Spectral Interpretation, Resource Identification i Security-APophis EXplorer.

Co się stało po wylądowaniu?

Działania ratownicze i poszukiwawcze przeprowadziły cztery helikoptery Zespoły wróciły na miejsce lądowania i przeprowadziły ocenę, aby upewnić się, że kapsuła nie została w żaden sposób uszkodzona, powiedział Rich Burns, kierownik projektu OSIRIS-REx w Centrum Lotów Kosmicznych Goddarda w Greenbelt w stanie Maryland należącym do NASA. Zespół potwierdził, że kapsuła nie została naruszona podczas lądowania.

To znaczy zespoły reanimacyjne Szkolenie do tej imprezy trwało kilka miesięcyKapsuła odzyskała kapsułę, gdy tylko było to bezpieczne, powiedziała Sandra Freund, kierownik programu OSIRIS-REx w firmie Lockheed Martin Space, która współpracowała z NASA przy budowie statku kosmicznego, zapewnieniu operacji lotniczych i pomocy w odzyskaniu 100-funtowej kapsuły.

Burns powiedział, że początkowy zespół ratowniczy, wyposażony w rękawice ochronne i maski, upewnił się, że kapsuła jest wystarczająco chłodna, aby można ją było dotknąć, biorąc pod uwagę, że podczas ponownego wejścia na powierzchnię osiągnęła temperaturę do 5000 stopni Fahrenheita (2760 stopni Celsjusza). Zespół zadbał również o to, aby bateria kapsuły nie pękła i nie wyciekły toksyczne opary.

Zespół naukowy pobrał próbki z miejsca lądowania, w tym cząsteczki powietrza, kurz i brud.

„Jednym z głównych celów naukowych projektu OSIRIS-REx jest zwrócenie autentycznej próbki, co oznacza, że ​​żadne obce materiały nie staną na przeszkodzie naszemu badaniu podczas analizy próbek” – powiedział Dante Lauretta, główny badacz OSIRIS-REx na Uniwersytecie im. Arizona w Tucson. „Chociaż jest to mało prawdopodobne, chcemy mieć pewność, że wszelkie substancje na terenie Utah, które mogą wchodzić w interakcję z próbką, są dobrze udokumentowane”.

Loretta pracowała nad misją od prawie dwudziestu lat i pamięta, kiedy była to część pomysłu przesłanego do NASA. Loretta była obecna na każdym kroku, także podczas montażu i instalacji kapsuły na statku kosmicznym przed wystrzeleniem. W niedzielę był jedną z pierwszych osób, które podeszły do ​​kapsuły po jej wylądowaniu, aby powitać ją w domu.

„To było jak spotkanie starego przyjaciela, którego nie widziałeś od dawna” – powiedział. „Chciałem ją przytulić. Jednym z najważniejszych momentów dla mnie było zobaczenie jej. Wiedziałem, że tego dokonaliśmy, że nam się udało. Choć wydawało się to niesamowite te wszystkie lata temu, stało się. ”

Helikopter załadował próbkę do siatki ładunkowej i dostarczył ją do tymczasowego pomieszczenia czystego w pobliżu miejsca lądowania. W tej przestrzeni zespół przetwarzający przeprowadzi przepłukiwanie azotem, zwane oczyszczaniem, aby zapobiec przedostawaniu się jakiejkolwiek części atmosfery ziemskiej do pojemnika z próbką i jego zanieczyszczeniu. Większe fragmenty zostaną usunięte z kapsuły, powiedziała Nicole Luning, kierownik przetwarzania OSIRIS-REx w Johnson Space Center NASA w Houston.

Zespół przygotuje tackę z próbkami do transportu samolotem C-17 do Johnson Space Center NASA w Houston w poniedziałek. Naukowcy spodziewają się, że we wtorek zdejmą pokrywę, aby po raz pierwszy zobaczyć próbkę.

Zespół ratowniczy oceni także cały materiał filmowy zarejestrowany podczas lądowania, aby ustalić, czy spadochron użyty do początkowej stabilizacji kapsuły został otwarty na czas. Chociaż oczekiwano, że film zostanie wydany, zespołowi nie udało się zobaczyć dowodów wizualnych. Wcześnie uruchomiono także główny spadochron, odpowiedzialny za spowolnienie kapsuły do ​​bezpiecznej prędkości lądowania.

„Ale ostatecznie, kiedy uruchomiono główny spadochron, w zasadzie naprawił on wszystkie grzechy, które mogły zostać popełnione przed nim” – powiedział Tim Preiser, główny inżynier ds. eksploracji głębokiego kosmosu w Lockheed Martin. „Opadło jak piórko”.

Szczegóły próbki zostaną ujawnione 11 października w transmisji NASA z Johnson Space Center. Chociaż zespół naukowy nie będzie miał wystarczająco dużo czasu, aby w pełni ocenić próbkę, badacze planują zebrać we wtorek drobny materiał ze szczytu puszki. „Aby uzyskać szybką analizę, którą można udostępnić w październiku” – powiedziała Loretta. Dodał, że wstępna analiza będzie sprawdzała obecność metali i pierwiastków chemicznych.

Przez następne dwa lata naukowcy będą analizować skały i glebę w specjalnym pomieszczeniu czystym w Johnson Space Center. Próbka zostanie również podzielona i wysłana do laboratoriów na całym świecie, w tym do partnerów misji OSIRIS-REx w Kanadyjskiej Agencji Kosmicznej i Japońskiej Agencji Badań Kosmicznych. Około 70% próbki pozostanie w przechowywaniu czyste, dzięki czemu przyszłe pokolenia dysponujące lepszą technologią będą mogły dowiedzieć się więcej, niż jest to możliwe obecnie.

Lori Glaze, dyrektor działu nauk planetarnych NASA, powiedziała, że ​​gdyby doszło do zawieszenia działalności rządu, „nie zagroziłoby to bezpiecznemu przetwarzaniu i obchodzeniu się z próbką asteroidy”.

„Jest prawdopodobne, że niektóre etapy prowadzące do przewidywanej analizy zostaną opóźnione, ale próbka pozostanie chroniona i bezpieczna pomimo wszelkich zakłóceń w harmonogramie” – powiedziała podczas piątkowej konferencji prasowej. „Okaz czekał ponad 4 miliardy lat, aż ludzie go zbadają, a jeśli zajmie to trochę więcej czasu, myślę, że wszystko będzie dobrze”.

wraz z Próbkę pobrano wcześniej z asteroidy Ryugu Dzięki japońskiej misji Hayabusa 2 skały i gleba mogą ujawnić kluczowe informacje na temat początków naszego Układu Słonecznego. Naukowcy uważają, że asteroidy węglowe, takie jak Bennu, zderzyły się z Ziemią na początku formowania się planety, dostarczając pierwiastki takie jak woda.

„Naukowcy uważają, że asteroida Bennu reprezentuje najstarszą materię w Układzie Słonecznym, która powstała w wyniku dużych umierających gwiazd i eksplozji supernowych” – powiedział Glaze. „Dlatego NASA inwestuje w misje na małe ciała, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób powstał i ewoluował nasz Układ Słoneczny”.

Ale próbka może również zapewnić wgląd w Bennu, który w przyszłości może zderzyć się z Ziemią.

Ważne jest, aby lepiej poznać liczbę planetoid bliskich Ziemi, które mogą znaleźć się na kursie kolizyjnym z naszą planetą. Lepsze zrozumienie ich składu i orbit jest kluczem do przewidzenia, które asteroidy mogą znajdować się najbliżej Ziemi i kiedy, a także jest niezbędne do opracowania metod odchylania tych asteroid na podstawie ich składu.